Tinikom ko ang bibig ko, nang pagmasdan ko ang mga abalang nurse at doktor sa kakaasikaso sa kanya.
Napayuko nalang ako. Jannilyn's treatment is really unusual. Hindi ko alam kung ano ang dapat kong maramdaman.
I'm happy she's awake but the happiness fade the moment she speak.
Napalingon ako sa pinto nang bumukas ito. Napaatras ako ng makita ko si Kyl na tumakbo papasok sa kwarto. She still got some stain of blood at her cheeks. Pero parang hindi nya iyon iniintindi.
"Jannilyn." She call.
Nilingon naman sya ni Jannilyn. Parang may kumurot sa puso ko ng ngumiti sya kay Kyl.
I gulp. Kyl hold my hand. Humakbang sya Patalikod. Napasunod ako sa pahakbang nya, dahil sa pagkakahawak nya saakin. Direktang nakatingin parin sya kay Jannilyn.
"khaning." Kyl whispered.
Nilingon ko ang tingin nya, napako parin iyon kay Jannilyn.
"Vendez call me" biglang lumukso ang puso ko nang sinabi nya iyon.
"W-what did he told you?" I sigh.
Muli kong nilingon si Jannilyn, na ngayon ay kinakausap na ng doktor.
"He were asking you, to look for David even for an hour. Hindi nya daw kasi pwedeng iwanan ang camp."
Namilog ang mata ko sa sinabi nya. "K-kyl"
Hindi maiwasang maging garagal ang boses ko. Nagiwas agad ako ng tingin nang magtama ang tingin namin ni Jannilyn.
"I just informed you. Nasa saiyo ang desisyon kung gusto mo o hindi" Mas Hininaan nya ang boses nya.
She don't want Jannilyn to hear it.
"Doc Raze!" Kinalas ni Kyl ang pagkakahawak sa kamay ko, nang matapos ang doktor sa pagsususuri kay Jannilyn.
"Yes Doc?" The doctor ask her.
"Can I have a second. I would like to ask about something?"
Tumango nalang ang doktor sa tanong ni Kyl, at sabay na silang lumabas.
Napabuntong hininga ako nang maiwan kaming tatlo nila Esha sa kwarto. Jannilyn and her talks.
"Hoy! Babae, wag munang uulitin yun ah." Esha sigh. "Alam mo bang dadalhan lang dapat kita ng almusal, tapos nakita kitang walang malay..."
Jannilyn chuckles. "Sorry, promise I won't to it again."
Namilog naman ang mata ni Esha. "Promise?"
"I'll try" Jannilyn laugh.
Napahawak nalang ako sa pader na nasa likod ko. Nanatili ako doon habang pinagmamasdan silang nag-uusap. Wala akong lakas para magsalit. Ramdam kong galit parin sakin si Jannilyn.
"What day is it?" Jannilyn ask after drinking a water.
Esha pout. "Isang linggo ka ng tulog gaga." Nilingon naman ako ni Esha. "Thank you to Khaning. She stayed here day in and out. Alam mo bang hindi ka nya iniwan?"
Nakita ko ang pag lingon saakin ni Jannilyn. She look at me, shock. And her eyebrows knitted with each other.
"Why would she do it?" Jannilyn ask.
I gulp. Pinilit kong ngumiti habang hinaharap ang tingin nya.
"A-ano ka ba Jannilyn. I'm here to look after y-you" I almost whisper.
Ilang beses syang kumurap bago humarap saakin. May dumaan na emosyon sa mata nya ngunit agad ding nawala.
She sighed. "Thank you"
YOU ARE READING
Limerence: Untold Story Of Tears (BS2)
General FictionLife seems to be so dark, or he is just playing blind. He's a victim of circumstances, a man trained to fight for his motherland. But seems so weak to stand up for his woman. A woman, so pure that always care for everyone. She loves her friend more...