walls could talk

2.4

oy vermeyi unutmayın

"Hermione, ben evlenemem."

Hermione çocuğu kolundan içeri çektiğinde kapıyı arkasından kapattı.

"Ne demek evlenemem Draco? Düğün bir ay sonra falan değil yarın!"

"Ben bunu yapamam."

"Draco, kendine gel."

"Hermione, sana yalvarıyorum. Gel beraber New York'a falan gidelim, orada üçümüz sakin bir hayat yaşarız."

"Draco, saçmalıyorsun."

"Hayır, çocuğumuzu orada büyütebiliriz, on bir yaşına gelene kadar muggle okuluna gider sonra Hogwarts'a göndeririz."

Hermione bu fikrin hayallerini binlerce kere kurmuş olmasına rağmen bunu kendi hemcinsine yapamazdı. Kendini Astoria'nın yerine koyduğunda düşüncesinin rezilliğini farketmişti.

"Draco, sakin ol tamam mı? Her insan evlenmeden önce böyle olur."

"Hayır! Ben bunu başından beri istemedim ama cesaret edemedim."

"Şimdi bunu gerçekten yanlış düşündüğünü farketmen için yapıyorum."

Hermione Draco'yla dudaklarını birleştirdiğinde Draco karşılık verecekken Hermione kendini çekti.

"Yanlış hissettiriyor değil mi?"

Hermione ne kadar cevap almak istememesine rağmen sordu.

"Daha doğru hissettiremezdi."

Draco tekrar Hermione'yi öptüğünde bu sefer Hermione yanlış hissediyordu. Kendini çektiğinde Draco kızı izliyordu.

"Bu doğru değil Draco, yan tarafta nişanlın saatler sonra evleneceğin kadın varken doğru değil."

"Peki bunları düzelttikten sonra gelirsem? Bu sefer öpmeme izin verir misin?"

Hermione kafasını yana yatırıp gülümseyerek çocuğa baktı.

"İzin veririm."

Draco koşar adımlarla odaya gittiğinde Astoria ablasıyla konuşuyordu. Henüz Draco'yu farketmemişlerdi

"Daphne çok heyecanlıyım! Sanki rüyalarım gerçek oluyor gibi!"

"Draco nerede?"

"Herhalde sigara içmeye gitti?"

"Draco muggle sigarası mı kullanıyor?"

"Bir iki kere cebinde görmüştüm."

"Peki Hermione?"

"Bence sorun olmaz, gerçekten çok anlayışlı bir kız. Ayrıca çok tatlı."

"Onun da senin hakkında aynılarını düşündüğünü sanmıyorum tatlım."

"Bence o da benim gibi düşünüyor."

"Herneyse! Gelin biraz uykusunu almalı. Ve damadımız da buradaymış!"