"So? What is it?" Layre ask.
"Hindi ko alam kung makakapag shoot ako ng content bukas. I want to shoot 3 remaining contents, now." Kinabig ko ang manebela ng sasakyan. "Para editing nalang bukas."
I sigh. Inayos ko ang pagkakalagay ng cellphone ko habang nag chacharge, gamit ang isang kamay.
"Okay. I'll go now.. I'll meet you at the studio" She ended the call.
I bite my lower lip. Nakita ko ang nakatayong si Tresha sa labas ng condo nya. She smirk with her arms cross.
"Why so tagal?" She playfully laugh nang nakababa ako sa sasakyan.
I sigh. "You, and your grammar issue"
I can't help but to laugh. Pero nahinto 'yon nang pag masdan ko ang kabuohan nya.
Nagbaba ako ng tingin sa damit nya. Umarko ang kilay ko nang makita ko na nakapanjama at T-shirt lang sya.
"Wala kang balak na puntahan ako?" I pout.
Nagpauna na naman syang maglakad. Naiiling nalang ko na sinundan siya. She press buttons at elevator.
"Meron sempre, nakabihis na nga ako kanina Ih" She laugh. "Then Shiela's husband told us not to freak out-"
"Si Pyrion-" I whispered.
"Howard tanga. Howard!" Tresha laugh. "Magkaibigan daw kasi sila Ruizzon at Howard. So ayun-"
"Shiela did freak out" Nagbaba ako ng tingin.
"Yeah" Nagangat naman ako ng tingin sa paghalakhak nya. "John daw yung pangalan ng kameet mo ah. Pinsan yun ni Ruizzzon ih-"
I gulp intensely. "P-pinsan ni Ruizzon si Da——John?"
She nod. "Bakit, Pogi ba? Walang duda pogi yun. Ang gwapo gwapo ni Mr. Ruizzon ih-"
The elevator doors open. Agad kaming lumabas ni Tresha mula doon.
"Paano mo naman nalaman na magpinsan yun?" I asko.
"Bakit interesado ka?" nanliliit ang mga matang tanong nya.
Nagiwas naman ako ng tingin. Mukhang wala syang ideya na si David at John ay iisa.
Buti nalang katapat na namin ng unit nya. She opened it. Maliit lang ang unit ni Tresha kumpara kay David.
"Ang dumi ng kwarto mo!" I shout.
Muli kong pinasadahan ng tingin ang unit nya. Ang kalat talaga ng babaeng to kahit kailan.
"Sobra. naman to..." I added while observing the place.
She laugh. "Ay hindi ka pa pala sanay sakin? Mas gusto kong makalat. Mas nakakapag concentrate ako."
I shrugged. I forgot a thing, Burgurls are weird.
I cleared my throat. "Anyways. Aalis na din ako. Magshohoot pa ako ng contents ih"
She laugh. "Himala, Hindi ka ata nakikain ngayon ah-"
I smile. Nagbaba ulit ako ng tingin sa mga librong nasa lapag. Mukhang marami nga syang kailangan gawin.
"Hindi na. Mukhang busy ka nga talaga" I laugh. Sumilip ko ang laptop nya. Grades indicated there. "Sige na aalis na ako."
She look at me. "Naninibago ako sayo." She laughed. "Umalis ka na. Ginugulo mo na yung ginagawa ko!"
Saway nya saakin ng hawakan ko ang ilang libro. Bigla naman akong napatayo. I grab one picture from the book.
YOU ARE READING
Limerence: Untold Story Of Tears (BS2)
Fiksi UmumLife seems to be so dark, or he is just playing blind. He's a victim of circumstances, a man trained to fight for his motherland. But seems so weak to stand up for his woman. A woman, so pure that always care for everyone. She loves her friend more...