Είχα δίπλα μου την Μαρία. Ήταν στην αγκαλιά μου και κοιμόταν σαν άγγελος.. Δεν ήθελα να την ξυπνήσω.. την άφησα να κοιμηθεί και πήγα στην κουζίνα να της φτιάξω κάτι να φάει. Εντάξει δεν ξέρω και πολλά πάνω στην μαγειρική αλλά τουλάχιστον κάτι κάνω.. Καλά δεν βαριέσαι θα παραγγείλω κρέπες.. Αυτό θα κάνω..
Πήρα ένα φίλο μου και του είπα να πάρει κρέπες και να περάσει και από τα Starbucks.. Αυτα είναι. Σιγά μην μπλέκω με μαγειρικές είπαμε δηλαδή. Άντρας είμαι!
Χτύπησε η πόρτα και πήγα αμέσως.
Κώστας: Ορίστε φίλε. - Ευχαριστω ρε. Είμαι υποχρεωμένος.. Κώστας: τίποτα ρε. - Πόσο κάνει; Κώστας: τίποτα ρε.. - Έλα να σου δώσω τα λεφτά ρε! Κώστας: με έχεις βοηθήσει αρκετές φορές. Και εγώ σχεδόν καμία.. - ρε.. Κώστας: Τα λέμε..
Και έφυγε.
Εντάξει δεν ήθελα να μην πληρώσω αλλά αφού δεν ήθελε με το ζόρι δεν του τα δίνω.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
