Addicted (bxb)

33

Salı

"2 haftam kalmış." Deniz'in söylediği şeyi anlamamıştı Ayaz.

"Ne?"

"Gitmeme 2 haftam kalmış. Neredeyse 5 aydır buradayım."

"Ne güzel işte. Kurtulup normal hayatına geri dönüyorsun."

"Normal hayatım mı kaldı sanki? Zaten ben çıktığımda taşınacağız. Başka bir şehre. Annem beni başlatanların beni tekrardan bulacağından korkuyor."

"Anladım."

"Konuşur muyuz? Ben çıktıktan sonra..."

"Konuşuruz tabii ki. Yani herhalde."

"Yazarım ben sana." Ayaz başını salladı.

"Ayaz?"

"Hı?"

"Hiç bir erkekten hoşlandın mı?" Gözlerini tavana sabitlemiş, havada tuttuğu eline bakıyordu ve Ayaz'a dönmüyordu. Ayaz gelen soruya şaşırmıştı ve aklına direkt Can gelmişti.

"Belki. Neden?"

"Ben bir erkekten hoşlanıyorum." Ayaz'ın olduğu tarafa döndü.

"Pekiii?"

"Homofobik misin diye merak etmiştim de."

"Anladım. Homofobik olamayacak kadar beyin sahibiyim."

"Biliyorum." İçten içe çok sevinmişti ama dışarıya hiç öyle yansıtmıyordu. Haliyle, Ayaz da anlamamıştı ne olduğunu.

Aniden ayağa kalkarak Ayaz'ın yanındaki sandalyeyi çekti ve oturdu. Ayaz kalemi istemsizce elinden bırakmıştı ve ona dönmüştü. Tam "ne oldu?" diye soracakken dudağına kapanan dudaklar bunu engelledi.

Deniz'in soğuk elini yanağında hissedince irkilmişti, yine de kendini geri çekmedi. Deniz'in dudaklarında hakimiyet kurmasına izin vermişti sadece. Bunu neden yaptığını bilmiyordu. Hoşuna gitmişti işte.

Birkaç saniye sonra her şeyi tamamen idrak edebildiğinde kendini Deniz'den ayırdı. Kendisine beklentiyle bakan iki göze bakamıyordu. Engellemediği için kötü hissediyordu çünkü Deniz'i boşuna umutlandırdığının farkındaydı. Ayrıca, Can'a karşı kötü bir şey yapmış gibi hissediyordu, öyle olmadığını bilmesine rağmen..

Ayaz'ın bir şey söylemeyeceğini anlayınca Deniz konuştu.

"Senden bir şey beklemiyorum Ayaz. Yüzüme öyle bakma lütfen. Pişman olduğunu görebiliyorum."

"Ben... özür dilerim. Ama çok ani oldu ve durdurmadığım için sana umut verdiğimi düşündüm ama vermiyorum. Üzgünüm ama senden o şekilde hoşlanmıyorum Deniz."

"Önemli değil." diyerek omuz silkti. "Zaten az bir zaman sonra gideceğim. Çok sorun değil. Sadece, bunu yapmazsam hep içimde kalacaktı. Ve özür dilerim isteğin dışı yaptığım için."

"Önemli değil."

"İyi miyiz?"

"İyiyiz."