ယူဂ်င္းရဲ့မ်က္လံုးေတာက္ေတာက္ေလးေတြကခ်က္ခ်င္းဝိုင္းသြားသည္။စင္စစ္ထူးဆန္းတဲ့ထိုနာမည္ေၾကာင့္ ။ အမိန႔္ရွင္တဲ့လား ။လူနဲ႔လည္းလိုက္ပါေပတယ္။
"ခင္ဗ်ားကေဖေဖ့ရဲ့မိတ္ေဆြလား"
"အင္း..ဆိုပါေတာ့။အခုမင္းအေဖဘယ္မွာလဲဆိုတာသိလား။"
"ဗ်ာ..သူကအလုပ္သြားေနတာေလ။"
"ဟက္..ထားပါေတာ့။"
အမိန႔္ရွင္ဘာမွဆက္ေျပာမေနေတာ့။ေမးလည္းသိမွာမဟုတ္တဲ့ထိုကေလးေၾကာင့္ခပ္ယဲ့ယဲ့ၿပံဳးရင္း
"ကိုယ့္ကိုခြင့္ျပဳပါဦးေနာက္မွေတြ့ၾကတာေပါ့။"
"အာ..ဟုတ္ကဲ့။ဂရုစိုက္သြားၾကပါ။"
အမိန႔္ရွင္ကေတာ့ထိုကေလးကိုၾကၫ့္ၿပီးထူးဆန္းစြာၿပံဳးကာထြက္သြားေတာ့သည္။
ကားေပၚေရာက္ေတာ့....
လူယံုျဖစ္သူဂြၽန္က
"ဆရာ...ခုနကၿပံဳးလိုက္သလိုပဲ" ဟုဆိုရာအေတြးျပတ္သြားတဲ့သူတစ္ေယာက္လို
"ဟင္...ငါၿပံဳးတက္ပါတယ္။"
"ကြၽန္ေတာ္ေျပာတာကအသက္ပါတဲ့အၿပံဳးကိုေျပာတာ။"
"ဟုတ္လား။ငါမသိလိုက္ဘူး"
မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေျပာမွန္းသိသျဖင့္ဆက္မေမးေတာ့ဘဲ..
"မစၥတာေရာဘတ္ရိွတဲ့ေနရာကိုသိရဲ့သားနဲ႔ဘာလို႔သူ႔သားဆီသြားတာလဲ"
"မၾကာခင္သိမ္းေတာ့မယ့္အိမ္ဆိုေတာ့သြားၾကၫ့္ရံုပါ။"
"ေဩာ္..အဲ့ကေလးၾကၫ့္ရတာဘာမွသိပံုမေပၚဘူးေနာ္။"
"ဂြၽန္.မင္းစကားမ်ားလွေခ်လားဒီေန့.."
"အာ..sorry ဆရာ။"
********"ဒီတစ္ပြဲၿပီးရင္က်ဳပ္ျပန္ေတာ့မယ္ဗ်ာ"
"ေရာဘတ္ခင္ဗ်ားေနေရာေကာင္းရဲ့လားၾကၫ့္ရတာ.."
"ထားစမ္းပါဗ်ာလုပ္စရာရိွတာလုပ္"
ထိုအခ်ိန္ဧၫ့္ခန္းထဲမွလူတစ္ေယာက္အသည္းအသန္ေရာက္လာၿပီး..
" ေရာဘတ္..ဒီမွာအမိန႔္ရွင္ေရာက္လာတယ္"
"ဟင္..ဘယ္သူ...။"
အခန္းထဲသို႔စီးကရက္ကိုမန္ပါပါကိုက္ရင္းဝင္လာေသာအမိန႔္ရွင္။ေရာဘတ္သာမကက်န္သူမ်ားပါမ်က္စိပ်က္မ်က္ႏွာပ်က္ႏွင့္ျဖစ္သြားၾကသည္။
"ဘယ္လိုျဖစ္ၾကတာလဲ။ဆက္ေဆာ့ေလ က်ဳပ္လည္းၾကၫ့္မွာေပါ့။"
"ဘာ.ဘာကိစၥမ်ားလဲ..."
" အိုး..ေမးရဲေသးတယ္ေနာ္ မစၥတာေရာဘတ္။ခင္ဗ်ားရဲ့အေႂကြးေတြဘယ္လိုဆပ္မွာလဲ။ဒီေန့ေနာက္ဆံုးေလ။အိမ္ကိုေရာဘယ္လိုလုပ္မွာလဲ"
"က်ဳပ္.က်ဳပ္ၾကၫ့္စီစဉ္မွာမို႔လို႔ရက္နည္းနည္းေလာက္ပဲထပ္ေပးပါ"
"ဟား...လာေနာက္ေနတာလား။ခင္ဗ်ားဘဏ္မွာလည္းအေႂကြးေတြရိွေသးတယ္မွလား"
"က်ဳပ္ဆပ္ႏိုင္တယ္။စိတ္ပူမေနနဲ႔.."
" ၾကၫ့္ရတာခင္ဗ်ားသားကဘာမွမသိေသးပံုပဲ။နာမည္ကဘာပါလိမ့္ ယူဂ်င္း ဆိုပဲ။ "
ေရာဘတ္ရဲ့မ်က္ႏွာခ်က္ခ်င္းတင္းသြားသည္။ဆတ္ခနဲေမာ့ၾကၫ့္ၿပီး
"သူနဲ႔ဘာမွမဆိုင္ဘူး။က်ဳပ္ဟာက်ဳပ္ရွင္းႏိုင္တယ္။"
ေျပာင္းလဲသြားေသာမ်က္ႏွာေၾကာင့္အမိန႔္ရွင္ကမခန႔္ၿပံဳးၿပံဳးၿပီး..
"သားျဖစ္သူကိုေတာ္ေတာ္ခ်စ္ပံုပဲ"
"က်ဳပ္ဆပ္မယ္လို႔ေျပာၿပီးၿပီေလ။"
"စိတ္မဝင္စားဘူး။မနက္ျဖန္ခင္ဗ်ားအိမ္ကိုသိမ္းမယ္။သားျဖစ္သူကိုေျပာျပၿပီးဆင္းဖို႔ျပင္ထား။"
ေျပာခ်င္ရာေျပာၿပီးထြက္သြားေတာ့သည္။
"ဟာ....ဒီေကာင္ကေတာ့။ေငြရိွတယ္ဆိုတိုင္း..။"
" မစၥတာေရာဘတ္..ၾကၫ့္ရတာအမိန႔္ရွင္ကခင္ဗ်ားသားကိုသေဘာက်ေနပံုပဲ။"
"ဘာ..ခင္ဗ်ားဘာေျပာတာလဲ"
"မသိဘူလား။အမိန႔္ရွင္ကGayဆိုတာစီးပြားေရးသမားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသိတယ္။"
"ဟင္..? "
ေရာဘတ္ထိတ္လန႔္သြားသည္။မျဖစ္ဘူး။သူ႔သားေလးကိုေတာ့ဒီလိုမေကာင္းဆိုးဝါးနဲ႔တူတဲ့လူလက္ထဲမထၫ့္ႏိုင္ပါ။လမ္းေဘးေရာက္ေစဦးေတာ့ ယူဂ်င္းရဲ့ဘဝကိုေတာ့အဆံုးမခံႏိုင္ပါ။
********
ည၁၂နာရီခြဲေတာ့မည္။ဖခင္ျဖစ္သူကအခုထိုျပန္မလာေသး။ယူဂ်င္းစိတ္ပူလာသည္။သည္းသည္းမည္းမည္းရြာေနတဲ့မိုးကပို၍စိုးရိမ္ေစသည္။ဖုန္းဆက္ေတာ့လည္းမကိုင္ေပ။
ထိုခ်ိန္အိမ္ေရ႔ွမွကားသံၾကားလိုက္ရသည္။
" ဟင္...ေဖေဖ "
စိုးရိမ္တႀကီးထြက္လာေတာ့ဖခင္ျဖစ္သူကယိမ္းထိုးေနေသာေျခလွမ္းေတြနဲ႔ေရာက္လာသည္။
"ေဖေဖ.ေသာက္လာျပန္ၿပီလား"
"အာ..Sorry သား။အေဖေမ့သြားတယ္။sorry .sorry"
ယူဂ်င္းလည္းဘာမွဆက္မေျပာေတာ့ဘဲအေပၚထပ္ကိုတြဲေခၚလာေတာ့သည္။
********
ကိုယ္အေရးအသားညံ့ပါတယ္readerေလးတို႔ေရသည္းခံေပးပါေနာ္။ၿပီးေတာ့ အမိန႔္ရွင္ဆိုတဲ့ ကာရိုက္တာက စာေရးဆရာမသ်ွင္မရဲ့ သန႔္စင္တိမ္က ကာရိုက္တာေလးပါေနာ္ သေဘာက်လြန္းလို႔ယူထားတာပါ။အားနည္းခ်က္မ်ားအတြက္ နားလည္ေပးၾကပါေနာ္။first storyေလးမို႔လို႔ပါ။readerလည္းသိပ္မေမ်ွာ္လင့္ပါဘူး။😘😘ခ်စ္ပါတယ္။
Code 2
YOU ARE READING
The Lord
RomanceUni + Zawgyi ဖခင္ရဲ႕ေလာင္းကစားအေႂကြးေတြေၾကာင့္အေႂကြးရွင္သိမ္းတာခံလိုက္ရတ့ဲေကာင္ေလးတစ္ေယာက္အေၾကာင္း