His Secretary

Chapter Twenty Three

NAGISING si Hestia sa isang malambot na kama. Iminulat n'ya ang kanyang mga mata at inilibot ang paningin sa kabuuan ng silid na kinalalagyan n'ya.

No way.

"Seniorita Hestia, es bueno saber que ya estás despierta. " tiningnan n'ya lang ito, isa siguro ito sa kasam-bahay ng kanyang ama. It's good to know that you are already awake.

"Tu padre quiere hablar contigo. " your father wants to talk to you.

"Dile que no quiero hablar con él. " matigas na sagot n'ya rito. Tell him, I don't want to talk to him.

"Pero.. " pag-pigil pa nito sa kanya.

"Sal de mi habitacion. " get out of my room. Nang makita n'yang hindi pa rin umaalis ang babae sa kwarto n'ya at sinigawan na n'ya ito.

"AHORA! " Now!

Nakita naman n'yang nataranta ang babae, pero wala s'yang pake. Nang umalis na ito ay agad n'yang hinanap ang cellphone n'ya, kailangan n'yang makausap si Ashton.

"Where the hell is my phone?! " bulong n'yang tanong kahit alam naman n'yang wala s'yang kasama sa kwarto. Nang hindi n'ya mahanap ang cellphone n'ya ay lumabas s'ya at hinanap ang kanyang ama.

"Dónde está papá? " tanong n'ya sa mga maids na nando'n. Where's Papá?

"En su oficina, Seniorita, " sagot ng isa sa katulong kaya agad naman s'yang nag-tungo sa opisina ng kanyang ama. At his office.

Hindi na s'ya nag-abalang kumatok nang makarating s'ya sa opisina nito.

"Dónde está mi teléfono papá?! " sigaw n'ya rito. Where's my phone, Papá?!

"Es así como saludas a tu papá? " sarkastikong sambit nito sa kanya. Is that how you greet you Papá?

Peke naman s'yang tumawa sa sinabi nito.

"Eres realmente despiadado. " wala na s'yang pake kung mabastos n'ya ang kanyang ama. You're really heartless.

"I just love you, Hestia, that's why I'm doing this, and it's for your own good. "

"For my own good? Or for your own good? Papá, I can't marry a man who don't love me. I can't marry a stranger! "

"Hestia.. " tawag ng kanyang ama sa kanya, ngunit hindi n'ya ito pinansin.

"You know what, if you really love me, you won't sacrifice my happiness for the sake of our company! I'm 27 years old, Papá! " hindi n'ya namalayang may tumulo na palang luha mula sa kanyang mata.

"Hestia, don't cry, please. "

"Maybe, you don't love me enough. Not enough to let me do what I want, " saad n'ya sa ama saka ito iniwang tulala sa kanya. Narinig n'ya pa ang pag-tawag nito sa kanya, ngunit hindi na n'ya 'yon pinansin.

Nag-kulong s'ya sa kwarto n'ya buong mag-hapon, nagiiniya, iniisip si Ashton. Kamusta na kaya ito? Hinahanap rin kaya s'ya ng binata? Nag-aalala kaya 'to sa kanya? Iniisip din kaya s'ya nito? Bumalik na kaya 'to sa Pilipinas?

"Kung alam ko lang na 'yon na ang huli nating pagsasama, sana umamin na ako sa 'yo. Sana sinabi ko na ang nararamdaman ko. "

I'm sorry, Ashton.

"FUCK THIS! " sigaw ni Ashton nang magising s'ya dahil sa sobrang sakit ng ulo. Sinubukan n'yang maupo at ilibot ang paningin sa kwarto.

Nag-kalat ang mga bote ng alak na ininom n'ya kagabi. He looked on the wall clock, it's already 10 am in Paris. Naalala naman n'ya bigla ang flight n'ya pabalik sa Pinas. Napabuntong-hininga naman s'ya dahil do'n. Siguro ay bukas na lang s'ya uuwi. Ipinikit n'yang muli ang kanyang mata nang bigla namang mag-ring ang phone n'ya. Pinakinggan n'ya kung saan nanggagaling ang tunog at nakahinga naman s'ya nang maluwag nang makapa n'ya ito sa kanyang tabi. Dahil kung nakalagay ito malayo sa kanya ay hindi n'ya ito sasagutin, dahil hindi pa rin n'ya kayang tumayo.

"Hello, Ashton speaking.. " pag-sagot n'ya dito without even looking at the phone's screen.

"Ashton, my boy! " napakunot-noo naman s'ya dahil sa lakas ng boses ng babaeng nasa kabilang linya.

"Mom? Why did you call? " tanong n'ya rito habang hinihimas-himas ang ulo.

"I heard that you're in Paris, so, your dad and I decided to follow you there. And also, we'll tell you something. Wait me there, okay? I love you! "

Ano naman kaya ang sasabihin ng mga 'yon?

Sinubukan n'yang matulog ulit, pero hindi n'ya nagawa dahil tuwing pumipikit s'ya ay ang ala-ala nilang dalawa ni Hestia ang nakikita n'ya. Tiningnan n'ya ang phone, ngunit hindi na tumawag ang dalaga. Sinubukan n'yang tawagan ulit ito, ngunit naka-block na s'ya.

Nakahiga pa rin s'ya sa kama n'ya kahit pa hindi s'ya makatulog, tinitingnan ang pictures nilang dalawa ni Hestia sa cellphone n'ya.

"Ba't kailangan mo 'kong ganituhin, Hes? You're the second woman I loved next to my mom, pero sinaktan mo pa ako, " sambit n'ya habang nakatitig sa picture nilang dalawa. Pinunasan n'ya ang luhang nagla-landas sa kanyang mukha, lalo lang sumasakit ang ulo n'ya. Maging ang puso n'ya ay masakit din.

Nang maramdaman n'yang okay na s'ya ay pinilit n'yang bumangon saka naligo at nag-bihis. Gusto n'yang mag-libot sa Paris.

Pero, mas gusto kong mag-libot dito kasama ka, Hes.

Hindi na s'ya nagpa-sundo sa limousine dahil gusto n'yang mag-lakad, mukhang mas dumami ang turista ngayong araw dahil ang dami n'yang nakakasalubong, ang iba ay humahabol tingin pa sa kanya, lalo na ang mga babae.

"Hi, Mister, can we have a picture together? " sabi ng babaeng lumapit sa kanya. Maganda ito, matangkad, at may kurba din ang katawan.

Pero, 'di hamak na mas maganda pa rin si Hestia.

"Oh, sure. " nakangiting pag-payag n'ya rito. Nakita naman n'yang namula ang babae.

Mas maganda pa rin tingnan kay Hestia kapag s'ya ang nagba-blush.

"Thank you, Mister! " nakangiting pagpapasalamat sa kanya ng babae, sa tingin n'ya naman teen ager pa lang ito.

Ngumiti na lang s'ya rito bilang sagot n'ya. Medyo nakaramdam ulit s'ya ng hilo pati na rin gutom kaya nag-hanap s'ya ng pwede n'yang kainan, sakto naman habang naglalakad s'ya ay may nadaanan s'yang coffee shop.

Pumasok s'ya roon at bumungad na sa kanya ang mala-kape nitong amoy. Nag-order naman agad s'ya ng cheese cake saka kape, para magising naman s'ya dahil ramdam n'ya pa ang hang-over n'ya.