Loving the Stanger (COMPLETED)

CHAPTER 12

      *

Chapter Twelve :)

"SO, HOW'S LIFE LADY ZAPHIRE?" tanong ni Zhyne na ngayon ay kavideo call ko. Huminga ako ng malalim. How's my life nga ba?

  "Doing good," sagot ko.

  Umirap ito at halatang naiinis. "Doing good means your in jail again!"

Umiling ako saka pilit na ngumiti. "Na-ah. Okay lang naman. Sabi ni mommy Sarrah, it's for my own safety. Hindi pa daw ako pwede maglabas- labas lalo na ngayon na hindi pa daw nila ako naipapakilala."

"Really? For your own safety?" Umismid ito. "Kailangan ba talagang ikulong ka nila sa mansiyon na yan? My god! It's been two weeks."

  "Pinapalabas naman ako nina mommy bhesh——,"

"Yeah! Yeah!" Pagpuputol nito sa mga sasabihin ko. "Lumalabas ka nga kapag ihahatid mo lang naman sa school ang mga bata. Tapos wala na. Hindi ka n nila pinayagan magtrabaho. I know you Trish, hindi ka nakukuntento na nasa bahay lang. Hindi ka sanay na hindi ka nagtatrabaho.  Hindi ka ba na boboring dyan? Kahit si Elizabeth nagtatampo na sayo. Hindi mo na daw siya binibisita. Namimiss ka na siguro ng bruhida. Ano ba kasing balak ng mga magulang mo? After they look for you, and took you with the kids, they get you and bring home. Then what? Putting you in jail in that fucking large mansion!"

  Naiintindihan ko si Zhyne kung bakit ganun na lamang ito magsalita. We haven't seen each other after my real parents took me and my kids. Pagkatapos ng nangyari sa park, sumama ito sa apartment na tinitirahan namin ng mga bata. Ganun na lamang ang gulat ko ng pag- impakihin ako nito ng mga gamit. Sabi ni mommy Sarrah, hindi na daw siya makatiis na makasama ako, ganun din si Daddy Luke. Kaya  wala na akong nagawa kung hindi ang pumayag.

   It's been two weeks, at sa loob ng dalawang lingo na iyon, hindi na nila ako pinayagan lumabas. Hindi na rin nila ako pinayagang magtrabaho sa restaurant ni Zhyne. Hindi ako nakapagpaalam ng maayos kay Elizabeth at Zhyne. Kaya nandito lang ako sa bahay at minsan sumasama sa paghatid sundo sa magkambal sa school. Sabi ni Mommy Sarrah, it's for my own safety. Maaari daw na may kumuha ulit sa akin o kaya naman kidnapin ako. I don't understand their point, but I'm trying to understand.

  Tumingin ako sa pinto ng aking kwarto ng may kumatok doon. Sumilip mula sa kaunting pagkakabukas ang isa sa mga katulong dito.

  "May kailangan po ba kayo?" tanong ko.

  Pumasok ito ng silid. "Lady, gusto daw kayong makausap ni Master CK." saad ng katulong.

Tumango ako at nginitian ito. "Pakisabi na lang po na pakihintay ako sa sala." magalang kong sagot.

  "Opo Lady Zaphire."

Lumabas na ng kwarto ko ang katulong saka  isinara nito ang pinto.

'ano kayang kailangan ni CK?'.

  "Zhyne, are you still there?" tanong ko kay Zhyne sa kabilang linya. Wala ito sa front camera kaya hindi ko alam kung andito pa ba siya.

  "Yeah. May kinuha lang ako. What is it?" tanong nito ng makabalik sa harap ng camera ng cellphone nito.

"Ahmm. Gusto daw akong kausapin ni CK eh. Tawagan na lang ulit kita mamaya hah." nakangiting sabi ko sa kanya.

Nakita ko ang pagtango nito. "Yeah sure. Take care.  I miss you bheshy!" kumaway ito mula sa kabilang linya at nag flying kiss. Ganun din ang ginawa ko bago pinatay ang tawag.

  Inayos ko muna ang aking damit bago lumabas ng kwarto. As i walked in the staircase down to the living room, still I can't help myself to amazed how beautiful this house is. Everything are made of glass and marbles. That cost an arms and legs. Expensive vases,  paintings, chandeliers are scattered everywhere. This is not just a house but it can  compared to a freaking mansion.