Loving the Stanger (COMPLETED)

CHAPTER 25

  Chapter Twenty-five

    *TRISHANITY POV*

   Madilim ang paligid. I heard murmurings.

"What happened?"

"Why is it so dark?"

  "Is everything okay?"

  "Can someone turn on the light,"

Ilan sa mga naririnig ko mula sa paligid. Damn! My kids! Kinakabahan na ako. Hindi na normal ang nangyayari sa paligid. Masyado ng matagal para mamatay ang lahat ng ilaw.

   "Anong nangyayari?"

I was trembling when the lights turn on and the vedio started again. But it wasn't the same video like before. Its different. It was mommy's Sarrah who's holding a foil. Is that a drug? Sumisinghot ang ginang saka tumatawa mag-isa. Kinakausap nito sa sarili. Ang buhok ay magulo ganun din ang damit nito na gusot gusot. Her eyes has dark circle. Halatang wala ito sa tamang huwisyon.

  I heard murmured again. Galing iyon sa mga bisita na nagtataka din. Lahat ay nagbubulungan. Kanya-kanyang tanong kung ano ang nangyayari. Kung bakit ganun ang pinapalabas ngayon.

  "Stop that! I said stop that video" sigaw ni Misis Ferreira na ngayon ay namumula na sa kahihiyan. "Hindi ako yan. Itigil niyo yan!"

   Napatingin ulit ako sa projector. Pumasok ang isang bata sa silid at lumapit sa ginang. Pansin ang pagdilim ng mukha ng ginang. Para bang hindi nagustuhan na nakita ito ng bata.

  "What are you doing here Zaphire?" sikmat ng ginang sa bata.

  So , that was Zaphire? The real Zaphire!

 
"Can i have a chocolate mommy," nakangusong sabi ng bata. Hindi alintana kung sinigawan ito ng ginang.

  The kid wearing a hello kitty pajama.
  

  "Please mommy!"

   "Mom——"

  "Ahhh! Shut up! Ang ingay ingay mo. I told you, no chocolates! At diba sabi ko sayo wag kang papasok ng silid ko!" tumayo ang ginang at mahigpit nitong hinigit ang braso ng bata saka hinila palabas ng kwarto.

  The kids has watering eyes. Halatang nasasaktan ito. "Sorry mommy. I want to eat chocolate lang naman po eh." Now her tears are falling.

  "No chocolates bakit ba ang tigas tigas ng ulo mo!" Sigaw ng ginang saka sinampal ng malakas ang bata.

     Everyone's gasp! Gulat sa napapanuod. But the next scene is more unbreathable! Misis Ferreira is now beating the kids. Tumatawa pa ito habang sinasampal at tinatadyakan ang bata. Damn! I can't watch this video! Paano niya ito nagagawa?  Hindi pa ito nakuntento at hinablot ang sinturon na nakakalat sa sahig saka pinaghahampas iyon sa katawan ng bata. The kid groaned in pain. Walang tigil ito sa pag-iyak at pagmamakaawa na tama na. But Misis Ferreira didn't stop. She keeps on beating and beating. Slap. Kicked. Scat. Scourging. Until the kid lay her weak body on the floor. Isang hampas ulit ng ginang ng situron dito na tumama sa ulo ng bata. Then the blood started to flow. May mga sugat at pasa na ang katawan ng bata at nadagdagan pa ang dugo ng magsimula ng tumulo ang dugo mula sa ulo ng bata.

    
  "No! No! S-stop that! Ano ba Sabi ng itigil niyo yan! H-hindi yan totoo! I didn't killed her!" sigaw ni Misis Ferreira.

  "M-mo-mommy—," bulong ng bata bago ito nawalan ng malay.

  Ito ba ang sinasabi ni Zachary? Is it the proved that she killed her own daughter? Tama si Zach!

Mas lalong lumalas ang bulungan sa paligid.