Limerence: Untold Story Of Tears (BS2)

kabanata 26

Nakanguso ako habang naglalakad sa tabi ni David. He's holding some baggage, that I will be needing. Hindi naman iyon sobrang bigat, pero ayaw nya parin akong pagdalhin nyun.

"Khaning. Gusto kong sumama" He sigh.

Huminto ako sa paglalakad. "David. We already talked about it, diba?" Lumapit ako sa kanya.

Nilingon ko ang paligid, mukhang hindi pa ganon karami ang naglalakad na tao. Nakatayo kami malapit sa village ko.

"It makes me more nervous." He crinkle his nose. "It's kinda far. Hindi ko gusto ng ganon-"

I smile. "Alam ko namang ma mimiss mo ako pero-" I smirk. Kinuha ko ang bag na dala nya. "Gusto kong makita yung inaanak ko"

He glare at me. "Ysabelle isn't free. But she have alot of connection..."

I tip toe to our lips met. "I'll be fine" I gently said.

He sigh. "Walang gamitan ng kahinaan. We are talking here!"

I laugh. "Saglit lang naman ako" Pinalibot ko ang kamay ko sa beywang nya. "Dalawang araw lang."

I felt his hand touching my hair. "I hate that idea-"

"But you love me. Don't you?" I make my voice sweet. Shit.
Kailangan pumayag sya.

Nagiwas sya ng tingin. "Ayan ka nanaman, you are using my weakness." He sigh.

Sinubsob ko ang mukha ko sa dibdib nya. "Please."

He's breathing heavily. "Fine. But just two day. Susunduin na kita doon-"

I tip toe again. "Thank you."

Our lips meet, mas matagal nga lang ngayon. Naramdaman ko ang pagpasok ng dila nya sa loob ng bibig ko. Kakaibang sensasyon ang binibigay saakin nyun.

Shit. I am addicted to the taste of those lips. Para akong nawala sa katinuan at hindi ako makapagisip ng tama. All I did is to kiss him.

Halos mapamura ako nang sunod sunod kong narinig ang pagbusina sa likod namin. Agad kong inilayo ang sarili ko kay David.

Shit. Hindi ko maiwasang mamula habang nakatingin sa mga kaibigan ko. I gulp intensely. I felt David squeeze my hand.

"Be safe." He whispered.

Nakaramdam ako ng kiliti nang ilapit nya ang bibig nya sa tenga ko, pero hindi ko na 'yon pinahalata.

"Ehem! Ehem!" Napapikit ako nang marinig ko ang reaksyon ng Burgurls.

Shit. Patay nanaman ako nito mamaya. Siguradong aasarin nanaman ako.

I look at David. "I will go" Nginitian ko nalang sya.

"Pakilala mo naman samin ng maayos!" Narinig ko ang sigaw ni Risimei mula sa kabilang sasakyan.

I look at David. He's smiling at me. Inabot ko naman ulit ng kamay nya. He intertwined our hands.

"Kilala nyo naman to ih." I chuckles. "Boyfriend ko."

"Yiee! Hoy, maghanda na kayo baka next year ninang nanaman tayo!" Sinamaan ko ng tingin si Esha pagkatapos nyang sabihin iyon. Siraulo talaga.

"Khaning. Let's go. Mahaba pa ang byahe!" Tumango nalang ako kay Tresha.

Muli kong nilingon si David. "Take care!" I shout.

He squeezed my hand. "Be safe. I'll call every now and then."

I smirk. "Don't worry so much. Hindi naman magiging masama yung mangyayare." I pout. "And knowing Ysabelle. She won't to that kind of things-"

"Khaning! Iiwan ka nanamin" Reklamo ni KC.