At The End Of Forever (COMPLETED)

Chapter 23

Sorry for grammatical errors and wrong spelling. Thank you and enjoy reading.

A/N : Be careful po sa time kasi mabilis pagpalit ng setting at oras. Enjoy reading.

-

Regina's POV

"No ate, It's Troy. Hinatid namin si Russ sa tapat ng bahay nyo, I just call to ask if you're okey."

"I'm fine now, don't worry about me"

"Ate... good night."

He dropped the call after he said good night. My heart fills with so much excitement only to find out it's his brother who call, I wish it's you William.

Humawak ako sa sentido ko para bumalik yung antok ko, but I can't help myself your face keep on flashing in my memories.

I try to close my eyes and think about happy thoughts but all the happy times I'm remembering is the time when William came back.

I don't know why my ring finger is itching right now. Parusa ko ba ito sa hindi pagpulot ng kalat kanina sa kusina.

Nilayo ko na ang phone ko para di na ako mag scroll pa sa social medias. Nakatitig ako sa kisame habang iniisip yung mga gagawin bukas.

Sasamahan namin si Marie para kunin yung gown, tapos yung catering, and flowers. Excited siya e.

---

"Alexis pssst hoy!" pagtawag ko kay Alexis na medyo malayo sakin. We're heading to Hugh's restaurant.

"Ano?! massample-an kita, nagpapatulong si Marie" she responded, lumingon lang siya.

Nararamdaman ko na, na wala na akong kawala dahil masarap naman talaga yung dishes, I have personal matters with Hugh, ayoko maging selfish.

Hinawakan ako ni Rafi sa braso, "Reg, it's okey, nandito kami" pagpapaalala niya sakin dahil alam niyang takot ako sa pwede gawin ni Hugh.

Pagpasok na pagpasok namin agad na nakita kong nakikipagusap na si Marie kay Hugh.

Umupo lang ako sa pinaka malapit na table mula sa pinto. Kasama ni Marie si Rafi at Alexis para tikman yung dishes.

"Hey, I've never got a chance to treat you last time" Hugh sits in front of me while handing me the cappuccino he have.

"What's this for?" I asked him. Kung di ko lang kasama sila Marie di lang pagsusungit natanggap nito sakin.

"Nothing, I just want to say sorry for all the wrongs I've done before" he answered.

"Forgiven" pero hindi talaga. I just wanted to be nice.

Umalis agad ako at di ko na inisip pang inumin yung binigay niya, I don't want to drink coffee in the middle of a hot day.

Sakto namang paglapit ko sa tatlo ay dumating si Audrey, agad siyang umakbay sakin, "Reg, wag ka magalit pero dito talaga namin gusto" he said.

"Hey it's fine, hindi naman ako ang ikakasal" tinapik ko ang likod niya ng sabihin ko yon.

"Babes, nakausap ko na yan si Hugh, ikaw nalang hinihintay namin para maayos na" sinabi niya kay Marie. mukang may gulo nanaman sa buhay ko.