~25~

331 30 31
                                    

+Şuan kendinde olduğuna eminsin, değil mi?

İkı adım atarak bana daha çok yaklaştı.Anında durunca bıçağı arkaya doğru firlatışını izledim.

-Korkma.

+Yapma!

-Peki.

Başını tutup biraz ovduktan  sonra tek bir kelime dahi etmeden evden çıktı.

Bir şey olmamıştı ama beni fazlaca germişti.

Gürültünün verdiği korku ve bıkkınlıkla ağlamaya başladım.Nasıl olsa kimse duymazdı beni.Onlardan başka birileri yoktu,hatta belki de onlar bile yoktu.O kadar yalnızdım.

Yıldızlar duymazdı ki beni.Onları göremiyordum zaten.Rüzgarın havalandırdığı perdeleri ittim.

Sadece birkaç sokak lambası yanıyordu.Niye sönmemişlerdi ki,güneşi hissedebilirlerdi oysaki.

Renkli gökyüzüne daha da derin bakmaya başlamıştım.Belki görebilirdim yıldızları.

Temiz havayı içime çektim.

O,beni hem mutlu ediyor hem de delirtiyordu.

Çok düşünmeden odama çıkmıştım.Düzgün kıyafetler giyip saçımı taramıştım.

Şuan sadece yalnız başıma daha  ayaklanmamış sahilde dolanacaktım.

Saat ilerlemişti.Anahtarımı ,telefonumu ve cüzdanımı  alıp çıktım.

Kapıyı kilitledikten sonra kontrol edip ilerlemeye başladım.
Ses yoktu.Sadece kuşların cıvıltılarının ve aşağı caddeden şu saatte nadir geçen arabaların sesi vardı.

Kulaklığımı takıp telefonumdan şu sıra dinlemeyi fazla abartmış olduğum bir şarkı seçtim.

Kendimce söylemeye başlamıştım.Ama dışarıda kulaklıkla gezmek biraz tehlikeliydi.Az araba olsa dahi dikkat etmeliydim.

Kulaklığımın tekini omuzuma attım.Bu süre zarfında pek bir şey düşünmemeye çalışıyordum çünkü daha fazla düşünürsem içlerinden çıkamayabilirdim.Sonuçta buraya düşüncelerimden  ayrılmak için gelmiştim.

Dışarıda ya yaşlı insanlar vardı ya da işe erkenden giden insanlar.

Hafif dans ederek yüksek sesle şarkı söylemeye başlamıştım.

Şuan kendimi insan gibi hissediyordum.Huzur içinde gibiydim.Bu da beni sevindiriyordu.

Bir süre farketmeden sırıtmaya başlamıştım.

Uzamaya başlamış olan kâküllerim hafif esen rüzgar ile hareketleniyor, yüzümü kaşındırıyordu.

Yerler hafif ıslaktı.Yağmurdan sonra gelen toprak kokusunu daha çok içime çektim.Kalmadıkça daha çok koklamak istiyordum.Güzeldi,kitap kokusu ve benzin kokusu gibi.

Birbirini kovalayan küçük köpeklere,güneşin olduğu yere uzanan kedilere baktım.

Yanıma yaklaşan siyah bir kedinin yanımda durmasına izin verdim.Onu biraz sevip ilerlemeye başladım.

JUST SAVE ME.|Byun  Baekhyun ☽Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin