At The End Of Forever (COMPLETED)

Chapter 7

Hi guys, as I've said earlier, itutuon ko oras ko dito. Di ko din alam pero nagtataguan ng feelings tong characters ko after maghahabulan naman. Sorry sa mga grammatical errors at sa mga wrong spelling. thank you for reading my story and enjoy reading. spread love.

-

William's POV

I woke up when I hear someone shouts downstair, my head hurts I think I'm having a hangover. I get down to eat some breakfast when I saw Regina smiling like may nalaman siyang good news. I think that woman is smiling because she's telling them what happened on us last night. I am so drunk last night, God. Alam ko lahat ng nangyari samin hanggang sa nakarami na kami ng naiinom at tinanong ko siya kung mahal niya pa ba ako. Hinding hindi na ako iinom ever, joke.

Umupo muna ako sa sofa habang nakain yung mga babae don sa table. Seriously I am the only one who wakes up after someone shouts, ang ingay kaya parang birit na di ko maexplain

"AHHH!" I streched my arm and yawn kasi wala pa ako sa mundo ko. ano pa kayang ibang nasabi ko kay Regina kagabi. Humawak ako sa sentido ko ng napansin ni Regina yung ginawa ko agad siyang lumapit.

Seeing her walk straight to me here in the sofa give me chills, it looks like I am in hell then an angel flew down to me to save me from this miserable destiny.

"Are you okey now? Anong nangyari kagabi?" Tumawa siya habang nakatingin sa mga mata ko matapos niya akong tanungin.

Ang naalala ko lang ang mga salita kong, "Regina, mahal mo pa ba ako?" pero di ko na alam yung iba kong ginawa, di naman siya sumagot non e.

"What do you want to eat? looks like you're having a hangover." she ask me once again.

"I think soup lang naman need ko and some medicines" and you, pwede ba yon? makita lang kita natatangal na lahat ng sakit na nararamdaman ko.

Umalis agad siya at nagpakulo nang tubig para sa soup na gusto ko. Bumaba naman si Audrey at agad ko itong sinamaan ng tingin ng ngumiti ito sakin. Ako siguro ang target nitong mga to, kasabwat kapa Regina Salazar.

"Pare, after years of waiting, Cebu lang pala destinasyon para may mangyari samin ng Marie" sabi nito sakin at agad naman akong tumawa, hindi ko alam na ngayon palang nila ginawa, anong klaseng alak kaya nainom nila kagabi. Hindi naman pala pinagkakaisahan ng mga to, nice Regina.

"Huh? Ibig sabihin mo---" di ko natuloy at tumawa nalang ako. Kasi kapag may mali akong nasabi baka mabanggit nang ibang pangalan, marinig pa ni Regina.

Bumaba naman ng sabay sina Jericho at si Topher. Na tuwang tuwa at inaasar si Audrey, huli na pala ako sa balita. Siguro nga lasing na lasing ako kagabi.

Lumabas ako saglit para magpahangin habang hinihintay ang niluluto ng asawa ko este ni Regina para sakin. Ang sakit talaga ng ulo ko, one cigarette will help I think. I'm supposed to light it up but then Regina snatched it from me.

"Ang aga aga, luto na yung soup mo, yayain mo na din sila, kumain na kami" ang sungit naman nito kanina lang. "Opo boss" inirapan naman ako nito. Masamang panahon nanaman dito sa Cebu dala dala ni Bagyong Regina.

Niyaya ko na silang kumain at nagisip ng bagay kung pano ko masosolo si Regina at kung saan ko siya pwede dalhin mamaya.

She cooked some bacon and eggs for my friends, that's the same thing they ate earlier, I assume that I'm special for having this cheesy chowder soup, she knows how to make me feel okey and I assume that this one is made with love.

I think ililibot ko nalang siya sa Cebu, there's a lot of church here, she might want to visit and see how beautiful her 3rd home is. She was a church servant before, soprano family in music ministry. I am proud to tell everyone that I love a woman who loves the man above.