Limerence: Untold Story Of Tears (BS2)

Epilogue

Ilang besess akong napakurap, habang nakatingin sa salamin. Sobrang daming camera na nakatutok saakin.

"L-layre" I mumbled.

Hindi ako makapaniwalang suot ko na ang wedding dress ko. Sobrang haba ng preparasyon na naganap. Nag baba ako ng tingin ko sa kamay ko, kung saan nakasuot ang singsing.

"K-khaning. Kailangan mo daw sagutin yung question nung photographer for the same day edit–" Napatingin sya saakin. "—hoy! Wag kang umiyak. Mabubura nanaman yung make-up mo."

Inayos nya ang takas na libla ng buhok na lumitaw sa pisnge ko. Marahan nyang pinahid ang luha ko.

"Sobrang saya k-ko lang." I chuckles.

Nakangiting tumango saakin si Layre. "Nandun na ang buong Burgurls, including Shiela" She laugh. "Inaantay ka na nila. Ang tataray ng mga yun. Sumisigaw ang ganda."

I laugh. "Burgurls will always be Burgurls."

Tinulungan ako ni Layre tumayo. Kahit ang mga camera man ay tumulong din na inaangat ang laylayan ng damit ko.

Napangiti ako nang makita ko ang Burgurls na iniinterview ng videographer. They are all stunning. Hindi ko mapigilang mapatitig sa kanila nang hindi na napigilan ni Esha ang pagiyak. Shit. My squad.

"Hey Gurls!" Nakuha ko lahat ng atensyon nila nang sinabi ko 'yon.

Nakakurba ang labi ko nang namumula ang ilong ni Risimei, habang nakatingin saakin.

"Ano ba yan! Umiiyak na nanaman kayo." I manage to laugh.

Inalayan nila akong umupo sa gitna. Ilang beses inayos ng photographer ang posisyon namin bago nya I set ang camers.

"How long you knew each other?"

Nagkatinginan kaming lahat ng marinig namin ang tanong na 'yon. Hindi ko mapigilang mapangiti.

"Since highschool!" Halos sabay sabay naming saad.

"Uhugin pa kami n'yun ih!" Esha laugh.

I saw Risimei rolled her eyes. "Gaga, ikaw lang!"

Napuno na ang tawanan ang paligid. Napakamot nalang ang videographer saamin. Mukhang hindi nya inaasahan na ganito kami ka ingay.

Inayos kong muli ang upo ko, nang ako nalang mag isa ang tatanungin. Hindi ko napigilan ang pagtulo ng luha ko ng mabasa ko ang liham na sinulat ni David. Shit.

"Can you read it to us?" I heard the videographer ask.

I chuckles. "Naka include sa letter na wag sabihin sa camera." Turo ko sa sulat. "He will read this one in front of me."

The videographer smile. "Give us some thought of what you feel when you first meet him."

I pout. "It's a disaster. Una ko syang nakita noon sa isang mall. Mauubusan na ako ng hininga n'yun, because of the sudden mixture of emotions. Then he came" I gulp. "Sabi ko sa sarili ko. Hahanapin ko tong lalaki na to bago ako mawalan ng malay."

"So, it's love at first sight?" Tanong muli nya.

"It's not love at first sight, but it is love that will last." I proudly said.

Pinagmasdan ko ang paligid. It's violet and black theme of wedding. Ang mga bulaklak at tumugma sa disenyo ng paligid.

"Papa!" I called.

Nakita ko syang papalapit sa direksyon ko. Hindi nya maitago ang pagkamugto ng mga mata nya. Kasunod nya si mama na may hawak-hawak isang panyo sa kamay nya.