MAHKUM(Arafta Kalmış Aşklar.)

1.

Dışarıda lapa lapa kar yağıyor.  Pencerinin önüne oturmuş izliyorum. Yere düsen her bir taneye üzülüyorum. Gökyüzünden düsmek için birbirlerinin ardından geliyorlar. Sanki yerde çok iyi birşey varmıs gibi. Ayağa kalkıp odamdan dışarı çıkıyorum. Bahçeye lapa lapa yağmıs karları eziyorum. Ellerimi göğe kaldırıp tanelerin elime düşüşünü izliyorum. Başımı kaldırıp göğe baktım. Derin bir nefes aldım. Ama bu nefes öylesine bir nefesti. Alışının bir manası kalmıyordu. İnsanın dünyası başına çökünce nefesin de bir manası kalmıyor artık. Bahçe kapısından beliren arabayı görünce içimdeki öfke kendini hemen gösteriyor. Arabadan inip bana doğru geliyor. Onu görünce hızlıca kaçıyorum ama küçücük bahcemizde ayağıma takılacak hiçbirsey olmamasına rağmen yere düsüyorum. Ayak sesleri karda duyuluyor. Tam dibime gelip elini uzatıyor. Başımı kaldırıp yüzüne bakıyorum. Öyle derin öyle sefkatli bakıyor ki insanın bir an icin onun iyi biri olduğu düşünesi geliyor. Gözlerim koyu kahve gözlerine bir takılıyor mazi geliyor gözlerimin önüne. Mazi,ve mazide yaşattıkları....

8 ay önce

Herzaman kinden farklï bir sabah olacağı o gece gördüğüm ruyadan belliydi. Rüyamda beyaz bir atın üstündeyim. Önde sevdiğim adam binmiş. Üzerinde beuaz bir takım elbise ben ise gelinlik giymişim. Ona sıkıca tutunmusum. At kosuyor bizi götürüyor hiçbir korkum yok. Sevdiğim beni iyi bir yere götürecek bundan hic şüphem yok. Yanağımı sırtına yaslıyor gözlerimi kapatıyorum. At uzunca bir süre kosarak gidiyor. Bir müddet sonra duruyor. Gözlerimi açıyorum. Siyah bir atın üstündeyim. Büyük bir uçurumun kenarındayız. Aşağıdan ateş olduğu yüzüme gelen sıcak buhardan belli oluyor. Yüzümü yasladığım kişiye bakıyorum. Bu sevdiğim adam değil. Siyahlar içinde bana yan dönen bir adam. Aşağıya baktı. Ateş! Ates var orda. Atı şaha kaldırıyor. Kişniyor at. Bizi uçuruma itecek. Panikliyorum! Korkuyorum! İste o anda uyanıyorum. Yüzüme yapısmıs saçlarımı geriye itip aşağıdan gelen bağırma seslerine kulak veriyorum.  Anne ve babam kava ediyor. Pek sık kavaga ettikleri söylenmez. Korkarak aşağı iniyorum.

-Nasıl olur ya bu nasıl?

Annem öfke ile evi dolaşıyor adeta. Babam ise sakince oturmuş.

-Allah seni kahretsin Sedat birseyi beceremiyorsun.

-Yapma Seval varma üstüme.

-Anne baba burda neler oluyor?

İkisde bana döndü. Salona yanlarına kadar gittim. Babam ayağa kalkıp yanıma geldi. Yüzümdeki saçları geriye itip anlıma bir öpücük kondurdu. Benim babam güvendi. Huzurdu.

-Birsey yok kızım. Hadi sen odana git giyin kahvaltı birazdan hazır olur.

-Birşey yok mu! Gerçekten birsey yokmu Sedat.

-Seval yapma kızın yanında.

-İdil çocuk değil. Babasının ne kadar işe yaramz bir adam olduğunu bilmesinde yarar var.

-Anne, neler oluyor ne diyorsun sen?

-Baban yaklaşık bir ay önce şirkete rakam hatası yapmış ve bu bir ayda bunu düzeltememis simdide batıyoruz.

Batmak mı? Şaka felan mı yapıyorlardı bana. Bugün bir nisandı da benim mi haberik yoktu. Hayır aylardan hazirandı.

-Ne batması ne diyorsun sen anne?

-Olan bu. Sevgili baban batmış.

-Baba?

Umut ile babama baktım. Başını yere eğdi. Canı yanıyordu.

-Başaramadım. Hiçbirseyi başaramadım. Sana iyi bir baba annene iyi bir koca olamadım

-İlk defa doğru birsey söyledin Sedat. Babam sana bu sirketi verirken güvendi. Sen onun güvenini boşa çıkarttın. Önce kumar oynayıp ortak tuttun sirkete,simdide kalan payınıda kaybediyorsun.