At The End Of Forever (COMPLETED)

Chapter 8

I want to thank you my readers, I appreciate all of you. Sorry for grammatical errors and wrong spelling. I don't know what happened to past chapters but I'm doing my best. Thank you and enjoy reading. Spread love.

-

Regina's POV

We're now here at Cebu Metropolitan Cathedral. After we got off the car, Me and William have said things that we better hide in ourselves but we can't deny on each other the feeling we've got. Mahal ko siya pero hindi ko na alam kung gusto kong mahalin pa siya ng alam niya baka masaktan lang ulit ako. Sapat naman na saking mahalin ko siya kahit hindi niya alam.

Lumingon ako para hanapin si William matapos namin magtapat ng nararamdaman namin, di ko naman binawi yung pagmamahal ko sakanya pero ayoko pang bumigay ulit.

"Helm!" nagulat ito ng tawagin ko siya, ako lang kasi tumatawag sakanya ng Helm, Wil(helm) di ko alam kung bakit Wilhelm ang tawag ko sakanya.

  Dati.

Tumakbo agad siya papunta sakin ng ibaba ang tawag sa telepono nya.

"Why? What happened?" Jericho called me, bumili daw sila ng foods and drinks, buntis kasi si Rafi" nagulat ako sa mga sinabi niya, hala kakagaling lang nila sa bar kagabi baka kung ano ininom non.

"Huh? I mean what do you mean?" wala pa ako sa wisyo ko kaya di ko alam sasabihin ko.

"Secret lang ah. Kaya sila magpapakasal kasi buntis si Rafi. Matagal ko na alam yun." hindi pa ako handa maging ninang, bakit naman ganon?

"Ang dami kong nalalaman ngayong araw" tumawa ako kasi masayang mga balita yung naririnig ko.

"Si Audrey tsaka---" di na niya natapos yung sasabihin niya ng tumawa na kami ng malakas. "Alam mo na?" Tanong niyo sakin. "Oo kaninang nagaalmusal kami, sinabi niya" tumatawa ito ng tumatawa.

"Napasigaw ako kanina nung nalaman ko" sinabi ko ito at biglang nagiba timpla niya.

"Kaya pala, ang ingay nagising ako" sabi nito sakin habang nangagasar na naka ngisi.

Aba gagong to, siya na nga inasikaso ko kaninang umaga, may kinikimkim palang galit.

"You know kaninang madaling araw, may kalampag sa taas. Nagising ako tapos yun pala."

Tumawa lang kami ng tumawa sa mga pinaguusapan namin hanggang sa natahimik siya.

Nakatingin lang siya sakin habang nakangiti at kita ko sa mata niyang malungkot siya.

Mas minabuti naming umupo muna sa mga benches para mas makapagkwentuhan, ngayon lang kami naging ganto ulit after 8 long years.

Yumakap siya sakin matapos ang magiisang minuto naming katahimikan, naubusan na ng tawa. Pinipilit kong pumiglas sa mga yakap niya.

"Regina kahit saglit lang, payagan mokong gawin to sayo, hindi ko na alam kung gaano kasarap yakapin ang taong mahal ko"

Our atmosphere change, what suddenly happened? I mean we're happy then nagbago ang timpla niya.

Niyakap ko naman siya ng mahigpit pabalik, If you only knew how much I long for this hug.

The hug and love I felt is literally giving me chill, it's extra special because we're in front of a church.

Church servant ako dati. Kaya ko nakita at nakilala si William. Nasa second floor yung place namin tuwing nakanta, schedules are fix kaya nagtataka ako pag nagsserve ako nandon siya, attending mass, peeking on me.

-

Year 2010

Sunday Mass. It's already 8:51, hindi magtatagal start na ang mass. I was sitting and waiting for the Mass when this group of Men is peeking on me.