Chapter Twenty-six :)
*Count Lorenzo POV*
"YOUR THE one behind this? How dare you Lorenzo!", sikmat ni Louke sa akin.
I am pointing my caliber gun to him. It's ready to shoot. I just pulled the trigger then his life end. That's easy!
"Surprised?" napataas ang sulok ng labi ko ng makita ko siyang nanggagalaiti sa galit. He can't pulled out his gun because my men surroundings him. Napatumba na rin ang mga tanga-tanga nitong tauhan.
We're in the same place. In venue party. Guest who's trying to pulled the trigger to us are now laying on the floor with their fresh blood. While the innocent guest are in the other room. Pinalipat ko sila doon bantay ng mga tauhan ko.
Nakapalibot ang mga tauhan ko sa paligid. Every corner of this place surrounded by my men.
"Hayop ka Raegan! Buong akala ko na kaibigan kita, tapos ito lang ang gagawin mo! Hayop ka!" sigaw ni Louke. Pinipilit nitong makaalis sa pagkakahawak sa tauhan ko.
"Ikaw ang hayop Louke!" tumawa ng malakas si Raegan. "Anong akala mo sa akin? Maiisahan mo? Ikaw ang Tanga! Ikaw ang bobo! Anong akala mo hindi ko alam na ninanakawan mo ang kompanya ko?" humalakhak ulit ito saka mahigpit na hinawakan ang gatilyo ng baril. "You can't fool me Louke! Never!" sigaw ni Raegan kasabay ng pagkalabit ng gatilyo ng baril nito.
Louke groan in pained. He was shot in his right legs. Dahilan para mapaluhod ito.
"How was the game Louke? Catching two birds in one stone huh?" nakangisi kong sabi."Demonyo ka talaga Lorenzo, nuh?" Napataas kilay ako ng marinig ko ang boses ni Sarrah. Si Sarrah ang naging dahilan kung bakit nabuwag ang matibay naming pagkakaibigan ni Louke. She made a white lies and because Louke inlove with her so much. He believes her.
"Sa sarili mo dapat yan sinasasabi Sarrah. Demonyo ka hindi ba?" I took another gun at my back. At itinutok iyon kay Sarrah.
"Don't you dare point that gun to her Lorenzo!" sigaw ni Louke. Wow! He still care kahit alam niya ng pinatay nito ang anak nila!
"May magagawa ka ba hah Louke?" Sabi ko sabay kalabit ng gatilyo ng baril. Tumama iyon kay Louke, daplis lang sa braso. "Be thankful, i can't kill you this time. Masyadong madali para sayo ang mamatay sa ganitong paraan. And you bitch," tumingin ako kay Sarrah. Halata na gigil na gigil ito. "What kind of torture you like? My pleasure if you choose,"
Nanlilisik ang mata nito sa akin. Ano ngayon? Your a damsel in distress bitch!"Let me go!" sigaw nito.
Umiling-iling ako. "Not happening flirty bitch." Sininyasan ko ang tauhan ko na damputin ang babae. " Take her" tinuro ko si Louke gamit ang baril ko. 'and him too!" ani ko bago tumalikod.
Masyado ng naaaksaya ang oras ko sa kanila. Naririnig ko pa rin ang sigaw ni Sarrah. Nakakarindi! "Bastardos! Let me go! Hijo de puta!"
I waved my gun to her. Hindi ko akalain na ganito lang kadali ang patumbahin sila. Easy peasy! Mga walang utak!
Nauna na akong naglakad palabas. Nakasunod naman sa akin si Raegan. Raegan and I are close friends, business partner too.
"Kumusta ang mga bata?" tanong ko kay Raegan.
"On their way. Better and safe." sagot nito.
Tumango lang ako. "Ikaw na muna bahala sa kanila. Put them in my basement. Secured at guarded ang lugar ko. Hindi kayo maiisahan ng mga bobo na yon."
BINABASA MO ANG
Loving the Stanger (COMPLETED)
RomanceWARNING:||: R-18.|| Un-edited °||° not suitable for perfectionist :) Meet Trishanity Villaspin. A very simple woman. Simple lamang ang buhay niya hanggang sa mangyari ang isang gabing hindi inaasahan. Who said that alcohol is good and addictive...