22.

109 4 12
                                    

Gamzelerimin oluşu estetikliten değil,acılarımı saklamak için varlar. Gülünce tüm kederler ardına saklanıyor o çukurların....

Sesimde söyleyemedigim sözler var.

Gizleyemediğim gözyaşlarım.

Silipte unutamadığım sabahlar.

Kokaladığım eşyalarım.

Bir çaresi bulunur elbet,yarın yeniden yaşamanın.

Bir caresi bulunur elbet canım,bir uyuyup uyananın.

Ah bir yolu vardır elbet yarın yeniden yaşamanın.

Bi çaresi bulunur çıkmazların.

Bi uyuyup uyananın.

İçimde sakladığım anladılar.

Hic bitmeyen yanlızlığımın.

Silipte unutamadığım geceler.

Dönüsü yok hep kalp ağrısı.

Bir çaresi bulunur elbet,yarın yeniden yaşamanın.

Bir çaresi bulunur elbet canım,bir uyuyup uyananın.

Ah bir yolu vardır elbet yarın yeniden yaşamanın.

Bi çaresi bulunur çıkmazların.

Bi uyuyup uyananın.

Ücüncü ayına girdi İdil. Bebeği günden güne daha fazla tutunuyordu ona. Yüreğindeki özlem hiç dinmiyordu. Ama elindende birşey gelmiyordu. Mirza yanından bir dakika bile ayrılmıyor ona destek olmak için elinden geleni yapıyordu. Ama geceleri İdil in ağlama sesini duyunca yaptıklarının bir işe yaramadığını görüyordu.

Boran ise Defne ye destek olamak ve İdil'i özlemekle geçiriyordu günlerini. Sabah kahvaltısında Defne ve Boran vardı. Babası bir aya yakın evde değildi Boran'ın. Asaf desen annesine olanlardan sonra yurt dışına gitmişti. Bu süre zarfında Boran kardeşinin de yanına uğramıştı. Şahin abi sevgisini çabuk benimsemiş abisini çok sevmişti.  Sessiz geçen kahvaltı sırasında kapı çalındı. Kapıyı açmaya Boran gitti. Karşısında daha önce görmediği bir adam vardı.

-Buyrun.

-Merhaba Boran.

-Tanışıyor muyuz bilader?

-İçeri geçmem izin verirsen tanısırız elbet.

Boran kaşlarını çattı ama birseyde demedi. Kapının kenarından çekildi. Mirza içeri girdi. Onu iceride gören Defne elindeki fincanı yere düşürdü.

-M..Mirza.

-Onu tanıyor musun Defne?

-Şey evet arkadaşım o. Aa hoşgeldin Mirza.

Mirza Defne ye cevap vermeden Boran a döndü.

-Sana bugün önemli şeyler anlatıcam Boran.

-Mirza canım gel bizimle kahvaltı yap.

Defne panik içindeydi.

-Gerek yok Defne ben Boran ile konusup gidecem.

Mirza kapelerden birine oturdu.

-Seni dinliyorum Mirza kardeş.

- Sana nasıl anlatayım bilmiyorum Boran. Ama daha fazla bu vicdan azabına dayanamıyorum.

MAHKUM(Arafta Kalmış Aşklar.)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin