Hopeless |Kookmin| ✔️

15

15.bölüme ne ara geldik... Biraz mola vermemin zamanı gelmiş sanırım.

"Benim biricik sevgilim uyandı mıı?"

"Güzelim? Erkencisin."

"Uyku tutmadı birtanem. Sen uyurken çıkış işlemlerini hallettim. İstediğin zaman gidebiliriz."

Elimi Jimin'in yanağına koyup hafifçe okşadım.

"Teşekkür ederim güzel bebeğim."

Jimin eğilip dudağıma minik bir öpücük bıraktı.

"Canın yanıyor mu?"

"Yatarken bir şeyim yok, birazdan göreceğiz."

"Haklısın, sen yat biraz daha. Taehyung horul horul uyuyor baksana. Rahat etmemişti bir de."

"Öyeldir o. Onu uyandırmak da zordur."

Jimin gülerek benden uzaklaştı, "Sen bana bırak, tüm hayatım boyunca uyanmayan insanlarla uğraştım."

Gülümseyerek Taehyung'un yanına ilerledi, "Önce normal uyandırmayı deneyelim."

Hafifçe yüz üstü yatan Taehyung'un sırtına dokunarak fısıldar bir sessizlikte seslendi, "Taehyung~"

Taehyung'dan tık yokken tekrar aynı şeyi yaptı. Yeniden bir hareket göremeyince bana dönüp parmaklarıyla üçten geriye saydı. Bitince sırtını parmaklarıyla sıkıştırıp döndürdü. Taehyung acıyla inleyerek uyandığında Jimin hızla yanıma sokulup güldü.

"Günaydın Taehyung!"

"Sen manyak mısın?" Bir yandan sırtını sıvazlarken bir yandan da ayağa kalktı, "Moraracak şimdi!"

"Hiçbir şey olmaz."

Taehyung sırtını ovarak tuvalete girdiğinde Jimin bana baktı, "Kızmaz değil mi bana?"

"Biraz kızar gibi yapar, sonra geçer gider merak etme. Hem yapmasaydın zor uyanırdı."

Jimin başını sallayıp bana hafifçe gülümsedi.

"Hadi seni kaldıralım. Yani, yataktan."

Yaptığı imayla hafifçe gülüp ellerini tuttum. Beni yavaşça çekip kaldırdığında canım çok yanmadan kalkabilmiştim. Ayağa kalkmadan önce biraz soluklandım.

"Acıyor mu?"

"Yok güzelim, acımıyor. Ayağa da kalkabilirim."

Jimin yeniden beni sıkıca tutup ayağa kalkmama yardım etti.

"Acımıyor değil mi?"

"Acımıyor diyorum ya, endişelenme bu kadar güzelim. O acıdan bir şey olmaz, yara çok büyük değil."

"Olsun, acımasın hiçbir yerin." 

Ellerimi beline koyup tutundum. Başımı eğip burnumu burnuna yaklaştırdım, "Öpsene beni."

Jimin uzanıp dudaklarımı kavradığında gülümseyerek elimi yanağına koydum. Çok güzelsin Jimin... Çok çok çok güzelsin.

"Hadi gi- ay yine öpüşüyor bunlar."

Jimin gülerek geri çekildi.

"Bana kızgın değilsin değil mi Taehyung?"

"Yoo, ne oldu ki?"

"Hiiç~"

Odanın kapısı açılınca hepimiz bir anda oraya döndük.

"Sevgilim geldii!"