Chapter 41
Nagising ako dahil sa patuloy na pagtunog ng cellphone. Hirap akong nagmulat ng mata, pagod pa at inaantok.
My breathing hitched when I saw Olzen lying on his chest and facing my side. Ang kamay niya ay nakapatong sa aking tiyan at tulog na tulog. Hindi maaalis ang titig ko sa kaniyang kung hindi lang dahil sa maingay na tunog ng cellphone.
I carefully removed his hand on my stomach and moved out of the bed. Napangiwi ako dahil sa hapdi sa gitna ng aking mga hita. My legs feel beaten too.
Pinulot ko ang jacket kong nasa sahig at kinuha ang cellphone sa bulsa nito. Meana was calling, nang tiningnan ko ang oras ay pasado alas dos na! I answered the call and walked towards the door so I won't disturb Olzen.
"Hello?" Pabulong na bati ko.
"Elais?! Bakit ngayon mo lang sinagot? I'm very worried! Ang sabi ng kasambahay ay kaninang alas syete ka pa umalis! What time is it now?" Sabog niya.
Hinilot ko ang aking sentido at nilingon si Olzen na mahimbing ang tulog. He's topless. Natatakpan ang baywang niya hanggang baba ng bedsheet. I'm pretty sure he doesn't have anything underneath either. Uminit ang pisngi ko at pinulot ang long sleeve niya sa sahig.
"Elais? Why are you not answering? Where are you?" Nag-aalalang tanong ni Meana.
"Meana, I'm fine... uhm," I shut my eyes to think of a reason. "Binisita ko si Lolo Benjamin. I'm in Makati right now."
I feel so bad at lying! I can't say I'm with Olzen. Hindi ko pa nasasabi sa kaniya. I feel guilty already.
"Ha? Ba't sabi ng kasamabahay nag-jogging ka lang daw. I received your message but I'm worried because you've been gone for hours!"
"Don't worry. I'll go home later. I'm completely fine."
"Okay. Do you want me to fetch you?" She calmed down.
Ngumuso ako. Ihahatid ba ako ni Olzen? I think so. At ayoko namang sunduin ako rito ni Meana! Magtataka 'yon syempre kasi Parañaque pa rin 'to.
"Ah, hindi na. Kaya ko naman. I'll... hang up na, okay?"
"Okay, okay. You're making me worry, e. Mag-iingat ka." Bilin niya.
Pagkatapos ng tawag ay lumapit ako sa kama at maingat na umupo sa gilid. Tiningnan ko si Olzen at agad nag-init ang mukha ko nang bumaba ang tingin sa ibabang bahagi ng kaniyang katawan na natatakpan ng kumot.
I can't believe we did that! I don't feel any regrets but I still can't get over with it. He's almost my first in everything. Ngumuso ako habang pinapanood siya.
Tumayo ako at pinulot ang mga nagkalat na damit namin sa sahig. I feel so naked with only my panty on me. Sinuot ko muli ang aking sports bra at iyong long sleeve ni Olzen. I put on his boxer short too. Ayokong suotin 'yong leggings dahil mahapdi pa ang pakiramdam ko.
I was so careful while moving around his bedroom. I don't want to wake him up, he looks so peaceful while sleeping. Halatang pagod talaga siya.
Anong oras na at hindi pa kami kumakain na dalawa. Maybe I should cook something? Tahimik akong lumabas ng kwarto niya pero bago tuluyang makalabas ay may nahagip ako sa may glass table sa gilid. Kaharap ng dalawang one-seater sofa.
My lips parted when I saw the framed pictures. Ang Mommy niya, si Kruise at si Olivia. Litrato nila ang naka-display doon. Ilang minuto ko iyong tinitigan bago tuluyang lumabas.
Malawak pala talaga ang ground floor ng unit niya. There's a bathroom near an open room which I think is his study area. Aside from the living room, there's a dining area adjacent to the kitchen. Beside his study room is a glass door leading to the veranda.
