Addicted (bxb)

49

Saat 3'e geliyordu. Ayaz uyuyamamış, kendine kahve yapmak için mutfağa girmişti. Üstünden bir yük kalkmış gibiydi hissettiği için biraz daha rahattı.

Ayaz'ın ağlamasından sonra yaklaşık 1 saat daha orada kalmışlardı. Ayaz Can'ın göğsüne yatmış, müzik dinleyerek gökyüzünü izlemişlerdi.

Gülümsemesine engel olamadı. Mutlu hissediyordu ama bir yandan da karışıktı. Aralarının nasıl olacağını bilmiyordu. Dün söylemektense belki de bir süre sonra kendiliğinden anlaşılıp bir şeyler olacağını da düşünmüştü ama bu pek mümkün değildi.

Kaynayan suyu fincandaki kahvenin üzerine boşalttı ve fincanı alıp salona ilerledi. O sırada saçları biraz dağılmış, yorgun görünen bir Can duruyordu koridorun başında.

"Uyumadın mı?" diye sordu Ayaz. Can koltuğa otururken başını iki yana salladı.

"Sen neden ayaktasın? Yarın okula gitmeyecek misin?"

"Uyuyamamam normal. Bıraktıktan sonra böyle oluyormuş."

Can bir şey demeden koltukta yatar pozisyonda Ayaz'a döndü. Ayaz telefonuyla ilgilendiği için ona bakmıyordu. Can onu izledikçe daha çok hoşuna gittiğini fark ediyordu.

Can koltukta uyuyakalınca Ayaz orda yatarsa beli tutulur belki diye düşündüğü için uyansın diye dürttü.

"Can, yatağına geç hadi."

"Hm hm."

"Hadii." diyerek kolunu biraz çekince Can huzursuz bir ifade ve kapalı gözleriyle kalkıp odasının yolunu tuttu. O sırada Ayaz da kolundan tutup düzgün yürümesine yardımcı oluyordu.

Can yatınca Ayaz'ın bileğini bırakmamıştı ve Ayaz fırsat kaçırmamak adına hemen yanına yatmıştı. İstiyorsa yapmalıydı, değil mi?

Can'ın dudakları alnına temas ederken tek kolu da üzerindeydi. Ayaz elini yavaşça yanağına koydu ve gülümsedi. Yaşadığı en güzel anlardan biri olabilirdi bu.

Başını iyice boynuna soktu kokusunu daha çok içine çekebilmek adına. O sırada Can da -uyuyor bile olsa- Ayaz'a sıkı sıkı sarılmıştı.

YA BEN BUNLARI YEMEK İSTİYORUM