At The End Of Forever (COMPLETED)

Chapter 12

Sorry for the grammatical errors and wrong spelling. Thank you and enjoy reading. Stay safe. Twist. Be observant po tayo sa time frame. Love lots.

-

William's POV

It's already 3am in the morning and I can't sleep the hell out of me. Hindi ko alam kung paano ko sasabihin kay Regina na pinagpustahan namin siya ni Howard.

  tangina bakit ko ba ginawa yon?

Hindi ko na kaya pang masaktan ulit yung taong mahal ko. Kanina pa ako nakatitig sa maaamo niyang muka habang iniisip kung paano niya ako iintindihin.

Kahapon habang nasa kwarto kami bigla nalang pumasok sakin yung pustahan namin kaya di ko na tinuloy yung dapat na gagawin namin. God knows how I want to make her feel loved. Pero nagguilty ako sa ginawa ko.

Gusto kong iparamdam sakanya na mahal ko siya. I felt guilty on things that I made a deal with. Sa sobrang galing ko makipag negosyo pati yung babaeng mahal ko ninegosyo ko.

Pero nagbago lahat ng nasa isip ko ng makita ko siyang pagod na pagod at walang gana kumilos. Nakita ko yung babaeng minahal ko non, yung babaeng walang ginawa kundi mahalin lang ako. Kita kitang ko sa mata nyang sawa na siya maging malungkot at gusto kong palitang ng saya lahat ng iyon.

Nakahinga ako ng maluwag dahil alam kong maiintindihan ako ni Reg at magpapaliwanag naman ako ng maayos.

Humiga ako at agad na yumakap sa kanya habang nakatalikod siya saakin. Di ko na siya ginustong gisingin pa dahil alam kong napagod ito kakaiyak kagabi.

Napansin kong medyo magalaw na yung kama kaya nagising ako sa tulog kong hindi pa mahimbing.

"Good morning mahal" she greeted me with a smile, Reg you don't know how my heart skip a beat whenever you smile. Lumapit pa siya ng konti upang halikan ang baba ko.

"Siguro makita lang kita alam kong maganda na ang buong araw ko" sagot ko naman dito at hinalikan ang kanya noo.

"Hmm siguro lang?" Tanong nito, ito talagang babaeng to gusto pa talaga lagi nalang deretso.

"Let's just say na daig mo pa ang camera dahil sayo lang ako ngumingiti ng ganto" at hinampas niya ako dahil don, agad na tumayo ito at pupunta ng banyo.

"Reg" "Liam", sabay naming tinawag ang pangalan nang isa't isa na para bang may mga gusto kaming sabihin. Ako may sasabihin talaga ako.

Gusto ko nang sabihin na pustahan ito nung una pero tinigil ko kasi alam kong mahal ko talaga siya at ayoko ng lokohin pa yung sarili ko.

"What is it?" tanong niya ng medyo matagal na segundo kong nakatingin sakanya at nagiisip kung sasabihin ko ba.

"Nothing, I just want to say that I love you" rason ko nalang para di na ako kulitin ulit, ngumiti naman siya at pumasok na sa banyo.

Forgive me for what I've done Regina, nung una lang naman yon, nadala siguro ako ng kayabangan ni Howard dahil lagi 'daw' kayong magkasama.

Pano ko ba sasabihin sayo ang mga bagay na alam kong ikalulungkot mo?di mo naman kailangan ipasok sa isip mo yon, pinagsisisihan ko lang kaya gusto kong sabihin, pero paano.

Pagtapos niyang magayos ng sarili bumalik ako sa wisyo na totoo pala itong nakikita ng mga mata ko, masyadong maganda. Kanina pa akk nakayos pero hinintay ko siya para sumabay, alam kong late nanaman kami dahil 8:27am na. Niyaya ko na siya agad sa breakfast lounge. Hindi ko alam bakit ako kinakabahan ngayon.

"Hoy!" She snapped her hands, bumalik ako agad sa mundo ko. "Kulang kaba sa tulog?" Then she asked me.

"Hindi may iniisip lang ako" sagot ko dito. Paguwi nalang ng Manila tsaka ko sasabihin sayo. Ayoko masira ko ang mood ko dito.