Loved (COMPLETED)

Epilogue

After 10 years...

"What the hell were you thinking Alexis Lopez?" Tanong ko sa anak ko.

Andito kami ngayon sa sala, at agad ko itong pinagalitan nang dumating siya. Tumawag nanaman Kasi Yung teacher Niya sakin, at sinabing may naka suntokan daw Ito. This is not the first time, but gosh! Grade 7 pa Lang siya, first year high school!

"Mom, I told you. I was just defending myself." Sabi niya.

"Defending yourself nanaman? Can't you think another excuse, Alexis?" Sabi ko dito.

"Mommy, come on. It's not my fault, I swear." He said. Lumapit Ito sakin at niyakap ako. "I'm sorry Mommy, but it wasn't my fault talaga." He said bago ako hinalikan.

Oh!

Alam na Alam Niya Kung paano pawalain ang galit ko. Manang manang sa tatay Niya.

"Wag mo Kong dinadaan sa pag lalambing mo, Alexis" I told him.

"What's happening here?" Napatingin Naman ako Kay Laurence na kakapasok Lang. Galing Ito sa trabaho.

"Ask your son." Sabi ko sa kanya. Humiwalay Naman sakin si Alexis at umupo ulit.

"What happened Alexis?" Sabi ni Laurence bago umupo sa tabi ko.

"Dad, they were too load. I can't take it. Kaya pinatahimik ko." Sabi ni Alexis. Gulat na tinignan ko Naman siya.

"Aba? Sabi mo sakin, 'you were defending yourself' tapos ngayon Yan sasabihin mo sa daddy mo?" I asked my son. Naramdaman ko Naman Ang pag palibot ni Laurence ng kamay Niya sa bewang ko.

"Mom, I was defending my eardrums." He said. Hindi maka paniwala ko Naman siyang tinignan.

"I can't believe this. They were just noisy, Alexis. Hindi mo kailangang maki pag away!" Sermon ko sa kanya.

Jusko! Anu ba tong nangyayari sa anak ko?

"Sorry Mom. I'll try to control my anger next time." He said.

"Dapat Lang, Mister. Dahil kung Hindi ipapadala Kita sa Probinsya ni Tita Cristy mo." Sabi ko sa kanya. Simimangot Naman siya. Tumayo na ako at nag lakad papunta sa dining room.

"So, how was the fight?" Narinig Kong tanong ni Laurence Kay Alexis. Agad ko Naman siyang nilingon.

"Laurence!" Saway ko. Nakita ko Naman na tumawa Ito.

"I'm just kidding, Hazelnut." Sabi niya bago lumapit sakin. Nakita ko Naman na kumindat siya Kay Alexis, na ikina-ngiti Naman Ng anak namin.

"Kaya Hindi nadadala si Alexis e. Kinokonsinti mo." I told him.

"It's not his fault. Besides, Wala Namang masama sa pakiki pag-away e. Basta nasa tama Lang." He said. Tinignan ko Naman siya ng masama.

"Mabuti bang maki pag away dahil sa dinidefend ng anak mo Ang eardrums Niya?" Tanong ko sa kanya. Tumawa Naman Ito. Tinaasan ko Naman siya Ng kilay, na agad nag patigil sa pag tawa Niya.

"Fine. I'll talk to him" he said.

"Good" I said.

Palagi namang ganyan e. Kay Laurence Lang nakikinig si Alexis. Kung Hindi Kay Laurence, sa mga Tito Blaze, Gage, Dimitri, at  Damien Lang. Lalong lalo Naman Kay Sebastian. Tiklop Ang bibig ng anak namin, pag seryoso na ang mukha ni Sebestian.

Pero pag sa babae Naman Ang pag uusapan. Alam na Alam ni Alexis Kung Sino Ang mga lalapitan. Of course, sila Tito Bryzon, Casper, Gab, and Jackson ang nilalapitan Niya. Ang batang Bata pa Lang, pero madami ng babaeng umaaligid sa kanya.

"Hey, Princess." Sabi ni Laurence Kay Amelia.

Amelia is our daughter. She is 8 years old. I remember na sobrang saya ni Laurence nung nalaman namin na babae Ang magiging anak namin. I also remember how he takes good care of me when I was pregnant with Amelia.

Dun ko nakita ang pagiging mabuting asawa ni Laurence sakin. He does everything. He also gives me everything I want. Lalong lalo na Nung nag ccravings ako. Palagi niyang binibili Ang mga gusto ko.

Mas lalo ko Lang minahal si Laurence nung dumating sa buhay namin si Amelia.

"Hi Dad." Sabi Naman ng anak namin bago humalik sa pisnge ng Daddy niya.

"How's school?" Tanong ni Laurence Kay Amelia.

Palagi Niya itong tinatanong, lalo na ngayon na Hindi na sila isang iskwelahan ng kuya Niya. Elementary pa Lang si Amelia at si Alexis Naman ay High school na.

"It's okay Dad. Still, many boys have a crush on me." She said na Parang casual Lang Ang sinasabi Niya. Napangiti Naman kami ni Laurence.

Hindi ko Naman mapag kakaila, napaka ganda ng anak naming babae. At maganda talaga siya, dahil kanino pa bang mag mamana? Eh sakin Lang naman.

"Hi kuya!" She said before hugging his older brother. Niyakap din Naman siya ni Alexis.

This is what I really love the most about them. Sobrang Mahal na Mahal nila Ang isa't Isa. I can also see that Alexis is very protective of Amelia.

This is really giving me happiness. Sino ba Ang Hindi?

Seeing both of my children happy... What else can I ask for?

"How's school?" Tanong ni Alexis Kay Amelia. Parang kagaya Lang din ng tanong nang Daddy niya. Tahimik Lang kaming dalawa ni Laurence na kumakain at nakikinig sa pag uusap nila.

"Well, there are still boys. But it's okay. I have Dale " Sabi ni Amelia. Napatingin Naman sa kanya Ang kuya Niya.

"Who's that?" Alexis asked. Napatingin din si Laurence Kay Amelia.

Oh. Hindi naman Kasi halata na Ang protective nila masyado Kay Amelia, Anu?

"Dale? Well, he is handsome, he is cute, I think I have a crush on him." Sabi ni Amelia na Parang kinikilig.

Nakakunot noong nakatingin Lang naman si Alexis sakanya at si Laurence.

See? Mag Ama talaga.

"Crush, Princess?" Laurence asked.

"Yes daddy. Hehe. He's so cute.. so pogi. Just like you and kuya." Sabi ni Amelia.

"Well, he'll be not cute if I give him some punches." Alexis said. Hindi man Lang sinaway ni Laurence! Well, Anu ba Ang ineexpect ko?

"Alexis." Saway ko sa kanya. Kumunot Naman Ang noo ni Amelia.

"Why would you do that kuya?" Amelia asked.

"He won't, baby." I said. Napatingin Naman silang tatlo sakin. "It's okay to have a crush. Kahit ilang crush pa, go Lang anak." Sabi ko dito.

"No" Laurence

"Don't" Alexis

Sabay ko Naman silang tinignan Ng masama. "Stop it both of you. It's just a crush. Right baby?" Sabi ko at nilingon si Amelia.

"Yes Mommy!" Amelia said.

Jusko. 8 years old pa Lang tong babaeng anak ko. Pero Yung tatay at kuya Niya, masyadong protective. Akala ata nila na 18 years old na si Amelia!

"Tsk." Sabi ni Alexis bago kumain ulit.

"It's okay kuya. Don't make tampo na. Ikaw pa din Naman Ang second na gwapo for me." Sabi ni Amelia. Napangiti Naman tuloy ako.

Kung mana si Alexis Kay Laurence. Mana Naman sakin si Amelia.

"Second?" Tanong ni Alexis.

"Of course, si Daddy Ang first e." She said before smiling to Laurence. Napatawa Naman si Laurence.

"She's just like you, hazelnut" bulong sakin ni Laurence. Nginitian ko naman siya.

Well, this is what I meant when I say forever.

A happy family... A loving children... And a faithful husband.

This is my forever.

The End.