Forbidden Love

Κεφ.22

Η μητέρα μου δεν απάντησε στην κλήση μου και μου έστειλε μήνυμα που με ενημερώνει ότι με τον πατέρα μου βρίσκονται ακόμη στην δουλειά και αν είναι να μιλήσουμε κατά το βραδάκι....

Της στέλνω εντάξει και κλείνω το κινητό....

Η Barbara έφυγε πριν 5 λεπτά.....Εγώ τι θα κάνω μόνη μου .....Δεν έχουμε και κάποια εργασία για την σχολή να ασχοληθώ με κάτι βρε παιδί μου....Είναι νωρίς ακόμα φαίνεται....

Ξεφυσαω και θυμάμαι ακομη την πρόταση του Γιώργου....Δεν τι πολύ σκεφτομαι και του τηλεφωνώ.....

Με τον Γιώργο κανονίσαμε πριν μια ώρα  έξω από την σχολή και τώρα τον περιμένω να έρθει....

Τον βλέπω να πλησιάζει...

Τι γίνεται? με ρωτάει

Καλααα βαρετά του λέω..

Ε καλά έκανες τότε να έρθεις μαζί.μου ,θα δεις και τα παιδιά που γνώρισα είναι πολύ συμπαθητικά....

Καλά ποτέ πρόλαβε να κάνει παρέες;...

Αχάα..Και που θα πάμε;...

Σε μια καφετέρια εδώ κοντά....εκείνοι είναι εκεί και μας περιμένουν...

Έπειτα από ένα πεντάλεπτο φτάσαμε έξω από την καφετέρια....

Μπαίνουμε μέσα και.....Όχι παλι αυτός μπροστά μου....Στο τέλος θα νομίζει ότι τον ακολουθώ και με το δίκιο του λέω από μέσα μου όταν βλέπω τον Στέφαν και την παρέα του...

Ο Στέφαν με καρφώνει με το βλέμμα του....Ναι ναι σίγουρα αυτό θα νομίζει...

Ο Γιώργος με οδηγεί προς μια παρέα και εγώ ακολουθώ χωρίς να κοιτάω τους άλλους αν και μας χωρίζουν μόνο δύο τραπέζια...

Τι κάνετε παιδιά? Λέει ο Γιώργος και εκείνοι τον χαιρετούν

Από δω είναι η κολλητή μου η Εμιλι λέει και με συστήνει...πραγματικά φαίνονται πολύ καλά παιδιά..μιλάμε μόνο ένα δεκάλεπτο και με έχουν μαγέψει από τις πολλές γνώσεις που διαθέτουν....ξαφνικα βλέπω τον Jacob Να με χαιρετάει από το τραπέζι του...

Εγώ δεν αντιδρώ απλά τον κοιτάω...μου κάνει σήμα να πάω εκεί...

Χριστέ μου γιατί σε μένα... σκέφτομαι..

Εμ παιδιά με συγχωρείται για λίγο πάω να χαιρετήσω κάτι γνωστούς και επιστρέφω αμέσως....

Σηκώνομαι αργά αργά και κατευθύνομαι προς το τραπέζι τους....έχε χάρη που είναι και Barbara Εκεί  και μπορεί να παρεξηγηθεί  αλλιώς σιγά μην πήγαινα....

Εμ Γεια λέω αμήχανα μπροστά τους....
Εμιλι και συ εδώ? .....ρωτάει η Barbara ...Και με το δίκιο της αφού στην πρόταση της για να βγούμε αρνήθηκα και τώρα με βλέπει έξω....

Εε δεν ήταν να έρθω ειλικρινά της λέω....απλά ο Γιώργος...εε

Οκ ας τα αφήσουμε αυτά πετάγεται ο jacob πως είσαι? Μας έλειψε η παρουσία σου από χθες λέει και γελάει...

Α Χα-χα εε καλά εσείς?

Πολύ καλά απαντάει μόνος του...

Τέλεια..εμ εγώ να φεύγω λέω...

Και εκείνη την στιγμή έρχεται ο Γιώργος...

Ο Θεός τον έστειλε για να με σώσει

Εμιλι έλα δυο λεπτά να χαιρετήσεις τα παιδιά γιατι θα φύγουν...Κάτι προέκυψε προσθέτει.....

Δεν το πιστεύω γιατί το λέει αυτό μπροστά τους....αχχ θα τον σκοτώσω....

Αα ναι? Ε πάω τότε του λέω και φεύγω....

Χαιρετάω τα παιδιά και κατευθύνομαι προς τους άλλους....

Ιιιι τι βλέπουν τα ματάκια μου ; αχ αλήθεια δεν θα μου ξεφύγει....αν τον πιάσω....Είναι δυνατόν να έχει καθίσει και να μιλάει μαζί τους....

Εεε φυσικά σκέφτομαι αφού είναι εκεί Η Barbara...

Ήρθαα λέω και κοιτάω τον Στέφαν....
Είναι τόσο ανέκφραστος σήμερα που με τρομάζει...

Έλα κάθισε λέει ο jason...Ο τρίτος της παρέας... Αυτός μου φαίνεται καλό παιδί ήσυχος δεν μιλάει πολύ...

Κοιτάω τον Γιώργο έντονα....Αλλά εκείνος δεν λέει να πιάσει το μήνυμα
Και κάθομαι......

Σήμερα θα γίνει ένα πάρτυ λέει ξανά ο Jacob και λέγαμε με τα παιδιά αν  θέλετε να έρθετε και σεις...

Είμαι έτοιμη να πω οχι όταν ο Γιώργος πετάγεται πρώτος...

Ναι αμεεε και κοιτάει την Barbara...

Αυτή τον αποβλακωνει τελείως...

Καλά να περάσετε λέω τότε...Εγώ δυστυχώς δεν θα μπορέσω έχω κάτι δουλειές....

Εσύ ξέρεις λέει ξαφνικά ο Στέφαν...

Επικρατει σιγη...Γιώργο....Δεν πάμε σιγά σιγά να κάνουμε και την εργασία που λέγαμε;

Ποια εργασία;

Την εργασία του λέω έντονα..

Καλά Καλά λέει...άντε επιτέλους το έπιασε. Παιδιά συγγνώμη λέει εκείνος αλλά θα φύγουμε έχουμε αυτό να κάνουμε ....

Γεια σας λέω...Εμείς τα λέμε και κοιτάω την συγκάτοικο μου .....

Βγαίνουμε από το μαγαζί αλλά ακούω να φωνάζουν το όνομά μου...γυρνάω και βλέπω τον Στέφαν ....

Οκ...

Τι έγινε; του λέω

Ζητάει από τον Γιώργο να μας αφήσει λίγο μόνους....