Limerence: Untold Story Of Tears (BS2)

kabanata 12

"Hey! You" Napalingon ako ng marinig ko ang boses ni Joseph.

Sinamaan ko naman sya ng tingin.

"You are late!" I smirk.

He laugh. "No, I'm not. You are just early. 10 pa ang call time. 6 AM palang nandito ka na?" He sit beside me. "Sobrang insecure mo naman ata."

I roll my eyes. Napakalumbaba nalang ako sa lamesa.

"Ang tagal naman kasi nung kameet natin"

He laugh. "Ang ganda mong siraulo. Alas diyes pa nga yung meet up. Ala sais palang ngayon" Paulit ulit nyang tinuro ang relo nya. "Tara na, Hindi pa ako nag aalmusal eh."

Napatingin naman ako sa kanya. "Eh, bakit ba kasi nandito ka? Dapat kumain ka nalang muna"

He smile. "Layre chatted me. Masyado mo naman sineryoso yung dare." He laugh. "Isang buwan na tayong magkasama competitive ka parin"

I smile. "Tara na nga. Nagugutuman ka na naman." I grab my camera. "Let's shoot the part 6 of our vlog."

Marahan nyang pinatong ang kamay nya sa balikat ko. Nasanay narin ako sa pagakbay nya. He's presence didn't bothered me anymore.

"Ang bilis no? Part six na pala?" He smirk. "Hanggang part 1 thousand ah" He wink.

Hindi ko naman napigilan mapangiti. Na enjoy ko din ang mga vlog na ginawa namin. It makes me feel more relax and energetic.

"Edi nagsawa na sila dun" Naka ngusong saad ko.

"Ako? Hindi ako magsasawa." Seryosong saad nya.

Natigilan naman ako dun. Binaling ko ang atensyon ko sa paligid. Kanina ko pa nararamdaman na may nakatingin saakin.

Lumukso ang puso ko nang makita ko ang madilim na mga mata ni David. I'm wearing sunglasses but I can sense how indimating it is. I gulp.
Nandito na ulit sya.

Mabilis kong nilingon si Joseph. "T-tara na" I almost  whispered to him.

Kumunot naman ang noo nya. "Bakit ang laki ng hakbang mo?"

He was about to trace my look but I block him. Ayokong makita nya si David.

He look at me with furrowed brow. Shit. Ilang beses kong pinigilan ang sarili ko na lingunin si David. I can sense he's still looking.

Shit. Why is he here?

Joseph chuckle. "Tara na gutom na talaga ako"

I gulp. Inakbayan nya ako. I force a smile when our look meet.

"Hmm. Oo. G-gutom na din ako" I smile.

Nilingon ko ang sasakyan ni David. Shit. His eyes were deep and dark. Nagtataasan ang mga balahibo ko sa tingin nya.

I gulp. Naramdaman ko ang panginginig ng tuhod ko. Napayakap ako kay Joseph. Shit. Nawawalan na naman ako ng balanse. Mabilis ang pagtambol ng puso ko,  mukhang natigilan naman si Joseph.

Shit. Ano ba naman to khaning.

"O-okay ka lang?" Bakas ang pagaalala sa tinig nya.

I gulp. "N-nagugutom lang siguro ako" Pinilit kong tumayo ng tuwid.

Shit. This is bad. I have to control this feelings.

He smile. Inalalayan nya ako hanggang makarating kami sa restaurant. Inayos ko ang glasses ko nang nakaupo na ako.

I look at the glass wall to see if he's still there. I hope I am imagining, but my eyes can't lie. I see him.

Para naman akong nabunutan ng tinik, nang makita ko na wala na sya doon. Shit. He should be gone. It's the first time I saw him after a month. I thought I'm fully healed. Shit.