Sorry for grammatical errors and wrong spelling. Thank you and enjoy reading.
A/N : I just want to thank my readers. Sorry for the plot, huwag niyo po ako batuhin ng kamatis. Enjoy reading. Medyo masaya na itong part.
-
Regina's POV
It's been three weeks since I started ignorning William. Ang immature man isipin, I know it's the right thing to do. Magpapahinga muna ako mula sa kanya at oras na handa na ako, sana pwede pa.
Lagi mang sinusubukan ni William ang kausapin ako, but the problem is with me, masyado na ata akong nasaktan, to the point na hindi ko na alam kung anong susunduin, puso o isip.
While sitting here at the window side of this coffee shop, naalala ko nanaman yung time na sinabi sakin ni Vien na ikakasal na sila ni Howard. Hindi ko alam kung sasabihin ko kay Vien o mananahimik nalang ako. Nakkonsensya ako baka masira ang pagkakaibigan namin.
"Hey! Regina Salazar?! pinagmumuka mokong tanga" sigaw sakin ni Alexis. Si Alexis lang ang kinakausap ko after ng nangyari sa Cebu. Masyadong natambakan ng office works yung dalawa at naiintindihan ko yon. Sino ba naman ako para hindi, si Lexi siya nagppresenta na samahan ako.
Habang chinecheck niya ang mga schedules niya nakatingin siya sakin, niyaya ko lang siya dito to talk but natutulala ako.
I miss William, sana everytime na pumapasok ako nandon siya, ang gulo ko. Gusto ko siya makita pero bakit ayaw ng puso ko.
"Hindi ko na alam kung anong gagawin ko, sana malaman niya na kung di ko na siya pipiliin, tandaan niyang mahal at mamahalin ko pa rin siya" di ko na mapili ang mga salitang sinasambit ko.
Naguguluhan yung isip ko kung kakausapin ko siya o hahayaan ko, pero hindi ko kaya. Gusto kong mahalin siya kahit hindi ngayon maghihintay ako
Nakikita at nakakausap ko pa rin si Howard, just for the business. He told me that even he marries Vien, pwede pa rin daw kami magkita or get benefits with each other. But no, I maybe seeking for love pero ayokong makasira ng relasyon.
"Why don't you just tell William about you and Howard?"she asked me, paano kung hindi niya tanggap.
"Are you out of your mind? hindi ka na ba nagiisip? anong iisipin non sakin?" I shouted at Alexis, she's giving me stupid opinions.
"Bahala ka sa buhay mo, hindi ako nagkulang sa pagpapaalala bilang kaibigan" she said as she sip her coffee. She has point but will he stay after he finds out.
"It's already 1:08 pm may gagawin pa ako" pagpapaalam ko kay Alexis at agad na naglakad balik sa office, walking distance lang sakin yung coffee shop.
Ilang linggo rin akong nagpupumilit ngumiti kahit walang rason para sumaya. Ayoko mang makita si Howard, pinipilit kong pumasok dahil ayokong mawalan ng trabaho.
Habang nakaupo ako at nagaayos ng documents, while playing with my pencil I can think a plan on how to confess my dirty past.
Tatlong linggo na ang nakakalipas pero hindi ko parin alam kung anong pustahan ang pinagusapan nila. Habang nagiisip ay may naririnig akong yapak, agad itong lumapit sakin at hinalikan ang leeg ko kaya nagulat ako.

BINABASA MO ANG
At The End Of Forever (COMPLETED)
FanfictionWith her overflowing ideas and her wisdom she conquered this wild world, she became independent when a man leaves him when he really needs him the most. Regina, fierce, educated, charismatic that's the word they used to describe her. The man of the...