Loved (COMPLETED)

Chapter 29

"Ang bango bango Naman ng Baby boy ni Mama." I said before giving small kisses to Alexis. Kakatapos ko Lang siyang paliguan, Kaya naman napaka bango Ito. I heared him giggle.

"Aba, aba, gustong gusto hinahalikan ni Mama?" Sabi ko sa kanya. Tumawa Naman ulit Ito.

"Ako din, gustong gusto hinahalikan si Mama." Napatingin Naman ako sa pintuan ng kwarto ni Alexis. I saw Laurence standing there, nakasuot Lang Ito Ng pants at polo shirt pero bakit napaka hot Niya pa din?

"Manang Mana sayo si Alexis" Sabi ko na nakangiti. Kumunot Naman Ang noo Niya.

"Kung sa kagustohan Lang ng halik mo ang namana sakin ni Alexis, okay Yun. Pero paano pag Ang pagiging pasaway ko Ang na mana Niya?" Tanong neto.

Nilagay ko muna si Alexis sa crib Niya at pumunta sa direksyon ni Laurence. I wrapped my arms around his neck.

"So? Ede anak mo nga si Alexis. There's nothing wrong with that." I told him. Ngumisi Naman siya.

"Really? Okay lang sayo pag na mana sakin ni Alexis Yun? I mean I know how much my parents are having a headache because of me." He said. Nilagay Niya Naman Ang dalawang kamay Niya sa bewang ko.

"So? Anak ko si Alexis, I'll deal with it. Besides, Kung mamamana Yun ni Alexis sayo. Sana mamana Niya din Ang pagiging sweet, gentleman, understanding, loving, and caring mo." I said. Napangiti Naman siya.

"Alam na Alam mo Kung paano ako papa kiligin, Hazelnut." Saad Niya. Natawa Naman ako.

"Sinasabi ko Lang Ang totoo." Saad ko.

"Okay." He said bago ako hinalikan. I immediately response to his kisses. Lumalim na lumalim Ang halik Niya. I can feel his hands roaming around my body. I pushed him slightly. Halatang nagulat Naman siya.

"I have to fix myself." Sabi ko. Nakita ko Naman Ang inis sa mukha Niya.

"Do you really have to go?" He asked. Napatingin Naman ako sa kanya.

"We talked about this already." I said.

"But be back before 4:00 pm, okay?" He said. Napangiti Naman ako.

"Yes, bully beast." Sabi ko bago lumabas ng kwarto ni Alexis. Dumiretso ako sa kwarto namin ni Laurence.

Mag kikita kami nila Violet, Cristy at Dino ngayon. Dadalhin ko din si Alexis para Naman makita na nila. Gustong gusto na Kasi nila Makita Ang anak ko e. Hindi makakasama si Laurence Kasi may meeting ito na pupuntahan.

Nakwento ko na din Ang nangyari sakin, samin no Laurence. Akala ko nga magagalit sila sakin o ijjudge nila ako, pero Hindi. Sabi nila naiintindihan, at nirrespeto nila ang desisyon. Sabi pa nga nila na napahanga ko sila, Kasi ako Lang Ang nag taguyod Kay Alexis nang dalawang taon.

Nag Kita na din kami Joana, at ipinakilala ko na sa kanya si Laurence. Hanggang ngayon, natatawa pa din ako pag naalala ko Ang nangyari nung araw na Yun. Lalakeng lalake siya sa harap ni Laurence. Pero pag nag eexcuse so Laurence na mag ccr or sasagot ng tawag, sinasabi Niya na napaka Hot daw ni Laurence at gusto niyang ipahiram ko sa kanya si Laurence kahit isang Gabi Lang.

Kung iisipin, okay na Ang lahat. Okay na Ang lahat Kasi tanggap na ng mga importanteng Tao sakin ang sitwasyon namin ni Laurence. Ibang saya Ang nararamdaman ko tuwing gumigising ako kada-umaga. Kaya Hindi ako mag sasawang mag pasalamat sa Diyos sa biyayang binigay Niya sakin.

I have everything...

I have Laurence, I have Alexis. They are my everything.

"Call me when you get there okay?" Sabi sakin ni Laurence nang makasakay na kami sasakyan. May driver din kaming kasama, at may bodyguard din.

Palaging ganito, tuwing aalis kami, may kasama talaga kaming bodyguard Ng anak ko. Pero pag ako Lang Ang lumalabas, Hindi ko na pinapasama Ang bodyguard. Hindi Kasi ako komportable. Naiintindihan Naman ni Laurence Yun.

"Yes sir." Sabi ko. Napangiti Naman siya. Lumapit Ito sakin at hinalikan ako ng mabilis sa Labi.

"I love you, Hazelnut." He whispered. I smiled.

"I love you, bully beast." Sabi ko.

"Okay, umalis na kayo. Baka di ko mapigilan, sa kwarto Kita dalhin." Sabi niya. Napatawa Naman ako.

Ilang sandali Lang Ang biyahe namin, at nakarating kami agad sa Mall Kung san kami mag kikita nila Cristy. Tinawagan ko na din si Laurence para sabihin na nandito na kami. Pumasok ako sa coffee shop Kung san sila nag hihintay, nakita ko Naman agad sila.

"Hala! Ang gwapo Naman Ng batang Ito, manang Mana sa tatay!" Sabi ni violet. Napangiti Naman ako.

"Lahat ata namana ni Alexis Kay Laurence e." Sabi ko Naman.

"Ang cute cute niya, Haze. Sigurado ako pag lumaki na to, ilang babae Ang papaiyakin Niya." Sabi ni Cristy.

"Grabe Naman Yung papaiyakin." Sabi ko na natawa. Natawa din sila Violet at Dino.

"Gaga, baka Kasi madaming babaeng papa-ligayahin?" Sabi ni Violet.

"Wag ka ngang mag mura sa harap ng Bata. Naririnig nila Yan." Saway ni Dino Kay Violet. Inirapan na Lang siya ni Violet.

Mahigit tatlong oras kami nandun. Nag kkwentohan Lang kami at aliw na aliw sila Kay Alexis. Kinakamusta ko din Ang trabaho nila sa bar. Hindi na Kasi ako nakakapunta dun ng madalas e.

"Jusko dai! Meron nanamang dala si Casper baby ko nung nakaraang araw. Ang gandag babae! Daig pa beauty ko." Sabi ni Violet. Natawa Naman ako.

"Bakit kapa Kasi umaasa? Hindi ka type ni Sir Casper." Sabi ni Cristy.

"Sapakin Kaya Kita? Gaga" Sabi ni Violet, pero hininaan Niya Ang Boses Niya nung nag mura siya.

"Totoo Naman Kasi. Sa pag kakaalam ko, may hinihanap si Sir Casper. Yung babaeng Mahal Niya. Hindi ko na din Alam Ang ibang detalye. Basta yan daw Yung kwento Niya e." Sabi ni Cristy bago uminom Ng kape.

Hindi ko Alam na ganun pala Ang kwento ni Casper. Kahit Kasi mag kaibigan sila ni Laurence, ay Hindi Naman ako nag tatanong tungkol dun. Ngayon nagtataka ako, Kung Sino Yung babaeng hinahanap Niya.

"Hindi mo Alam Yun?" Tanong ni Dino Kay Violet. Inirapan Naman siya ni Violet.

"Duh, Hindi ako chismosa." Sabi neto. Natawa na Lang kami.

Mga bandang alas tres na nung napag pasyahan naming umuwi. Naglalakad na ako papuntang parking lot. Hindi ko na Kasi pinasama ang driver at bodyguard namin nung Pumasok ako sa loob. Sabi ko Kasi sa coffee shop Lang naman kami ni Alexis.

Liliko na Sana ako para pumunta sa direksyon ng driver at bodyguard namin, nang may biglang maitim na van Ang humarang sakin. Agad akong kinabahan. Tatakbo na Sana ako pero agad bumukas iyun, at sinakay kami ng anak ko.

"Sino kayo?!" Natatakot Kong Sabi. Mga nakaitim sila at naka sun glasses. "Sino Sabi kayo e?! Ibaba niyo kami ng anak ko!" Sigaw ko. Pero Parang Hindi Naman nila naririnig ang mga sinasabi ko. Napatingin ako sa gawi ng bodyguard at driver namin, pero Hindi nila ako Makita at marinig kahit anung lakas pa ang Boses ko.

Bigla ako naramdam na may tumakip na panyo saking ilong. Hindi ko na namalayan na unti unti na lumabo ang paningin ko, and everything went black.