Loved (COMPLETED)

Chapter 31

"Hey, are you okay?" Napatingin Naman ako Kay Laurence na nag ddrive. Pauwi na kami ngayon. Si Alexis nakatulog na, nasa may likod Lang Ito dahil meron naman siyang Car seat.

"Oo Naman" Sabi ko sa kanya.

"You don't look okay." He said. He sighed heavily. "Nung nalaman ni Sebestian Ang tungkol Kay Alexis, he was thrilled. He really wants to meet you both, but I just can't find the right time. Alam ko na magiging ganito Ang desisyun ni Sebestian. But trust me Hazelnut, he loves Alexis. Para na niyang apo Ito. Hindi Naman ganun ka showy si Sebestian but I know he cares for our son." He said.

"I know, Laurence. You don't have to explain. Naiintindihan ko Naman e. I mean, sa inyong lima na namumuno sa association niyo. You were the first one to have a child, and lalake pa. Kaya Hindi ko din masisisi si Sebastian. At Hindi Naman ako pumayag dahil natatakot ako sa kanya, pumayag ako dahil, well I don't really know how to say this but.." paano ko ba sasabihin?

"But?" He asked. Tinignan Niya ako sandali bago binalik Ang tingin sa daan.

"But I think I trust him.." Sabi ko. "I don't know if tama ba ang desisyon ko, but It just feels right. That's why pumayag ako. Pero ang desisyon Naman ni Alexis and masusunod if ever e." Sabi ko. Nakita ko Naman na ngumiti Ito.

"Thank you for not judging them, especially Sebastian. Hindi ko siya pinag tatanggol, but he is really a good man." Laurence said. I laughed.

"You keep on saying that. Naniniwala na ako. He could have just kill me, because of how I talk to him. Hindi ko Naman Kasi agad sila nakilala. Bryzon said confidential Ang association, and I wasn't expecting to meet them in person. The other 4 leaders, and especially Sebastian." Sabi ko sa kanya.

That's true. Never Kong inexpect na makikita ko sila. Na makakausap na Parang normal na Tao Lang. I thought about meeting them with you know, guns.. fight.. and all. Pero Parang normal na Tao Lang talaga sila kanina.

"It's because they trust you." Sabi ni Laurence na napag pagulat sakin.

"Trust me?" I asked. He nodded.

"We never show ourselves to anyone. But you're an exception, Hazelnut. Sooner or later you'll be the wife of one of the leaders of La Pandilla." He said.

Wife?

Parang bigla naman uminit ang pisnge ko. Naramdaman ko din Ang mga paro-paro saking tiyan. Okay, kinikilig ako.

Pero wait, Anu Yung sinasabi niyang La Pandilla?

"La Pandilla?" I asked.

"It's the name of our association. Konti Lang Ang nakakaalam. Kahit sila Bryzon di nila Alam Yan. " He explained.

"Anung meaning ng La Pandilla?" I asked.

"Gang, crew, group, clique. It is a Spanish name for that. It was La Pandilla before Sebastian, before us." He said.

"So meron pang ibang myembro?" Hindi maka paniwala kong tanong. Akala ko talaga si Sebastian Ang tumayo ng gang nila. I never thought na matagal na Ito.

"Yes. Actually madami namang myembro. But we have differents teams. I handle business, while Blaze handle laws, Damien handle the government, Gage handle politics, Dimitri handle trouble." He explained.

"What's the difference between government and politics?" I asked.

"Government is more on the rules, the management. While politics, they are the people behind that." Sabi niya. Napatango na Lang ako.

"Ang dami Naman. Eh anung ginagawa ni Sebastian?" I asked. Tumawa naman Ito.

"He actually do everything. Siya pa din Ang nag ddesisyon. Siya Ang may hawak sa mga trabaho namin. He loves what he does tho." Sabi ni Laurence. Tumango Naman ako.

Di ko Naman mapigilan Ang di mapa ngiti sa sinabi ni Laurence. He handles business ha? So meaning natupad na Ang mga pangarap Niya.

"Why are you smiling?" He asked.

"Wala Lang. Nakakatuwa Lang Kasi na natupad mo na ang mga pangarap mo, and I am so proud of you." I said to him. Hinawakan Niya Naman Ang kamay ko at dinala iyun sa kanyang mga labi.

"Thank you. Before, parang wala Lang Yung pag ttrabaho ko. Pero ngayon, may mga kahulugan na lahat. I'm working hard for you.. and our little angel." He said. Napangiti Naman ako.

"Pinapa kilig mo naman ako." Sabi ko sa kanya. Natawa Naman siya.

"Masanay kana, Wala na akong planong itigil to. " He said. Namula Naman Ang mga pisnge ko.

Damn. I just love this man so much.

Biglang nag ring ang cellphone ko, Kaya kinuha ko iyun gamit ng isang kamay ko. Nasa Kay Laurence pa kasi Yung Isa, hinahalikan Niya pa Rin. Ayaw ko din Naman kunin, nagugusto ko din e.

"Hello?" Sabi ko.

"H-Hazel?" Sabi sa kabilang linya. Tinignan ko Ang cellphone ko at nakitang si Cristy Ang tumawag.

"Cristy? Napa tawag ka? Okay ka Lang ba?" Tanong ko dito napatingin Naman si Laurence sa gawi ko. Parang may kakaiba Kasi sa Boses Ni Cristy.

"A-Asan ka?" Tanong Niya na nanginginig Ang Boses. Napa ayos Naman ako Ng upo.

Okay, I know there's something wrong.

"Okay ka Lang ba?" Tanong ko ulit. Nag aalala na ako.

"A-Asan ka? Pupuntahan Kita. Okay Lang ba?" Tanong Niya. Napatingin Naman ako Kay Laurence, nakatingin din Ito sakin na Parang hinihintay Ang sasabihin ko.

"Kasama ko si Laurence, pauwi na kami. Sa bahay ka na Lang dumiretso o gusto mong sunduin ka namin?" Tanong ko sa kanya. Nag aalala ako.

"W-Wag. Pupunta na Lang ako sa inyo. Sige Haze, salamat ha." Sabi niya bago binaba Ang tawag. Napatingin na Lang ako sa cellphone ko.

"What happened?"  Laurence asked. Binitawan Niya na din Ang kamay ko.

"I don't know. Pero pupunta si Cristy sa bahay. Parang may problema siya e." Sabi ko Kay Laurence. Tumango na Lang Ito.

Hindi ko Alam pero nababahala ako Kay Cristy. Anu Kaya Ang problema Niya? May nangyari kayang masama? Hindi ko maiwasan Ang Hindi mag-alala. After all, naging mabuting kaibigan si Cristy sakin.

"Hey, everything will be okay" Sabi ni Laurence at nginitian ako.

"Sana nga." Sabi ko. Nag aalala ako Kay Cristy.