"What's happening around here?" Biglang lapit ng isang lalake na naka suit at may hawak ng isang glass ng champagne."You're son is introducing someone." Malagkit na tingin saakin ng mommy ni Raz.
"And who is this lovely lady?" Nakangiting tanong pa nito sakaniyang anak.
"Pa, this is Dawn." Simpleng sabi nito at bumaling naman saakin ang tingin nung tatay niya.
"It's been a while since you've introduce us to a woman Rafael, akala ko you're already into guys." Pagbibiro pa nito kaya agad akong natawa, joker rin pala tatay neto.
"Nice too meet you po," ngiti ngiti kong sabi sakanila,
"The pleasure is ours hija," sambit agad nito saakin kaya ngumiti nalang ako.
"Have you already eaten? Masama sa babae ang nagugutom," nakangiting sabi saakin ng kaniyang ina kaya naman lumuwag na ang aking paghinga at nawala na ang kaba.
Syet akala ko talaga tatarayan ako nung mamita niya tapos sasabihin na 'hindi ka pede sa anak ko! lupa ka at at langit siya! lumayo ka sakaniya ngayon din!' Pero instead, mabait naman pala at welcoming! Sorry na medyo judgemental lang.
Dapat kasi sa mga ganito, sinasabi! Hindi yung on the spot! Hindi ako prepared!
"My son rarely introduce someone to us, kaya naman alam ko na seryoso siya sayo, he wouldn't introduce you if he wasn't." Pinaupo naman ako ng kaniyang mamita sa tabi niya. "You can call me tita or mommy, whatever you like!"
Kung alam lang talaga nito na may balak ang anak niyang magdala ng kung sino sino para lang hindi na siya pilitin makipa date, nako! Ilaglag ko kaya to ng magantihan ko?
"Please hija be patient sa ugali niya," nakangiting sabi pa nito saakin at tumingin sa anak niya. "Let's eat?" Baling niya ulit saakin kaya naman tumango nalang ako.
Tumabi naman saakin si Raz at hinawakan ang kamay ko sa ilalim ng lamesa.
"Ang hilig mo mang hawak ng kamay, bitaw nga!" Mahinang bulong ko sakaniya dahil nakakahiya kung maririnig ng kaniyang nanay na nag tatalo kami.
"Ayoko." Simpleng sabi nito at hindi ako pinansin, hawak niya parin ang kamay ko at ang kanan niyang kamay ay prenteng nag ce-cellphone.
"Anak, stop using your phone and eat your food." Saway sakaniya ng kaniyang tatay kaya itinago niya na ulit ito.
Akala ko naman ay bibitawan niya na ang kamay ko para kumain ngunit ang ginawa niya ay kumain siya ng isa lang kamay lang ang gamit.
"Let go of my hand, I'm eating can't you see?" I said as I point him my food with my other hand.
Nagulat naman ako ng biglang itinapat niya ang isang kutsara na puno ng pagkain sa harap ko.
"If you can't eat with one hand then I'll be your other half." Nakangising sabi nito saakin kaya tinaasan ko ito ng kilay.
"Eh kung binitawan mo nalang kaya ang kamay ko?" Mahina kong sabi ngunit umiling lang siya at tumawa. "Raz I'm serious nakakahiya," peke akong tumawa when I saw Raz's parents looked at us.
"C'mon Dawn," natatawang sabi nito saakin kaya isinubo ko nalang iyon dahil halata naman na wala siyang planong ibaba ang kutsara sa harap ko. "One more?" Sinamaan ko naman siya ng tingin kaya natawa ito saakin.
"Aray!" Kinurot ko siya sa tagiliran kaya naman bigla siyang napabitaw sa kamay ko dahil sa gulat,
"What happened?" Tanong ng kaniyang nanay nang mapansin si Raz.
"Wala po tita, may kumagat lang po na langgam lang kay Raz." I said and bit my lower lip trying to hide a smile,
"Ayun lang pala, You're so dramatic Rafael!" Biglang sambit ng kaniyang tatay at ipinagpatuloy ang pagkain.
"Isang napaka laking langgam, hantik nga siguro ma!" Nakatingin pa ito saakin habang sinasabi iyon.
"Finish your food ha, were just going to entertain the guest." Sabi pa ng tatay ni Raz at sabay silang tumayo ng kaniyang asawa. "It was a pleasure meeting you, Dawn."
"Ano ba meron? Bakit nag pa-party kayo?" Nagtatakang tanong ko kay Rafael dahil mukhang wala namang may birthday.
"Business," simpleng sagot nito at tinuloy ang pagkain.
Tumango nalang rin ako sakaniya at ipinagpatuloy ang pagkain, bigla namang nag ring ang phone niya at agad naman itong sinagot.
"Napatawag ka?" Rinig kong sambit niya, "huh? oo sige bukas na! Istorbo." Agad naman niyang ibinaba ang tawag at tumingin saakin,
"Sino yon?" Nagtatakang tanong ko sakaniya.
"Si Zeki lang, naiwanan niya kasi yung paperworks sa condo ko." tugon nito
"What course ba tinatake ni Zeki?" I asked out of curiousity,
"Ako, hindi mo ba ko tatanungin?" Parang batang sabi nito saakin.
"Why would I asked? Alam ko naman," sabi ko pa sakaniya kaya agad naman itong ngumisi.
"Bakit mo alam? Stalker!" Pang gagaya nito saakin sa tuwing sinasabihan ko siya ng ganon kaya naman binato ko siya ng towel sa mukha.
"Excuse me, nakalagay sa bio mo." Pagtataray ko pa dito, "ako pa talaga stalker? you knew my name, my ig and my number without me telling you! sino kaya ang stalker sating dalawa?" tinaasan ko naman siya ng kilay,
"Because I have connections, connections that you don't have." Ginaya naman niya si Sarah Geronimo habang sinasabi iyon with matching acting pa kaya naman natawa agad ako sakaniya. "Tara na nga!" Hinila niya naman ako sa kamay at naglakad paalis.
"Wait! Di na ba tayo magpapaalam sa parents mo? It would be rude not to!" Pagpapaalala ko lang sakaniya pero tuloy parin ang lakad namin.
"Di na, okay na yun! Tara!" Pumasok na kami sa sasakyan niya and I looked at him confused.
"Where are we going?" Tanong ko sakaniya dahil nag drive lang siya ng tuluyan at walang pasabi kung saan pupunta.
"Basta," simpleng sagot nito at focus na nag da drive.
"Saan nga?" Pangungulit ko pa sakaniya kaya naman tiningnan niya ko ng masinsinan sa mata.
"Don't you trust me?" He asked full of hope,
Natigilan ako sa sinabi niya, I didn't know what to do or what to say. Napaka importante sakin ng tiwala and I don't just give it to anybody.
My mind kept telling me not to dahil kakakilala palang namin. But my heart insists on trusting the man holdig the wheels, He patiently waits for my answer and so I looked at him straight in the eyes trying to figure him out.
"I do." I replied as I smiled,
-end of chapter 6-
BINABASA MO ANG
Star Crossed
Novela JuvenilLuna Amore Series #1 Dawn, a culinary student from Lyceum that fears to fall inlove for she has a unknown disease that could make her forget her own memories and end her life at any moment. But then, things started to change as soon as she started t...