hoofdstuk 30

106 10 0
                                    


Ik wacht maar de deur gaat niet open. Ik bel nog een keer aan geen beweging. Teleurgesteld loop ik richting de weg. En waar moet ik nu heen? "Susanne?" Ik draai me om. Een oude vrouw staat op de stoep. Haar gezicht veranderd als ze mij ziet "ik ben niet susanne" loog ik en de vrouw knikt. "Het spijt me, ik dacht dat je misschien Susanne was." Ik knik, glimlach snel en loop weg voor de tranen over mijn wangen stromen. En nu? Ik heb geen plan B. Eerst de weg naar het ziekenhuis maar vinden.


Eindelijk na een uur te hebben gelopen ben ik bij Justins zijn kamer. Maar als ik de deur open doe is het bed leeg, en de kamer ook. Een verpleegster is het bed aan het verschonen. W waar is hij? Stotter ik. Ze draait zich om en haar ogen zeggen genoeg. "Het spijt me, hij heeft het niet gehaald." Ik staar haar aan en begin heel hard te huilen ik loop naar de gang en wil alles kapot gooien, ik zak dan in elkaar op de grond en begin zo hard te huilen als ik nog nooit heb gedaan. Waarom? Waarom hebben ze me niet gebeld? Susanne? Waarom huil je? Wat is er babe??" Ik voel een hand op mijn hoofd en kijk op. J Justin?" Ik kijk hem met grote ogen aan, "m maar?" Hij zit in een rolstoel, hij staat voor me. "Waarom huil je?" Hij pakt mijn hand vast. "Ze ze zei d dat je d dood was. Ik begin nog harder te huilen. Justin aait over mijn hand, "lieverd stop met huilen, ik ben hier, levend. Je was in de verkeerde kamer." ik kijk om me heen, de zuster staat met schuldige ogen naar ons te kijken. Ik veeg de tranen weg en sta op. "Ik was zo bang dat je...." "Sssht" Justin glimlacht en de verpleegster brengt hem naar zijn kamer en helpt hem om hem op bed te krijgen. Zonder iets te zeggen loopt ze de kamer weer uit. "Kom hier" hij klopt naast zich op het bed en ik ga naast hem liggen. Hij trekt me dicht tegen zich aan. "Heb je ze gevonden?" Ik knik en vertel het hele verhaal. "Wil je weer terug gaan met mij als ik beter ben, of alleen?" "Samen" zeg ik zacht en leg mijn hoofd op zijn borst. Hij zegt nog iets maar dat krijg ik niet mee want ik ben al in een diepe slaap.

Our friend Justin BieberWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu