-O soruyu sormuşum gibi say.Kabul edecek misin?
Masumca cevap bekliyordu.Söyleyiş şekline güldüm.
-Evet.
Bu kadar istekli olduğunu ben de bilmiyordum. Düşünmeden evet dedim ona.
+Bütün hafta bugünü bekledim.
Ben onun umursamaz,rahat biri olduğunu düşünmüştüm.Öyleydi ama,bu konukarda anladığım kadarıyla değildi.
-Dilediğin gibi bir gün oldu mu?
+Oldu.
-Nasıl hissediyorsun?
+Değişik,hiç tatmadığım bir yemeği tatmış gibiyim.
Aklımdaki konu ile gökyüzünde olan gözlerimi,Baekhyun'un-gökyüzünde olan- gözlerine çevirdim.
-Baekhyun.
Cevap vermedi ya da bakmadı.
-Sen,yeni eve geçeceğimi biliyordun demek?
+Evet.
-Kızmadın,sana söylemediğim için.Değil mi?
+Nasıl kızmayayım?!Neden sevdiğin insandan saklarsın bu kadar basit bir şeyi?!
Haklıydı elbet,ama onun bazı şeyleri abarttığını da biliyordum.
-Bana böyle bağırmandan korktum.
+Korkmaya devam et.
-Özür dilerim.
+Yeter.Gitmek istiyorum.
Onun böyle emir verir gibi konuşmaları hiç hoşuma gitmiyordu,beni çileden çıkartıyordu.
-İyi.
Ayağa kalktım.Sakince sormuş olduğum soruyu neden bağırarak cevaplıyordu?Bağırması mı gerekiyordu?
Götürebileceğim şeyleri alıp arabaya ilerledim.
-Arabada bekliyorum.
Arka tarafa yerleştirip beklemeye başladım.Gerçekten böyle mi yapacaktı? Daha o teklif edeli ne kadar zaman geçmişti sanki?
Güneşin etkisiyle kısa süreli bir uykuya dalmışım. Fark ettiğim zaman ise Baek arabaya daha yeni biniyordu.
O farketmeden açtığım gözlerimi tekrar kapadım. Ona arkamı dönecek şekilde koltuğa yaslandım.
Araba hareket etmeye başladı.
Emniyet kemerimi takmayı unuttuğumda arabadan o sinir bozucu ses çıkmaya başlamıştı.Çok sıktığı için takmak istemiyor,içimden isyanlar ediyordum. Baek benimle konuşmak istemediği için arabayı durdurdu,kemerimi takmamı bekliyordu.Sinirden dişlerini sıktığını farketmiştim.Çok geçmeden takınca araba yavaşça hareket etmeye başladı.
