"Bir daha" dedi Barın. Sesi ilk defa titriyordu.
"Sakın bir daha gitme. Kaybolma bir yere. Eğer bulamazsam seni, kendimi kaybederim. Ben kendimi sende buldum Zeynebim... "
Zeynebim diye seslenirdi bazen bana. Oysaki hep böyle seslensin isterdim. Sonundaki eki benden başka kimse kullanamaz derdi. Onun sesinden kendi ismimi duymak her seferinde huzur kaplardı içimi.
"Benim yerim senin yanın zaten" dedim gözlerine bakarak. Hüzün vardı gözlerinin içinde. Biraz da korku. Kaybetme korkusu. Aynı düşünceyi onun benim için, içinden geçirdiğine eminim.
"Biz kaybetmeyelim kendimizi Barın. Çünkü bende kendimi sende buldum. Hep tamamlayalım birbirimizi."
"Biliyor musun Berna, yağmur yağdıktan sonra aklıma hep sen geliyorsun" dedi Can derin derin bana bakarak.
"Neden peki" dedim aynı derinlikte gözlerine bakarak.
"Yağmurdan sonra oluşan temiz hava, bana senin yüreğini hatırlatıyor çiçeğim. Dünyanın pisliğine karşı tertemiz yüreğini. Ve dünyanın en şanslı adamıyım diyorum. O yüreğinde beni taşıdığın için" dedi. Sondaki cümleden sonra tebessüm etti.
"Bu yürek her zaman seni sevicek Can..."
Herkese merhaba çiçeklerim.
Sana Gül Bahçesi Vaad Ediyorum kitabımızın tanıtımı budur. Umarım seversiniz. Sevgilerle...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sana Gül Bahçesi Vaad Ediyorum
Teen FictionNot: "Sana Gül Bahçesi Vaad Ediyorum" adı altında yazılan ilk kitaptır. "Bu şarkıyı ne zaman dinlesem. İliklerime kadar seni hissediyorum seni Zeynep." Gerçekten şarkı çok güzeldi ve huzur vericiydi. "Şarkıda Tanrım seni meleklerin küllerinden yara...
