HARRY POTTER VE BÜYÜYEN KARANLIK

DÜELLO

Yine yeni bir bölüm ve yine ben...

Medyayı söylememe gerek yok. Harry..

****(3 ay sonra.)****

Harry, olduğu yerden yavaşca kalktı. Etrafta birilerinin olup olmadığını kontrol etti. Büyük bir düellonun içerisindeydiler. Lanet olsunki Merlin karşı taraftaydı. Ve kendi tarafında bir grup işe yaramaz vardı. Yarısı elenmişti bile. Bu dünyaya gelirken yanına pelerinini almadığına pişman olmuştu. Hatta yanına hiçbirşey almadığına pişman olmuştu. Yanında olan tek şey mürver asaydı. Ve diğerlerinin açığını azda olsa kapatmaya yetiyordu.

Saklandığı yerden çıktı. Aurası ona kimsenin olmadığını söylemişti. Etraf temizdi. Biraz ilerlediğinde, bir varlık hissetti. Aurasını hemen çekti. Salazar kesin dille uyarmıştı. Aura kullanmak yasaktı. Harry için bu sorun değildi. İstediği gibi kontrol edebiliyordu. Gellert'tan tain ettiği yarım güç işine yarıyordu. Neredeyse hep onu kullanıyordu. Çünkü adamın aurası hissedilmiyordu. Buda istediği gibi kullanmasına yarıyordu.

Harry hayalbozan büyüsünü uygulayıp ilerledi. Yakınında kim varsa sersemleticekti. Başka bir büyüye izin verilmemişti. Bu konuda ise özellikle Merlin ve Harry uyarılmıştı. Çünkü her ikiside düolla konusunda inanılmazdı. Ve eğer başka büyüler kullanırlarsa, geri dönüşü olmayabilirdi. Bir ölümle bile sonuçlanabilirdi. Bunu da şuan kimse istemezdi.

Harry, az uzağındaki bir dalı büyü ile kırdı. Kayanın arkasındaki Dayles'ı görmesi ile sersemletti. Arka tarafında birini daha hissetmesi ile o tarafa döndü. Lakin bir tek oradan değil, her taraftan birileri geliyordu. Merlin'in tuzağına düşmüştü. Ama o Harry'di hafife alınamazdı. Gerekirse 100 kişi ile savaşırdı. Kendi döneminin en güçlü sanılan büyücülerini alt etmişti. Bir grup büyücüyümü halledemiyecekti.

Etrafına görünmez bir duvar ördü. Duvarı aurası ile kapladığında, kırılmaz olmuştu. Aura ile saldırmak belki yasaktı. Ama korunmak yasak değildi. Asasını yere doğrulttu. Artçı sarsıntı oluşturacaktı. Yaklaştıkları zaman artçı sarsıntıyı gönderdi. Yaklaşan kişiler durduğunda, kalkanı ile birlikte en çok birliğin olduğu tarafa ilerledi. Büyük bir ağaç gördüğü zaman kalkanını indirdi. Ağacın en tepesine çıktı. Ağacın boyunda bir kalkan oluşturmaya çalıştı. Başardığı zaman gelmelerini bekledi.

Tahmini gerçekleşmiş fazla beklememişti. Gelen 5 kişiyi anında indirmişti. Daha fazlasının geldiğini hissettiğinde yerinden kıbırdamadı. Kendi ayakları ile geliyorlardı zaten. Bu sefer gelenlerin arasında Brekley'de vardı. Harry'nin yakın bir dostuydu. Nerdeyse hep birliktelerdi. Brekley 5.seviye bir büyücüydü. Fakat Harry acımasızdı. Savaş zamanında kimseyi tanımazdı. Hepsini tek tek sersemletti. Olduğu nokta çok iyiydi. Görülmesi imkansızdı.

''Hadi ama sıkılmaya başladım, Merlin.''

Harry, Merlin'e seslenmişti. Seslenmesi ile kalkanına darbe yemesi de gecikmemişti. Ayağa doğrulup arkasını döndü. 20 kişi artı Merlin kendisine bakıyorlardı. Daha demin görülmesi imkansızdı lakin arkasından demekki gözüküyordu.

"Aaa, sıkılmasın o tatlı canın. Bak geldik hemen."

''Tamda dişime göre. Gelmekle iyi ettin Merlin. Yoksa korktuğunu düşünücektim.''

"Bunu bana kendini kalkan ile koruyan birisinin söylemesi ne komik."

''Buna korku denmez Merlin. Kendini sağlama almak denir. Aklını kullanmak denir.''

"İn aşağıya hadi. Bitirelim şu işi."

Harry, gelen teklifi kaçırmadan ağaçtan atladı. Kalkanını kaldırdı. Artık ona ihtiyacı yoktu. Onları yenmesi zor değildi.