Maaari Pa Nga Ba?[Infinity Love Series #1] (Published In Ukiyoto Publishing)

Chapter 42 - Road to Infinity Love

Trixxie's POV

I didn't expect that!

Sally will give her heart to Stella?

Like what?

She'll sacrifice?!

Masaya akong gagawin niya 'yon para sa pinsan ko pero hindi makatarungang buhay pa siya pero handa siyang magsakripisyo ng buhay?!

Marami pa siyang pwedeng gawin kung mabubuhay pa siya!
Nakakaloka!

Pilit kong pinakalma ang sarili ko.
Ayokong mahulugan ng wala sa oras! Gad!

Iniinom ko ang buko juice na ginawa ni mom para sa'kin.
Siguro masaya ngayon si Sally kasama ang dad niya, ngayong araw na kasi agad ang napili niya para magpaalam sa daddy niya.
Pinyansahan siya kaagad kahapon ni Tristan.

Hindi na siya nag-aksaya pa ng oras. Tulad nga ng gusto ng kapatid niya.

Nalulungkot ako para kay Tristan. Ngayon na lang sa ulit sila nagkaayos at magiging kumpleto pero hindi pa mangyayari.

Tumawag sa'kin si Tristan kaya sinagot ko naman ito agad.

"Hello, musta kayo diyan?" Masaya kong bati't tanong.

"Okay naman... Masaya sina dad at Sally sa pamamasyal. Kaya masaya na rin ako," sagot niya sa'kin. Ramdam ko ang saya sa boses niya pero mahihimigan pa rin ang lungkot dahil iyon na ang una't huling bonding nilang magkakasama.

Pinilit kong pasayahin ang boses ko. Ayokong mabasag ang positibong nakapaligid sa kanila ngayon.

"Mabuti naman..."

"Saan kayo namasyal?" Tanong ko na lamang.

"Sa mall lang. Binilhan at pinilian kami ni Sally ng damit at nag-arkade dahil doon daw siya dati inaaya ni Dad pero hindi niya pinagbibigyan." Tumulo ang luha ko. Parte ba'to ng pagiging buntis? Napakaemosyonal ko na. Agad-agad na lang akong nagiging emosyonal.

"Kung ganoon, join them... Be happy Tristan. Don't missed the moment." Nagpahid ako ng luha ko.

"Sige Trixx. I love you, my precious."

"I love you too, my diamond." Binaba ko na ang tawag.

Sana maging masaya nga ang araw na'to para sakanila.

Naging busy kami ni Tristan sa pagpaplano ng party at ng wedding namin ngayong taon.

Hindi niya naman ako hinahayaang mastress at mapagod ng sobra.
Naging successful naman ang pag-transplant ng puso kay Stella. Kasalukuyang nagpapahinga na lamang siya para maka-fully recover na.

Okay na rin si mom at tita Aynie.
That makes me happy. Unti-unti ng nagiging maayos ang lahat.
Maybe it's our time to be happy also.

Ngayon, hindi kakaibang kaba ang nararamdaman ko sa pagtapak sa stage. Puro saya at excitement dahil sa wakas, dumating na ang pinakahinihintay ko sa buong buhay ko.

"Ladies and gentlemen... I'm proudly to announce this to you again... Let's clap our loudest clap to Mr. Madrigal and Ms. Gonzales as they flip another page of their book and welcomed theirselves to another chapter as engaged couple and soon to be married!" Lahat ay nagpalakpakan. Sobrang lakas na nagdudulot ng matinding saya.
I'm really happy!

Ngumiti ako kay Tristan at sabay na kaming lumabas sa backstage.
Ang daming bisita. Mas marami pa kaysa nang nakaraan.

"Woah, mukhang inimbita mo ang lahat ng taong kakilala mo sa buong mundo ah..." Biro kong bulong sakaniya. Natawa na lang din sya saka napailing.

"Prepared." Nagkibit-balikat pa siya.

Wow, yabang!

Nang makarating na kami sa may stage ay binigyan nila kami ng mikropono.

"Good morning everyone.." Umpisang bati ni Tristan.

"We are so grateful to be here, together. So it's a very special day for us, thank you for being here with us! Thank you for support!" He slightly bowed.

I started my speech.

"Many situations challenge our relationship…" Naalala ko ang mga pinagdaanan namin ni Tristan. From the time na naaksidente siya at na-amnesia. Then, dumating ang time na nagbalik nga siya pero hindi na kami pwede. To kidnapping incident na gawa ni Sally.

"But destiny made a way and faith gave us chance to be with each other again." Naalala ko nang makita ko siya sa reunion party, that was unexpected! So shock talaga ako!

That brings all the memories we've made and the love that I thought I've forgotten.

"I know that… our relationship will be infinity because of the challenges that we've come through." I looked at him. Eye in eye. We looked at each other with love visible in our eyes.

"I know, we can handle the troubles that may come to end our relationship because Infinity Love will conquer all… " He put his arms around my waist.

"I love you, my precious Trixx…" He said that with microphone!

Gad!

Nag-init ang mga pisngi ko.

"I love you too, my diamond, Trist." Ngumiti siya sa'kin at ganoon din ako sakaniya. Nagpalakpakan ang lahat.

Pero bago ko pa malimutan ang mahalagang anunsyo ay humarap na ako sa crowd.

"Pero hindi lang 'yon ang sasabihin namin… may isa pang mahalagang anunsyo." Masaya kong sabi.
Biglang nagtaka ang mukha nila. From happy face to frown. Real quick!

Inaabangan talaga nila ang sasabihin namin.

Kahit ang mga pamilya namin at kaibigan, ganoon din ang pagtataka.

Well, tagumpay dahil wala kaming may sinabihan ni isa.

"Love is really powerful." Tristan looked at me then smiled with full of happiness.

"… And we are thankful that our love…" Pambibitin niya. Hinayaan kong siya na ang magsabi.

"… turns into a wonderful blessing." He smiled widely.

Mukhang hindi pa naintindihan ng lahat.

"Be straightforward, haha…" Bulong ko sa kaniya.

"She's pregnant." Biglang napanganga ang lahat. May umaakto pang hihimatayin.

"Woah! Nakawhole agad! Whooo!" Sigaw ni Benj matching claps ng todo.

Natawa kami sa term niya.

Nagpalakpakan ang lahat.

Nagsink-in na siguro sa kanila.
Mom mouthed congrats.

Ngumiti ako sakaniya.

I'm excited to be Mrs. Madrigal!