SENDEN ÖNCE SENDEN SONRA (Tamamlandı)

28. Bölüm/ Final

Sosyal medya hesaplarımdan beni takip ederseniz çok sevinirim:

İnstagram ve Twitter: lina66karlina

Finalli Hikayelerim:

-Yağmur Kokusu

-Senden Önce Senden Sonra (Yağmur Kokusu'ndaki Elif'in kuzeni Pusat ve Biçare'deki Fuat karakterleri var. Yağmur Kokusu'ndan sonra okumanızı tavsiye ederim.)

-Biçare

-Sevgili Bay Hiç

Yazdığım Hikayeler:

-Her Sevda Bir Veda

Not: Ayrıca Yağmur Kokusu'nu daha önce yazdığım için Senden Önce Senden Sonra'da bazı noktalarda değişiklik görebilirsiniz, haberiniz olsun.

Nehir bahçedeki salıncakta sallanırken Pusat balıkları masaya koydu. Rize'ye geldiklerinden beri çoğu yemeği Pusat yapıyordu. İzmir'de olsa ben beceremem deyip kenara çekilen adam burada en usta şeflere şapka çıkarttırırdı. Çoğu yöresel yemek olmasının yanı sıra tüm malzemelerin doğal olmasının da büyük etkisi vardı.

"Yemek hazır Nehir Sultan," diye seslendi Pusat. Nehir onun bu seslenmesine güldü. Buradan hiç ayrılmak istemiyordu. Öyle güzel bir manzarası vardı ki! Yeşilin bin bir tonu kendi sanatını oluşturmuştu adeta. Burası tam bir terapi yeri gibiydi.

Pusat, Nehir'in arkasından yaklaşıp boynundan öptü.

"Buraya yerleşebilirim," dedi Nehir. Evinden kilometrelerce uzak ama bir o kadar da yuva olan yer... Sevdiği adamın çocukken koşturduğu yerleri nasıl sevmezdi? Herkesten, her şeyden uzak bu cennet yanılgısı olan yerde bir ömür geçirmeyi kim istemezdi?

"Geçen gün demiyor muydun İzmir'i özledim, mesleğimi özledim diye?" Nehir, Pusat'a bakıp burnunu büzüştürdü.

"O geçen gündü," dedi ve salıncaktan kalktı. Pusat'ın geniş bedenine sarılırken huzur da ona sarıldı. "Emekliliğimizde buraya geliriz değil mi? Kendi ürünlerimizi ekeriz mis gibi!" Pusat gülümseyerek Nehir'in alnından öptü.

"Geliriz tabi," dedi. Birlikte kocaman yemek masasına geçtiler. "Elif, Meyra, Begüm Anne, kılkuyruklar, annemler, teyzemler..."

"Kumamsız olmaz," diye araya girdi Nehir. Pusat güldü.

"Hiçbir Gökbeyli'yi arkamda bırakmayı düşünmüyorum zaten," dedi. Murat Ağabeyi ve Tarık Amcayı özlemişti. Döndüklerinde onlara uğramaları gerekiyordu. Üç aydır herkesten izole bir hayat yaşıyordu ikisi. Tamamen toparlanmak için sadece ikisinin olduğu bir dünya kurmuşlardı. Pusat arada bir Fuat ve babasıyla görüşüyordu gelişmeleri öğrenmek için.

"Yakında kış bastıracak, daha ne kadar kalacağız burada?" diye sordu Nehir bir yandan yemeğini yerken. Temiz hava onu obur yapmıştı.

"Az önce buraya yerleşmeyi düşünüyordun?" dedi Pusat. Nehir gözlerini devirdi. Biraz önce verdiği cevabın aynısını verdi.

"O az önceydi." Pusat gür kahkahasıyla evi inletti.

"Yemekten sonra bilet bakalım, Elif'in gebeliğinde çok yalnız bıraktım. Şirkette işler yığılmıştır," dedi.

"Meyra'ya da hâlâ hayırlı olsun demedik. Bizi affetmeyecek, haklı da!" dedi Nehir. Pusat başını iki yana salladı.

"Meyra küsmez ama susmaz da bir ömür dilindeyiz artık onun," dedi. Nehir onun bu duyarsızlığına gözlerini devirdi.

"Begüm Teyzenin yan evine yerleşmişlerdi değil mi?" Pusat başını sallayarak onayladı. "İyi, döndüğümüzde sırayla hepsini ziyaret eder gönüllerini alırız," dedi. Pusat, Nehir'e yandan bir bakış attı. "Ne var?" diye sordu Nehir.