Paranoia

«تو و من، بیشتر از دوستیم»

Music: I know you by Skylar Grey

من به فاصله ی یک انگشتی بین لبهامون خیره شدم و صدای تپش دیوانه وار قلبم با صدای تهیونگ که گفت فقط مرگه که باعث میشه من تو رو تنها بذارم توی گوشم طنین انداخت.

نمیدونم چرا نفسم رو حبس کردم، اما وقتی که اون رو بیرون دادم فهمیدم که تهیونگ دیگه بهم نگاه نمیکنه و دوباره سرش رو شونمه.

چشمهای نافذش دیگه روی من نیست اما قلبم آروم نمیشه...این دیگه چه کوفتیه؟
اگه صداش رو بشنوه چی؟
اوه خدایا اونوقت چه فکری درمورد من میکنه؟
خفه شو احمق...آرومتر بزن....خفه شو....
باید زودتر جلوی فاجعه رو بگیرم.

"خ-خب...حالا...کجا ب-بریم؟"

"چرا زبونت گرفته؟"
اون آهسته خندید.

بخاطر تو.
ذهنم جواب داد و زبونم چیز دیگه ای گفت:

"خونه ی تو کجاست؟"

"ندارم."

"پس حالا کجا باید بریم؟"

با این که صدای ضربان قلبم زیاد بود اما تونستم صدای قورت دادن آب دهن اون رو بشنوم.

"خونه ی تو."

"فکرشم نکن کیم تهیونگ..تو قرار بود دیگه جلوی چشم من پیدات نشه اونوقت من باید تو رو ببرم به خونه م؟دوباره؟"

پوفی کردم و روم رو به پنجره کردم.

اون سرش رو از روی شونه هام برداشت و من احساس کردم بخشی از وجودم، ازم کنده شد.

"خب...ما قرار گذاشتنه بودیم بعد اینکه از آمریکا برگشتیم یه مدت من پیشت بمونم تا خونه پیدا کنم."

به راننده که از توی آیینه داشت چپ چپ من رو نگاه میکرد زل زدم.

"هووف...دیگه دارم دیوونه میشم...من که نمی‌دونم کی این قرار رو گذاشتیم...خودمم دیگه خودمو نمیشناسم...فقط کاش از اینکه نمی‌دونم دور و برم چه خبره سو استفاده نکرده باشی....آقای راننده لطفا برید به خیابون بی شونزدهم."

راننده باشه ای گفت و ضبط ماشین رو روشن کرد.

"صداش رو زیاد کنید لطفا."

راننده از توی آیینه ی جلو رو به تهیونگ سرش رو تکون داد و صدای آهنگ رو بلند تر کرد.

حالا من صدای ضعیف و بم تهیونگ رو می‌شنوم که داره با آهنگ لب خونی میکنه و زیر چشمی من رو نگاه می‌کنه...

  I believe  I believe there's love in you

باور دارم,باور دارم که درونت عشقی هست

Grid locked on the dusty avenues
Inside your heart, just afraid to go

ولی(اون عشق) در خیابانهای کثیف (قلبت) اسیر شده,از اینکه بره میترسم

i am more , i am more than innocent

من بیشتر از , من بیشتر از یک پاکدامن هستم