Ah ne güzel seni sevmek...
Bahar'dan
Dinlenme odasının kapısını açıp girdim içeri. Tim de beni görünce sırıtarak ayağa kalktı. Kaşlarımı çatıp baktım.
"Komutanım, tebrik ederiz."
"Nikaha gelemedik komutanım ama mutluluklar dileriz."
"Tebrikler komutanım."
Göz devirip baktım time.
"Hep mutlu olun inşallah komutanım."
Dönüp baktım Hafız'a.
"Sen yapma bari Hafız."
Hafız gülüp eğdi başını. Gidip oturdum kanepeye. Sinan da bana dönüp sırıttı.
"Sinan, bir de sen başlama gözünü seveyim."
Sinan için için gülüp döndü önüne. O sırada telefonum çalınca çıkarıp baktım. Bilmediğim bir numara.
"Efendim."
"Bahar hanım, Sema hemşire ben. Hastaneden arıyorum."
"Evet Sema hemşire. Bir sorun mu var?"
"Umarım yoktur. Yavuz bey, birkaç saat önce bir hastaya bakmak için bir köye gitti. Hala gelmedi. Telefonuna da ulaşılamıyor. Bu kadar uzun sürmesi normal değil. Biz de size haber verelim dedik."
Endişeyle çattım kaşlarımı.
"Hangi köye gitti?"
"Bilmiyorum. Yani onu söylememişti."
"Hastanın kim olduğunu biliyor musun?"
"Hayır. Bir kadın geldi hastaneye. Oğlu hastaymış sanırım. Köyden getirememiş. Yavuz bey de hastanın yanına köye gitti."
"Kendi arabasıyla mı gitti?"
"Evet."
"Tamam Sema hemşire, teşekkür ederim. Yavuz dönerse haber ver lütfen."
"Tabi Bahar hanım."
Telefonu kapatıp Sinan'a döndüm. O da kaşlarını çatmış bakıyordu.
"N'oldu Bahar?"
"Yavuz bir köye gitmiş hasta bakmak için. Uzun bir zaman olmuş. Dönmemiş, aramamış. Telefonuna da ulaşılamıyormuş."
"Hangi köye gitmiş?"
"Bilmiyorum. Söylememiş onu."
"Tamam, sen sakin ol. Bir bakalım."
Tedirgince yutkunup kafa salladım. Sinan da Karabatak'a döndü.
"Karabatak, Yavuz'un telefonun sinyaline bak. En son nerde sinyal almış?"
"Emredersiniz komutanım."
Sinan bana dönüp devam etti.
"Ben de mobeselere bakayım. Belki bir şey çıkar. Hangi tarafa gittiğini bulursak, hangi köy olduğunu da tahmin edebiliriz."
Dudaklarımı kemirip kafa salladım. Sinan elini koluma getirip konuştu.
"Telaşlanma sakın. Hemen kötü düşünme. Telefonu çekmiyor olabilir, işi uzamış olabilir. Korkma tamam mı?"
Burukça kafa salladım. Allah'ım n'olur Yavuz'a bir şey olmasın. N'olur olmasın. Time bir bakış atıp Sinan'a döndüm.
"Ben bir de Leyla'ya arayayım."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yansıma
Fanfiction"Tüm muhteşem hikayeler iki şekilde başlar. Ya bir insan bir yolculuğa çıkar, ya da şehre bir yabancı gelir" demiş Tolstoy. Yavuz da, Bahar'ın şehrine bir yabancı gibi gelmişti. O sıralarda ikisi de farkında değildi; bu gelişin Bahar'ın çöle dönmüş...
