Susanne's p.o.v
"Ga maar babe, ik loop niet weg." Ik denk na en knik uiteindelijk toch. Shawn heeft aangeboden me naar het hotel te brengen zodat ik kan douchen en andere kleren aan kan doen. Ik geef Justin een kus en loop achter Shawn aan die al op de gang staat te wachten. We lopen naar beneden en ik stap in de auto.
"Rijden we wel goed?" Ik kijk om me heen maar herken het niet. Misschien omdat ik al een tijdje niet bij het hotel ben geweest, maar toch, dit heb ik nog nooit gezien. Ik kijk op de borden, we rijden niet naar het hotel maar we gaan Sydney uit. "Uhm Shawn? Het hotel staat in Sydney, de andere kant op." Hij zegt niks en ik kijk om me heen, of vergis ik me nu gewoon en moeten we wel deze kant op. Maar als ik het bord zie met 'goodbye' weet ik het zeker. We rijden niet de goed kant op. "Shawn?!" Zeg ik nog een keer. Lichte paniek in mijn stem. "Hou je bek dicht" Een paar seconden staar ik hem met grote ogen aan, "w wat?" Stotter ik. Hij stopt de auto. Ik wil de deur open doen maar hij zit op slot. Ik draai me naar hem toe. Je gaat eraan." Ik kijk hem aan met grote ogen, hij heeft dit niet gezegd. Gosh ik moet echt beter luisteren. "W wat?" Stamel ik. "Ik volg je al een hele poos, al voordat je Justin leerde kennen. "Ik kan niks zeggen, hij heeft wat!? Zonder dat hij het ziet pak ik mijn mobiel uit mijn zak en neem het op, voor het geval dat Justin mij misschien niet gelooft. Als ik hem ooit weer zie. Ik hoopte al dat jij en Justin elkaar zouden leren kennen, ik kon niet wachten om eindelijk mijn plannen uit te voeren." Hij begint hard te lachen, "jullie allebei breken en het werkt." Hij lacht en kijkt me dan aan. "Ik heb ze geholpen weet je dat? Ze geholpen om je kapot te maken, maar toen maakte het je niks meer uit, ik heb gezorgd dat je verliefd werd op Justin en hij op jou, want als de een dood is gaat de ander ook, en dat zou héérlijk zijn. "Er springen tranen in mijn ogen, hij is O? Hij heeft dit gedaan? "Moeilijk was het niet, en nog steeds niet. Ik krijg een kans en die verpest ik niet." Voor ik het weet grijpt hij me bij mijn haar en ik gil. "Ik haat je, net zo erg als Justin." Hij slaat me in mijn gezicht en ik gil nog harder. Alsjeblieft laat er iemand zijn die me hoort, die me red. Ik gil nog harder als hij me weer slaat. "Je gegil klinkt als muziek in mijn oren." Lacht hij. Ik laat mijn mobiel vallen als hij me weer slaat en probeer mezelf te beschermen. Hij pakt mijn haren en slaat mijn hoofd tegen het raam, en nog een keer en nog een keer. Net zolang het raam breekt, en ik bloed als een gek. De deur gaat open en hij gooit me naar buiten, mijn mobiel erachteraan. Ik zie vaag de auto hard wegrijden en dan wordt alles zwart.
