You are my drug♡

T H I R T Y- O N E♡

°Previous chapter.

~Now

Sia pov.

Βγήκε ο γιατρός και η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει.
Ένιωθα ότι θα μας πει κάτι καλό..

- Γιατρέ τι έγινε;
Γιατρός: Ο Άλεξ....
- Ναι γιατρέ τι έπαθε; Είναι όλα καλά; Έπαθε τίποτα;
Γιατρός: Τον αγαπάτε ε;

Ο Ηλίας με κοιτούσε όπως και η Μαρίλια και η Μαρία. Η Αμέλια και ο Νίκος είχαν πάει για δουλειά..

- Ορίστε;
Γιατρός: Τον αγαπάτε τον Άλεξ;
- Ναι...!
Γιατρός: Τότε σας περιμένει να μιλήσετε. Σε λίγο θα ανοίξει τα μάτια του.. Μάλλον θυμήθηκε μια ωραία ανάμνηση και σηκώθηκε. Πρώτη φορά ένας άνθρωπος σηκώνεται τόσο γρήγορα από το "κόμμα".
- Μου λέτε αλήθεια;

Δάκρυα συγκίνησης άρχισαν να πέφτουν.
Ήμουν χαρούμενη.
Η καρδιά μου άρχιζε και χτυπούσε πολύ δυνατά..

Γιατρός: Φυσικά. Νομίζω ότι σας περιμένει..

- Ηλία θες να πας εσύ;
Ηλίας: Νομίζω ότι έχει περισσότερο ανάγκη εσένα. Πήγαινε!

Αγκάλιασα τον γιατρό και έφυγα.
Πήγα προς το δωμάτιο..
Μόλις άνοιξα την πόρτα.
Αντίκρυσα τον Άλεξ.
Ήταν στο κρεβάτι ξαπλωμένος.
Τα μάτια του κλειστά..
Και τα χέρια του είχαν όρους..
Ήταν υγιείς..

Υπήρχε μια καρέκλα δίπλα από το κρεβάτι και κάθησα.

Άρχισαν να πέφτουν δάκρυα από τα μάτια μου..
Μετά από δύο εβδομάδες τον βλέπω..
Δύο εβδομάδες πολύ κρίσιμες..
Ήξερα ότι σήμερα κάτι καλό θα συμβεί..

Του έπιασα το χέρι γλυκά..

- Άλεξ μου.. συγνώμη που δεν ήμουν εκεί για εσένα..

Άρχισα να του μιλάω.. και να του λέω όλα αυτά που νιώθω για αυτόν.. δεν κουνιόταν ούτε άνοιγε τα μάτια του..
Δεν ήξερα αν καταλβαινει αν τα ακούει αυτά που του λέω..

- Σ'αγαπω Άλεξ. Άργησα να το καταλάβω αλλά πάντα σε αγαπούσα. Τότε στο αμάξι φοβόμουν.. φοβόμουν ότι όταν γίνει κάτι θα με παρατήσεις.. Σ'αγαπω! Και θα είμαι δίπλα σου.. συγνώμη για όλα..

Και τότε έσφιξε λιγάκι το χέρι μου.
Ο Άλεξ άνοιξε τα μάτια του.

- Άλεξ; Άλεξ μου;

Δάκρυα συγκίνησης..

Άλεξ: Κι εγω Σ'αγαπω Σία!

Μου είπε.. δυσκολεύοντας..
Τα μάτια μου κοιτούσαν τα μάτια του.
Είχα πιάσει το χέρι του..