Limerence: Untold Story Of Tears (BS2)

kabanata 13

"Sure ka talagang kaya mo?"

Napalingon ako kay Joseph pag labas namin ng building. He been asking for several of times.

I nod. "Malapit lang naman ang condo ni Tresha dun. If something came up..."

"Tresha will be there. I inform her, though. Masyado kang nag aalala, okay nga lang ako" Malumanay na saad ko sa kanya.

He sighed. Nagbaba sya ng tingin sa phone nya. "I really have to go. I text mo ako ha"

I pat his shoulder. "Lumayas ka na nga. Okay lang talaga ako."

Tumango lang sya. Ilang beses nya akong nilingon bago nya buksan ang sasakyan nya. I raise my hand and wave it. He force a smile. Mabilis nyang pinaandar ang sasakyan nya.

"It might be really urgent " I sigh.

Hindi nya na nasabi saakin kung ano ang nangyare. Pagkapirma nya ng kontrata, umalis na agad kami doon. I understand how worried painted all over his face. Shit. Sana okay lang sya.

Napasandal ako sa upuan ng sasakyan ko. I immediately grab my phone. I really have to call Tresha. Ayoko nang pumupunta sa ibat ibang bahay. Bumabalik nanaman kasi ang alala ng nakaraan. I really don't like to repeat the history. Hindi ganon katagal simula ng nangyari iyon.

Akala ko babagsak na ang career ko. Akala ko mawawala na ang YouTube channel ko. I've done alot to made this far. Sobra akong Natakot nawawala na saakin lahat.

But unlike what I am expecting, the channel grown but the person left.

"Tresh! Are you around your area" I sigh. Muli kong kinabig ang manebela ng sasakyan.

'It's early Huh?' I heard her husky voice. 'Sorry. Just woke up. Puyat ako kagabi wag mo nang tanungin kung bakit-'

I sighed, eto nanaman sya. "Kailan ka kaya titigil sa pagiging tanga mo?"

'Ulol! Now tell me, what do you need?' biglang nagkabuhay ang boses nya. 'Why are you asking? Pupunta ka ba dito? Akala ko ba, ayaw mo nang pumunta sa bahay ng iba-'

"Gaga, may pupuntahan kasi ako na malapit sa area mo. Katapat na building lang ata to ng unit mo, or a street after." I sigh. "May kukunin lang ako. I am alone so-"

'I'm free today——hope I am. May tatapusin pala akong grades. Ganto nalang. Tawagan mo ako after an hour. If I didn't receive one. I will go there'

"Deal then. I'll call you after an hour" I smile. Pinatay ko na ang tawag pagkatapos ng pagpark ko ng kotse ko.

Bumaba na ako sa kotse. Ramdam ko ang pagkalabog ng dibdib ko. Shit.

Hindi ka naman magtatagal doon. Everything will be fine, khaning. Pagpapalakas ko sa loob ko.

"Ma'am good morning, what can I do for you?"

I smile at the front desk clerk. Inayos ko ang glasses ko. May ilang tao din kasi na mapapatingin sa direksyon ko.

"Hmm. Room 121, Mr. Ruizzon said he already inform you-"

Agad naman syang tumango. "Yes. Ma'am we are expecting you. Its located at the top of the building ma'am." She smile. "It's the only room there. So you can easily find it?"

I gulp. "Only room there?"

Napalingon ako sa paligid. Sobrang laki ng building na ito.

I heard, mahal ang isang unit dito. Kumunot naman ang noo ko. Maybe his editor is a big personality also.

"Something wrong ma'am?" Napalingon ulit ako sa clerk. She's still smiling.

Shit. This condo is part of Ruizzon business too? If it is. He trained his employees right.