Κεφ.37

788 32 0
                                    

POV Στέφαν.

Μπαίνω μέσα και κλείδωνω

Ο ήχος από το κλειδί την κάνει να σηκώσει το κεφάλι της από τον νιπτήρα  ....

Στέφαν? Εγώ...εγω....προσπαθει να πει καθώς την πλησιάζω....

Σσσ...Ησύχασε της λέω...

Στέφαν συγγνώμη.....αν δεν ήμουν εγώ ο jacob θα ήταν εδώ και όλα αυτά δεν θα είχαν συμβεί και...και ειλικρινά εγώ δεν θα την άνοιγα την πόρτα....και αλήθεια εγώ δεν...προσπαθησα να τον απομακρυνω....Αλλά για άλλη μια φορά είχα φέρει πάλι  την καταστροφή...μου λέει και την παρατηρώ που τρεμει ολόκληρη....

Γαμωτο σταμάτα της λέω και με κοιταει έντρομη......δεν φταις εσύ που έφυγε ο jacob εκείνος φέρθηκε σαν μαλακας......και έκανε πολυ καλά που έφυγε...γιατι μπορείς να φανταστείς τι θα γινόταν αν οι υπόλοιποι μάθαιναν αυτά που σου έκανε?  Εμιλι θα τον σκότωναν και ξέρεις γιατί? Γιατί σ'αγαπανε....Και αυτό που έκανε ο μαλακας είναι ασυγχώρητο.

Της πιάνω το χέρι και ανατριχιάζει.....πάρε μια βαθιά ανάσα της λέω.....Και για τελευταια φορά Εμιλι....Ο jacob είναι μια κακη ανάμνηση που θα μείνει στο παρελθόν εντάξει?

Κουνάει καταφατικά το κεφάλι της και φαίνεται πολύ πιο ήρεμη....

Τώρα θα ανοίξω την πόρτα και θα πάμε στα παιδιά....λέω και απομάκρυνω το χέρι μου από το δικό της....ανοίγω την πόρτα και με σταματάει......Στέφαν σε παρακαλώ ας είμαστε φιλοι όπως τότε ναι ?  Μου λέει και με αγκαλιάζει....τοποθετώ το χέρι μου στην πλάτη της....Ναι της λέω τόσο χαμηλόφωνα που δεν ξέρω αν με άκουσε...ξεκολλάει από πάνω μου και ανοίγει ξανά την πόρτα....

POV Εμιλι

Άντε ρε παιδιά που είσαστε.....Εμιλι είσαι καλά αγάπη μου λέει η Barbara και με αγκαλιάζει....συγγνώμη βλακεία μου να μιλήσω για το παρελθόν συνεχίζει....

Όλα καλά της λέω απλά μου λείπουν οι γονείς μου της λέω και όλα αυτό μαζεύτηκε μέσα μου....όμως τώρα είμαι εδώ και είμαι καλά.....που είχαμε μείνει λέω και κάθομαι δίπλα στον Αντρέα....

Μωρό μου είσαι σίγουρα καλά?......ναι μην ανησυχείς...του λέω και εκείνος με σφίγγει πάνω του....είσαι μια κούκλα σήμερα μην στεναχωριέσαι και χαλάει το προσωπάκι σου μου λέει στο αφτί....
Χαχα Ευχαριστώ του λέω και του πιάνω το χέρι.

Ελάτε παιδιά ας πιούμε στην Εμιλι και την Ελλάδα  λέει ο Γιώργος και σηκώνει το ποτήρι....

Πάμε μέσα να χορέψουμε τώρα και αφήστε τα παιχνίδια και της μαλακιες προτείνει η Barbara και όλοι συμφωνούμε εκτός από την elina....

Μπαίνουμε μέσα στο κτίριο και χορευουμε όλοι μαζί......πιανω τον Αντρέα και του λέω  να κοιμηθει αν θέλει μαζι μου απόψε....νομιζω έχω ανάγκη από κάποιον σήμερα και μιας και θα λείπει η Barbara ευκαιρία....

Εννοείται πως θα έρθω λέει και με αγκαλιάζει......

Η ωρα περνάει και αποφασίζουμε με τα παιδιά οτι πρέπει να φύγουμε.....

Λοιπον πετάγεται η συγκάτοικος μου.....εγω η Εμιλι και ο Γιώργος παίρνουμε ταξί, Αντρέα εσυ έχεις το αμάξι και εσείς οι δύο μαζί λέει στον Στέφαν....

Όχι δεν χρειάζεται να πάρετε ταξί....θα σας πάω εγώ...πεταγεται ο Αντρέας και παρακαλάω να μην ανοίξει το στομα του....

Όχι ρε δεν χρειάζεται λεει ο Γιώργος...

Μα δεν είναι κόπος έτσι και αλλιώς θα κοιμηθώ στις Εμιλι απόψε...

Και μπαμ έσκασε η βόμβα δεν μπορούσε να κρατήσει το στομα του κλειστό? Τώρα άντε να τους πείσεις ότι δεν έγινε τίποτα το βράδυ....ετσι μου έρχεται να του το ακυρώσω και να τον στείλω πίσω στο σπίτι του...

Ψυχραιμία Εμιλι....

Καλό βράδυ πετάγεται ο Στέφαν και μπαίνει στο αυτοκίνητο του....

Άντε δεν  πάμε και μεις τους σιγά σιγά ...

Forbidden LoveWhere stories live. Discover now