Justin's p.o.v
Ik probeer Susanne nog een keer te bellen maar alweer krijg ik haar voicemail. Ik zucht en probeer Shawn nog een keer maar hij drukt me weg. De deur gaat open en met hoop kijk ik op maar laat me zuchtend in de kussens vallen als Julia binnen komt. "Wat is er?" Ze zet het dienblad op het tafeltje. "Susanne en Shawn nemen niet op en ze zijn al meer dan 4 uur weg." Julia kijkt op de klok, "ik heb ze ook niet gezien, ik z...... "Ze wordt onderbroken door de deur die open gaat. "Spoedgeval, we hebben je nodig in de operatiekamer!" Julia kijkt me aan en haalt haar schouders op. "SCHIET OP ANDERS HAALT HET SLACHTOFFER HET NIET." Julia rent de deur uit. "Achtergelaten op de weg, ze is er slecht aan toe...." Is alles wat ik nog hoor.
Nienke's P.o.v
Nadat ik het gesprek van alcoholiste heb gehoord met Shawn ben ik naar Sydney gevlogen. Ik wist dat er iets mis was, maar ik was zo dom om Susanne in de steek te laten. "We krijgen haar wel" de woorden spoken door mijn hoofd. Wat als ik te laat ben? Ik probeer me het te herinneren, waar zou hij haar naar toe brengen? "Ik rij de stad uit, daar dump ik haar hoorde ik Shawn nog steeds in mijn hoofd zeggen. Maar welke richting de stad uit? Je kunt aan alle kanten de stad uit gaan. "Een bos, niemand zal haar daar vinden. Ik zit in de taxi.
"Ik moet de stad uit richting het bos!" Roep ik naar de taxichauffeur en hij knikt. Hij vind me vast raar, waarom zou ik naar het bos gaan als ik in Sydney ben. Er komt een tegenligger aan, ik kijk naar de auto en schiet dan omhoog. Dat was hem. Ik weet het zeker. Het was Shawn. De taxi begint langzamer te rijden. "Verder ga ik niet"
Ik geef hem geld en spring de auto uit. Ik kijk om me heen en begin te rennen. Na 10 minuten zie ik haar nog niet. Is ze er wel? Als ik bijna op wil geven zie ik een lichaam. Ik ren zo hard als ik kan en laat me op mijn knieën naast haar vallen. "Susanne?" Ik schud haar zacht door elkaar maar ik krijg geen reactie. Ik pak mijn mobiel en bel de ambulance. Laat het alsjeblieft niet te laat zijn. De ambulance komt met gillende sirenes aanrijden en zo snel ze er zijn, zijn ze ook weer weg. Met Susanne.
En ik zit voorin. Ik tril en begin te huilen. Wat als het te laat is? De politie heeft haar mobiel meegenomen die onder het bloed zat, net zoals Susanne zelf. Een plas bloed lag op de grond. Haar ogen gesloten, ik laat me op zo'n hard plastic stoeltje in de wachtkamer vallen en ik sluit mijn ogen. Wat als ik haar kant had gekozen? Was dit dan ook gebeurd? Ze had gelijk, alcoholiste kon goed acteren en ik ben er ingetrapt.
"Is het "Susanne?!" Ik kijk op van de stem die door de gang klinkt maar ik zie niemand. Inmiddels is het al 3 uur later en ze zijn nog steeds bezig. "Vertel! Is het Susanne?!" Waarom ken ik die stem?
Ik sta op en volg de stem tot ik bij een kamer stil blijf staan. De deur staat wagenwijd open. Een verpleegster staat midden in de kamer en probeert de jongen in het bed te kalmeren. "J Justin?" Stotter ik en hij kijkt op. Zijn ogen stralen woede uit. "Is het Susanne?" Ik knik zacht en de tranen springen in zijn ogen. Het was
S-Shawn." Stotter ik en Justin begin te lachen. "Goh het verbaasd me niks eerst de kant van alcoholiste kiezen en nu Shawn beschuldigen dat hij Susanne heeft verwond, ga toch weg Nienke."De tranen springen in mijn ogen en ik loop de kamer uit. Anders zou ik tegen hem in gaan, maar ik heb er geen energie meer voor. Ik laat me op de grond zakken en ik begin te huilen.
