Μετά από 3 βδομάδες....
Τσεκαρω για τελευταία φορά τις βαλίτσες μου για να δω αν είναι όλα μέσα....ελπίζω να μην ξέχασα κάτι....τουλάχιστον ας μην είναι σημαντικό λέω και κλείνω την Τρίτη βαλίτσα.
Δεν το πιστεύω πόσο γρήγορα πέρασαν οι μέρες.....λέω και γελάω... Είμαι χαρούμενη....ειμαι χαρουμενη που θα πάρω την ζωή στα χέρια μου...
..Με τους γονείς μου συμφωνήσαμε βέβαια να τους παίρνω τηλέφωνο κάθε μέρα...αλλα εντάξει είναι κάτι που μπορώ να κάνω και με χαρά...τους αγαπώ και αυτοί με αγαπάνε πολύ....μετα τον τελευταίο τσακωμό που είχαμε τα βάλαμε κάτω και συζητήσαμε...απλά θέλουμε να μην στεναχωριέσαι .....ήρθε η ώρα ομως να ανοίξεις τα δικά σου φτερά και το σεβόμαστε απόλυτα.....μου είχαν πει εκείνο το βράδυ.....
Χτυπάει η πόρτα και επανέρχομαι στην πραγματικότητα....
Μπαίνει μέσα η μητέρα μου και κάθεται στο κρεβάτι...είναι συγκινημένη το βλέπω στο πρόσωπο της.....παρολαυτα προσπαθεί να μην το δείξει....
-Εμιλι Θέλω να μου υποσχεθείς ότι θα προσέχεις πολύ Ναι;
Ναιιι της απαντάω μην αγχώνεσαι
-Θα σου δώσω και το κινητό της κυρίας Σονιας να το έχεις ώστε όταν φτάσεις να τους τηλεφωνήσεις..... μισή ώρα είπε ο Νίκος ότι απέχει η Λεσχη από το σπίτι τους...θα σε πάνε εκείνοι στο μέρος ξέρουν που είναι..
Γνεφω θετικά
-Είναι όλα έτοιμα με ρωτάει για χιλιοστή φορά...
Ναι μαμά
Εντάξει λοιπόν, φεύγω καλό βράδυ κοιμήσου νωρίς γιατί αύριο θα ξυπνήσεις από τις 4, καληνύχτα.
Ξαπλώνω στο κρεβάτι και ανοίγω το κινητό για να ευχηθώ καλό ταξίδι στα κορίτσια.....χαζευοντας στο ινσταγκραμ βλέπω φωτογραφία του Στέφαν πριν 3 λεπτά....χμμμ λεω και του πατάω like...καινούρια αρχή δεν είπαμε; εξάλλου δεν υπάρχει πλέον λόγος για να τον αποφεύγω....
Κλείνω το κινητό, βάζω ξυπνητήρι και κοιμάμαι νωρίς ονειρευοντας πως ειμαι ήδη Αγγλία ......
YOU ARE READING
Forbidden Love
HumorΈμιλι και Στέφαν Δύο άγνωστοι που θα έπρεπε να ήξεραν ο ένας τον άλλον πολλά χρόνια πριν ....Η μοίρα όμως είναι αυτή που αποφασίζει πότε είναι η κατάλληλη στιγμή και αυτή που θα τους φέρει πιο κοντά από ότι πρέπει και απ οτι είναι σωστό .
