Chapter 21

259 18 0
                                    

Sorry for grammatical errors and wrong spellings. Thank you and enjoy reading.

A/N: Be observant sa time frame. Nasan na ba si papapi, need na ni mama reg. Enjoy reading.

-

William's POV

I left the country to give Regina the time she need, tingin ko natakot ko siya hours after siyang saktan ng lalaki baka inisip niyang saktan ko siya.

Nag book agad ako ng flight papunta dito sa San Francisco. Tingin ko kailangan ko rin, palipasin ang oras para sa aming dalawa.

Nagiwan naman ako ng sulat sa kanya na babalik ako, isang tawag niya lang, babalik agad ako sa kanya. Sana nakita niya.

Di ko alam kung hanggang kailan ako lalayo sakanya o hanggang kailan ako matatakot sa mangyayari samin, isa lang ang alam ko, mahal ko siya malapit o malayo man ako.

"Mr Pascual?" Mr Legaspi, then snapped his fingers para bumalik ako sa wisyo dahil may meeting kami sa video call.

"I'm here why, another news pala, I heard na nasa ospital daw si Howard, ilang araw daw di nalabas sa bahay, he's under influence of drugs" he added.

"What's with that?" I asked him.

"They cancelled our partnerships too" be answered.

"Sorry but I can't discuss about that right now" I told him, ayoko nang pagusapan yung topic na yon, after what he did to Regina.

I shut down my laptop at nagtimpla ng kape. Masyadong malamig, kaya nagkape nalang ako dito sa kwarto ko, iniisip na sana katabi ko siya sa mga oras na to.


Mahigit isang buwan na rin nung nagpunta ako dito, binantaan ako ni Howard na pag di ko nilayuan si Regina, papatayin nya daw kami pareho.

Kaya umalis ako para makasigurado na ligtas yung reyna ko, na kahit malayo ako panatag yung loob ko na walang mangyayari sakanya.

Kinausap ko si mom na pauwiin si Troy pero pinasama na ni Elise. Gusto ko maramdaman ni Regina na nandon ako kahit wala ako sa tabi niya. Na may magbabantay at tatawag sakin sa mga mangyayari.

Alam kong nasa kabilang parte ako ng mundo, para kaming araw at buwan na hindi pwedeng maglapit dahil maraming magugulo, at ayon ang nangyari.

11:30 na ng gabi dito at ito ako patuloy lang akong nagiisip nang tumawag si Troy sakin.

"Kuya, I saw her" sambit niya ng masagot ko.

"Sino?" I asked him

"Ate Reg, her face change when I told her na umalis ka, wala kang iniwan ni isang papel, how could you!" Nagagalit na tono nya sakin pero kayang kong intindihin.

"I did" pagsagot ko dito

I dropped the call immediately. Keep thinking how to talk to her and explain why, I remained unbothered when I remember the letter I've wrote to her.

Alam ko kung nabasa niya yon, maghihintay siya, hanggang sa maayos na lahat.

I was about to sip my coffee when I saw the flower she wore nung gabing may nangyari samin, alam ko katulad ng bulaklak na yon, habang nasaakin yun, nasa akin ang memorya at tanda ko bawat detalye nang mga nangyari ng gabi yon.

At The End Of Forever (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon