Fernweh || Yoonkook

4

Taehyung sürü sınırına girdiğinde atını biraz yavaşlattı. Yerleşim yeri olduğu için hızlıca gidemiyordu. İnsanlar da neler olduğunu anlamak için bakmaya çalışıyorlardı. Taehyung bu durumdan rahatsız olduğu için insanlara bakmamayı tercih etti. Tek düşündü şey kucağında olan Yong Sun'du.

Kalabalık olan meydandan geçtikten sonra atını tekrar hızlandırdı. Sürü liderinin kaldığı gösterişli kalenin önüne geldiklerinde atını yavaşlattı ve kalenin büyük avlusuna girdi. Atı durduğunda arkasından gelen arkadaşına seslendi.

"Minho yardım et hemen!" Minho hızla kendi atından indikten sonra arkadaşının kucağında olan çocuğu yavaşça kucağına altı. Çocuk hala bir ölü gibi hareketsizdi ve ister istemez Minho da çocuk için endişelenmişti.

Taehyung da hemen atından inip Minho'nun kucağında olan Yong Sun'u aldı. Hız kaybetmeden kalenin geniş kapısından girdikten sonra alt kata yöneldi. Alt katta şifacılar bulunuyordu o yüzden düşünmeden oraya indi.

"Hemen buraya bakın! Kimse yok mu?"

Endişeyle bağıran Taehyung'un sesini sürünün şifacısı Hoseok duymuştu. Diğer hastasıyla ilgilenmeyi bırakıp hemen yanına gitti.

"Ne oldu neden bağırıyor.." Taehyung'un kucağında hasta olduğunu görünce neden bağırdığını anladı. "Hemen yatır çocuğu buraya. Anlat ne olduğunu da."

Taehyung, Hoseok'un dediği yere çocuğu yatırınca Hoseok sesli bir küfür savurdu.

"Bu.. bu çocuk. Aman Tanrım! Yong Sun. Nasıl?"

"İnan sonra anlatacağım ne olduğunu ama öncelikle nasıl olduğuna bak. Sanırım kafasını bir yerlere vurdu bilmiyorum."

"Tamam tamam merak etme. Hemen bakacağım ama şimdi dışarı çık ve bekle. Burası yeteri kadar kalabalık zaten." Taehyung etrafına bakınca diğer çalışanları da görmüştü. Sinirle kafasını salladı.

"Tamam ben gidiyorum. Sonrasında yine gelirim. Zaten diğerlerine bu durumu anlatmam gerekiyor."

Hoseok eliyle gitmesini söyledi. Şuan konuşarak dikkatini dağıtmak istemiyordu.

Taehyung gittiğinde Hoseok çocuğun kafasının arkasında olan yarayı temizlemiş ve şifalı bitkileri karıştırarak yaptığı kürü nazik hareketlerle yaraya sürmüştü. Boynunda ve bileklerinde olan morarmalar canını sıkmıştı. Ne olmuştu bu çocuğa böyle?

°°°

Taehyung kalenin uzun koridorunda ilerlerken hala ne olduğunu anlamaya çalışıyordu. Yong Sun birden çıkagelmişti ve kendisini de hatırlamıyordu. Bu durum olduğu yetmezmiş gibi birde saldırıya uğramıştı. İçindeki öfkeyi bir yerlere atmayınca sakinleşemeyeceğini anladı.

Diğerlerini bulmak için ilk olarak Liderin kaldığı odaya bakmıştı ancak kimseyi burada bulamamıştı. Daha sonrasında toplantı odasına yöneldi ve yine kimseyi bulamayıp eli boş döndü.

"Herkes gidecek bu zamanı mı buldu!" Diye bağırınca odanın yanında bulunan askerler korkuyla sıçradı. Taehyung oldukça korkutucu olabiliyordu. Askerlerden biri konuşma cesareti göstererek bir adım öne çıktı.

"E-efendim herkes eğitim alanına gitti. Genç alfaların dövüşünü izlemek için."

Asker geri çekilerek yerine döndü. Taehyung teşekkür bile etmeden hızlıca kalenin arka tarafında kalan eğitim alanına koştu. Büyük bir kalabalık vardı gerçekten de. Dövüşün bugün olacağını bile unutturmuştu kısa sürede yaşadıkları. Hâlbuki bu çocukları kendisi eğitmişti.