Chapter 26

25 6 0
                                    


His smile vanished and was replaced by a frown, kumunot ang noo niya at naguguluhan na tumingin saakin.


"W-Why?" His eyes became teary, "D-Dahil ba? Baka iwanan u-ulit kita? N-No! I promise, I-I won't! Just give m-me another chance t-to prove it to you p-please." He said and stood up, he held both of my hands, begging.


I bit the insides of my cheek trying to hide a smile, but I just couldn't handle it and I burst out laughing making him a lot more confused.


"Ayokong hindi ikaw yung papakasalan ko," I said as I gave him a meaningful smile.


He held my hand and hugged me tight, he gave me a light kiss on the lips as he grabbed my left hand and put the ring on the 4th finger right beside my pinky.


"Tara na," Sambit nito at hinili ako.


Agad ko naman siyang pinigilan at naguguluhan na tumingin sakaniya dahil hindi pa ako nakakaligo at hindi ko rin naman alam kung saan kami pupunta.


"Where?" I asked him,


"Pakasal na tayo!" Sabi pa nito kaya naman natawa ako sakaniya.


"Ano akala mo mabilis mag pakasal? Andami dami pang aasikasuhin tapos—"


Napatigil ako sa pagsasalita ng makita ang wedding dress na nasa gilid niya,


"I arranged everything," He said as he smiled kaya naman agad nalang akong napaiyak sakaniya.


"You mean...?" I looked at him and he just chuckled.


"Yes, Love. Today is our wedding day." He said while holding my waist kaya naman agad ko itong niyakap sa tuwa at gulat.


"Ano to, planado mo na? Ano nalang gagawin mo kung humindi talaga ako!" I ranted as tears of joy kept on flowing into my eyes.


"I needed to gamble and you're worth it," he smiled, "Even if you said no, i'd still be thankful I tried."


"I love you so much," I said happily as I kissed him.


"Oo na, shutup ka na jan! Maligo ka na, malalate pa tayo sa simbahan dali!" Napatingin naman ako sa nagsalita at nakita ko naman si Xyv na naka gown at nakaayos na ang buhok.


"What are you doing here?!" Gulat kong tanong sakaniya.


"Your husband to be called me kaya dali na go!!" Tulak nito saakin papasok ng cr kaya naman dali dali na akong naligo.


Pagkatapos ko naman ay nakahanda na si Xyv para ayusan ako, ngayon ko lang rin napansin na may kumukuha ng mga picture saamin.



I can't really believe today is my wedding day, grabe! Binigla ako netong mga to! Their decisions are so spontaneous!


Sino ba namang gagong makakaisip na pagkatapos na pagkatapos mag propose ay magpapakasal agad?


Pero tatanggi pa ba ko? Matagal ko tong hinintay papakawalan ko pa?


Napatingin naman ako sa necklace na nasa harapan ko, kinuha ko ito at tinignan ng mabuti inaalala ang bawat sandaling magkasama kami ni Raz.


Bigla naman akong naluha habang inaayusan ako ni Xyv kaya naman natatawa itong itinigil muna ang ginagawa at niyakap ako ng mahigpit.


"Shh, stop crying Dawn! Mawawarla ang makeup mo! Sige nga, gusto mo ba haggard ka sa wedding mo?!" Tanong nito saakin at sinusubukan akong pakalmahin.


"Masaya lang ako, anuba!" Patawa tawa kong sabi kaya naman kinailangan niyang ayusin muli yung eye liner ko. "Kayo ba nung Ceo ng buhay mo kailan ikakasal?" Tanong ko sakaniya kaya naman napaikot ito ng mata.


"Ewan ko ba don! ang mahalaga ngayon, ikaw!" Sigaw pa nito ng matapos itong ayusin ako.


She looked at me in awe wearing my white laced off shoulder heart cut top gown that fits perfectly on me, Xyv did a light make up that matches my gown and a red lipstick that made me look elegant. She tied my hair into a Classic Low Chignon and put some white crystals to make my hair shine.


"Shet, I can't believe na ikakasal ka na ghorl! Sana lahat!" Sambit nito saakin habang tuwang tuwa na nakatingin.


"Ayain mo na kasi," Pagbibiro ko pa sakaniya ngunit sinimangutan lang niya ako.


"Ako na humabol, ako pa mag aaya? No way! Kailangan magtira parin ako ng konting dignidad sa sarili ko noh!" Sabi pa nito saakim habang naka pameywamg pa at nakataas ang kilay. "Let's go na nga, Baka ma late ka pa sa sarili mong kasal!" Hinila niya agad ako at dali daling isinakay sa sasakyan.


Magkasabay na kaming sumakay at agad kong nakita sila tita at papa na naghihintay sa labas.


Bumaba na ako sa sasakyan at agad naman nila akong sinalubong ng yakap.


"Ano pa?! Pumayag naman agad kayo!" Sabi ko dahil panigurado ay kinausap ito ni Raz bago gawin ang gantong plano.


"Wala akong pinayagan, ang sabi ko sakaniya ikaw ang may hawak ng desisyon." Papa smiled at me and carrased my face. "Eh— mukhang pumayag ka naman." Tumawa ito at hinawakan ang kamay ko. "Ang gusto ko lang naman, ay ang kaligayahan ng anak ko."


I smiled at papa and hugged him tight, nginitian ko lang si tita at niyakap niya rin naman ako.


"Congratulations on your wedding, ija." Bigla naman akong sinalubong ng mama at papa ni Raz kaya agad akong nag mano bilang respeto.


"Thank you po," I smiled at them.


Nagsimula nang maglakad ang mga entourage at narito lang ako sa labas ng simbahan, naghihintay.


A few minuted passed and the door of the church slowly opened. My heartbeat doubled as I started to walk towards the alter.


I didn't imagine I would walk into this aisle of flowers, with my family and his waiting for the moment that I say I do.


I started crying tears of joy as I saw him waiting at the end, the man I wanted the most. The man I waited for 5 years. The man I love and will continue to love even more.


He gave me happiness that I wouldn't thought of feeling. He gave me strenghth to live. A reason to continue this fight.


And now, I thank God for this day as I will eventually get to marry the man I adore the most.


I am so thankful that I met him...


For he is my one and only star,


The one that signifies I'm still living and fighting despite of my illness. My illness that I don't even know if I can survive.


"Would you, Rafael Zacchaeus Riego. Take your bride as your wife, through sickness and in health, till death do you part?" The priest smiled and asked.


"I do.." He replied and looked at me with teary eyed.


"Do you, Jacquelyn Dawn Gabriela. Take this man as your husband, in sickness and in health, till death do you part?" Baling na tingin saakin ng pari.


"Yes father, I do.. " I said with overflowing happiness.


"I now pronounce you, husband and wife. You may kiss the bride."


Raz took of my vale and held my waist, I carrased his face and saw tears streaming down his eyes. He bit his lower lip as he looked at me with so much admiration.


"I love you so fucking much, Dawn." He said and pulled me closer to him.


He gently gave me a kiss on the lips as I looked at him happily.


"I love you too..." I said and made our kiss deeper.


-end of chapter 26-

Star CrossedTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon