حالا دیگه دنبال تو نمی‌گردم. شاید اگر دستم رو دراز کنم بتونم خیالِ بودن با تو تا ابد رو بردارم و بذارمش همون جایی که می‌خوام، زیر اون تک درخت.
ولی الان تقریبا دو سال میگذره...تو رفتی و رقصیدن با تو، توی اون دشت پر از گل های زرد، خام ترین خیال من باق...
قبل از اینکه سرش رو بالا بیاره توی دلم فقط دعا کردم که اون کسی که فکر میکردم نباشه. وقتی کامل سرش رو بالا کرد و توی چشم هام نگاه انداخت، نور رعد و برق برای یک لحظه همه جارو روشن کرد و بعد صدای غرش آسمون اومد.
چشمهاش قرمزه و از کل بدنش داره آب میچکه...اون چرا انقدر داغون و بیچاره به نظر میرسه؟
"تو رو خدا سریعتر بیا...من ازت معذرت می‌خوام جونگکوک...من..."
اون داره با صدای بلند گریه می‌کنه و من احساس خفگی بهم دست داده.
" چی-چیشده؟ این چه وضعیه؟"
"تو رو خدا بیا بریم تا دیر نشده..عجله کن..."
من نمیدونم چه نقشه ای تو سر این شیطان داره میگذره! چرا دقیقا باید روز تولدم وقتی که جیمین من رو سورپرایز کرده و ما قرار گذاشتیم که همه چیز رو با هم درستش کنیم یکدفعه ای سر و کله ش پیدا بشه و به من التماس کنه که باهاش برم؟
همینه! اون اینجاست تا امشب رو خراب کنه.
"من اصلا نمی‌فهمم تو چی میگی..از اینجا برو...امشب بار تعطیله"
من در رو روی اون به سرعت بستم و خودم به پشت در تکیه دادم.
