At The End Of Forever (COMPLETED)

Chapter 31

Sorry for grammatical errors and wrong spelling. Thank you and enjoy reading, and again this is purely fiction.

-

William's POV

Hinding hindi ko mapapatawad si Howard kung may mangyayaring masama kay Regina, ako nalang sana yung patayin niya, huwag na yung babaeng mahal ko.

Hindi naman ako mapupunta dito kung hindi niya kasabwat ang mga guard na nagppatrol malapit sa village namin.

It's obvious that he really planned this one well, he brings me here, in a dark basement, only with one light filling this room. I'm now filled with bruise and cuts, I can endure the pain I'm into, but I can't see the woman I love experiencing the same thing.

It's already one hour ago since he left me here saying he'll go get Regina to be with me at the time of my death.

I am chained up here in the pole, kanina ay nasa upuan ako bago niya ako sipain at malaman na magagawan ko ng paraan ang tumakas kaya inilipat niya ako.

Sa pwesto ko ay kitang kita ko ang mga mangyayari sa loob ng madilim na silid na ito. Makikita ko sino ang papasok mula sa pintuan.

May bintana ngunit may mga nakaharang dito dahilan para walang makakita nang nangyayari sa loob.

Nakarinig ako ng sasakyan tumigil sa labas, iniisip ko na mga pulis nalang sana 'yon ngunit pagbukas ng pinto ay bumungad sakin si Howard na hinihila si Regina.

"Regina!" Sigaw ko nang makita kong kinakaladkad na siya ni Howard papalapit sa akin.

Nasa dulo ako ng silid kaya matagal niyang hinila si Regina kaya naman pumipiglas ito mula sa mga kapit niya.

"Ahh!" Sigaw ni Regina ng sampalin siya ni Howard bago pa itulak ito papalapit sa akin.

Lumabas si Howard ng silid kaya naman nagkaroon kami ng oras na makapag usap.

Nanghihina siya ngunit pinilit niyang tumayo upang hawakan ang muka ko na nababalot ng pasa.

"We'll get out of this, okey?" Tanong niya sakin habang magaan na hinahawakan ang mga pasa ko sa muka.

Pumikit na lamang ako nang maramdaman ko ang mga labi niya sa labi kong may sugat.

Bumukas ang pintuan kaya naman napalingon siya sa gulat at mas lalo pa kaming nagulat ng makita naming magkasama sina Vien at Howard.

"Hi, lovers" Vien greeted us, giving us a broad smile while holding a gun.

"So I brought here my fianceé to help me" Howard said in a deep voice.

"Can you please just be happy for the both of us?" Regina asked them, I can feel her anger in every words she uttered.

Vien then point the gun to her causing her to step backwards because of fear. She hit my shoulder when she step back, I held her waist because only the right hand of mine is in chain.

"Let's start from us Regina" Howard utter those words, kaya naman napansin kong napapikit si Regina.

Hindi ko inaakalang magagawa ito ng mga taong akala ko ay kilala ko ngunit hindi pa pala, si Howard, we've been business partner for a short time, ngunit tuwing naguusap kami ay walang bahid ng kasamaan, kayabangan meron.

"Wait, let's start samin ni William" pagsingit ni Vien bago pa magsalita muli si Howard.

"Remember what happened sa bar non?" She asked me.

Nakita kong tumigin si Regina sakin at mas pinili ko na lamang na hindi siya sagutin, ngunit tinutukan niya ako ng baril.

Naglalakad siya papunta sa kung nasan kaming dalawa ni Regina, ibinaling niya ang baril sa direksyon ni Regina.