Chapter 8
Deanna's POV
Halos past lunch na din ng nakabalik ako sa unit ko. Nag take out na din ako ng lunch habang nasa biyahe kanina kasi wala na akong time para mag prepare pa dahil late nadin. Namiss ko din talaga kumain ng Filipino food sa totoo lang. Pati narin yung mga fastfood dito sa Pilipinas. Iba parin kasi yung lasa niya kapag andito ka eh.
Pumunta ako sa kitchen at nilagay ko yung mga inorder kong food sa plate at nagsimula akong kumain. Grabe sobrang namiss ko ang lasa nito. Kahit naman nagluluto si Mom ng mga Filipino dishes sa America ay minsan lang ako makakain dahil hindi naman ako nakatira sa bahay namin don. I have my own place at dahil na rin sa sobrang dami ng inaasikaso ko para sa business, I always end up ordering nalang tapos ipapadeliver ko sa bahay.
Tinext ko si Ced para sabihin na nakabalik na ako
Deanna: Babe nakabalik na ako sa manila. Andito na ulit ako sa unit ko and yep kumakain na ako ng lunch hahaha Baka pagalitan mo nanaman ako eh. Ikaw kumain ka na ba?
Ced: Good. Alam na alam na talaga kung anong itatanong ko eh hahaha! Yes babe kumain na ako. Actually kakatapos ko nga lang eh
Ced: Alam mo naman na ikaw lang ang inaalala ko kaya ako nagsesermon
Deanna: Yep I know. And I love you for that
Ced: Hay ang cheesy nanaman. May ginawa ka bang kasalanan kaya ganyan ka? HAHA I love you too babe
Deanna: Grabe hindi ba pwedeng talagang sweet lang ako? May nagawa agad kasalanan hahaha
Ced:Joke lang hehe malapit na akong umuwi. Inaayos ko lang mga gamit ko dito sa ospital tapos uwi na rin ako. Wait for me diyan sa unit mo
Deanna: Okay babe ingat ka ha
Ced: Okay. See you in a bit
After 30 mins ay dumating nadin si Ced galing sa ospital. She texted me na nasa harap na siya ng unit ko and dali-dali naman akong pumunta sa pinto at pinagbuksan siya.
Pagkabukas na pagkabukas ng pinto ay agad niya akong niyakap.
"It feels nice to hug you like this again babe" sabi ni Ced
"Hayy namiss naman ako masyado ng babe ko. Sabi mo kanina di mo ako namiss diba" I decided to tease her for a bit
"Okay ayaw mo yata eh" at bigla naman siyang bumitaw sa pagkakayakap sa akin.
Pero mas mabilis ako. Hinila ko siya at niyakap ng mas mahigpit
"Ikaw naman babe di ka na mabiro hmmp"
We stayed like that for a minute or two. We missed this. 3 months na din nung huli ko siyang nayakap ng ganito. I missed her warmth. Nung bumitaw kami pareho ay hinila niya ako papunta sa couch
We cuddled habang nag uusap about random things
"Kamusta ngayon sa hospital? Mukhang pagod na pagod ka ha?"
"Medyo babe. Ang dami kasing kailangan tapusin and may mga reports na hinihingi din sakin about sa mga patients ko so tinapos ko na yung ipapasa ko bukas para makauwi ako ng maaga so I can spend time with you today"
"Sobrang busy naman babe"
"Babe you know how I am sa mga patients ko diba. Don't worry mababawasan din ang trabaho kapag nakahanap na ng iba pang cardiologist ang department namin"
"Kamusta naman mga patients mo?"
"Meron akong isang pasyente. She's a cute little girl babe. Actually siya ang paborito kong pasyente simula nung nagtrabaho ako dito. Bata pa siya ay meron na siyang heart disease. Masyadong mahina ang puso niya kaya hindi siya pwedeng mapagod or magulat."
"Hayy nakakalungkot naman yan. Kasi bakit sa kanya pa nangyari yon diba?"
"Ayun nga babe and I've been monitoring her every month at base sa result niya lalong humihina ang puso niya. Kailangan niya ng transplant as soon as possible"
"All we can do is pray for her kung ganon. Na sana soon ay makapag undergo na siya ng transplant."
"Yes babe. Yun din talaga ang hinihiling ko."
"Pero maiba ako babe Hindi ka ba pwede mag pahinga man lang? Mag file ka ng leave and just relax?"
"Hindi pa pwede babe. Promise pag natapos ko yung mga reports ko I'll take a few days off from work"
"Okay. You better be sure about that kasi baka one time pumunta nalang ako sa hospital at hilahin na kita pauwi don"
"Yes babe. San ka nga pala galing?"
"Uhmm I went to Laguna kanina. You know naman na I used to live there diba. May pinupuntahan kasi ako lagi noon na park. Namiss ko lang pumunta doon kasi that place used to be my sanctuary."
"Ohh okay okay. Narelax ka naman ba? I'm worried about you kanina honestly. Kasi alam ko na may hindi ka magandang past dito. Tapos wala pa ako sa tabi mo"
"It's okay babe. I'm fine naman and narelax ako kanina kasi I met this cute little girl sa park. Kinantahan pa nga niya ako kasi para marelax ako. She's super cute talaga babe"
"That's good. At least you're fine on your own dito"
"Yep so no need to worry na ha. You can focus on your work para mas mabilis ka matapos and you'll come home to me ng mas maaga"
"Aww naglalambing nanaman ang baby damulag" she smiled
I kissed her. That action caught her off guard. This is what I always do kapag nang aasar siya, to shut her up
We kissed for a while until she broke off our kiss. Both needed some air
"I'm glad that I'm here with you. I'm sorry if hindi ko pa completely nakakalimutan kung ano yung nangyari dati pero I'm really thankful that you're here"
"It's fine babe. I'm willing to wait hanggang sa makalimutan mo na lahat-lahat and I'm always here to help you."
Now you see why I fell inlove with her. Sobrang bait niya and napaka ideal niya as a lover. Napaka maintindihin at hindi niya ako pinepressure na bitawan ang lahat ng memories ko dito
I guess I'm really lucky to have her.
BINABASA MO ANG
Way Back Home
FanfictionThey vowed to keep their promise of forever, until a series of lies broke them apart. After everything that's happened between them, after all the heartaches they've felt, can they find their way back home?