Hoe kennen jullie elkaar? Zegt Shawn. We zitten op de gang en ik heb net alles verteld wat ik weet, ik vertel het verhaal, vanaf de eerste keer in het ziekenhuis tot nu en Shawn omhelst me, het komt wel goed met haar, het is niet jouw schuld. Maar waarom voelt het dan zo? Zeg ik zacht en probeer mijn tranen te verbergen. Hij haalt zijn schouders op, ik weet het niet, maar het is niet zo! Ik knik zacht. Justin Bieber? Ik kijk recht op in de ogen van een agent, kunnen wij je spreken? Ik knik en sta op. Moet hij mee naar het bureau? Dat kan nogal voor problemen zorgen Shawn en de agent schud zijn hoofd, maak je geen zorgen, we hebben een kamer in het ziekenhuis kunnen regelen. Ik wacht wel bij Susanne zegt Shawn, de agent kijk Shawn aan als hij Susanne zegt en schud zacht zijn hoofd. Het zal wel. Ik loop achter de agent aan en veel mensen kijken mij aan, dit gaat ook al voor problemen zorgen. Wil je iets drinken? Hij doet de deur open en ik loop naar binnen, water graag zeg ik en ga zitten. Bieber, ik had ook niet anders verwacht voor me zit agent Jackson, die ik vaker heb gezien door al die stomme idiote fouten die ik heb gemaakt. Ik kijk om me heen en ben blij als de andere agent terug komt. Goed, dan beginnen we. Hoe ken je, uhm, Susanne? Ik vertel het verhaal, en geef antwoord op alle andere vragen. Dus haar ouders zijn overleden toen ze 4 was? Ik knik, dat zij ze. Agent Jackson klikt wat, en leest op de computer...Justin... Zegt agent Olson, Susanne, word al sinds haar 4e vermist, ze is ontvoerd. Ze komt oorspronkelijk uit Australië ze heet oorspronkelijk Susanne Wilhelmina Catherina Reuvers en haar ouders zoeken haar nog steeds. Pieter Anderson heeft haar ontvoerd in een winkel en daarna haar meegenomen. Ze hebben haar een valse naam gegeven Susanne Lea Scott en zijn naar Nederland gegaan. De echte ouders van Susanne hebben haar al meer dan 12 jaar niet gezien. Ik staar ze aan, Susanne word vermist? We kunnen haar ouders niet bereiken omdat ze zich afgesloten hebben van de wereld en misschien is het beste dat als Susanne weer beter is, zij haar ouders gaat opzoeken, en we wouden vragen of jij haar daar bij wou helpen. We hebben haar dagboek gevonden en gelezen, en daar staat dat ze alleen jou vertrouwd. Hij pakt het boekje van de tafel, doet hem open en geeft hem aan mij, lees maar.
Lief dagboek
Vandaag was weer een hel. Met de dag wordt het erger en ik wou dat ik weg kon gaan, naar de andere kant van de wereld zodat ik hem nooit meer hoef te zien. Ik wou dat mijn ouders nog leefden zodat ik bij hun kon zijn. Ik mis ze. Nienke is een stomme bitch, ze heeft voor alcoholiste gekozen inplaats van mij, wat een vriendin. Ze keek geschrokken toen ik zij dat ik geslagen word maar ik heb haar eruit gezet. Ik dacht dat ze een vriendin van me was, ik vertrouw haar niet meer. Gelukkig is Justin hier, zonder hem was ik allang weg gegaan, en ik kan hem vertrouwen, hij geeft me het gevoel dat ik veilig ben. En voor de dag dat het zover gaat komen, dat ik in het ziekenhuis belandt, zal hij er niet zijn. Alcoholiste doet me geen pijn als er iemand is. Hij zal er niet zijn, maar ik zal aan hem denken, zodat ik het minder zou voelen. En als ik wakker wordt, weet ik dat hij er is, hij heeft me beschermd, zonder dat hij het weet. Ik kan hem vertrouwen en hij is de enige......
Ik lees het opnieuw en opnieuw, hij zal er niet zijn, maar ik zal aan hem denken. Er staan tranen in mijn ogen. Ik kan hem vertrouwen. Ik klap hem dicht en geef hem terug, ik zal haar helpen zeg ik zacht, altijd.
